இலக்கியம் பாவம் புண்ணியம் பற்றி சிலப்பதிகாரம் மட்டும் விதி இறைமறுப்பு சங்ககால

பாபநாசத்துக்குத் தமிழ்ல என்ன?
Posted on July 8, 2015
பாபநாசம் படம் வந்தாலும் வந்தது….. இந்தக் கேள்வியும் நண்பர் விஜய் வழியா
டிவிட்டர்ல வந்தது.
பாபநாசம் தமிழ்ப் பேரா?
சின்னவயசுல பலமுறை போன ஊர் தான். அப்பல்லாம் பாவநாசம்னுதான் சொல்லி
வழக்கம். இப்பல்லாம் தமிழ் பாலிஷ்டு ஆயிருச்சு.
சரி. கதைக்கு வருவோம். பாபநாசம் தமிழா?
அது பெயர்ச்சொல், அதுனால தமிழ்னு எடுத்துக்கலாம்னு ஒரு கருத்து.
ஏத்துக்கலாம். ஆனா அது காரணப் பெயர்ச் சொல். பாவம் நாசம் என்ற இரண்டு
சொற்களால் அமைந்த சொல். பாவம் நாசமாகும் இடத்துக்குப் பாபநாசம்னு பேர்.
அந்த வகைல பாபம் நாசம் ரெண்டுமே தமிழ்ச் சொற்கள் கிடையாது.
அப்போ அதுக்கு இணையான தமிழ்ச் சொல் என்ன?
தீவினையழித்தல் வினைகடிதல்னு நானும் ரெண்டு மூனு பேர்கள யோசிச்சேன்.
பொருத்தமா இருந்தாலும் இலக்கியத்துல எதாச்சும் இருக்கான்னு தேடினேன்.
சங்க இலக்கியந்தானே இப்ப இருக்குறதுலயே பழசு. அதுல
திருமுருகாற்றுப்படையும் பரிபாடலும் தான் கடவுளைப் பத்திப் பேசும்.
திருமுருகாற்றுப்படை கொஞ்சம் பழசு. பரிபாடல்தான் சங்க இலக்கியத்திலேயே
மிகப் புதிதான நூல். கிட்டத்தட்ட கடைச்சங்கம் முடியும் காலம்னு
சொல்றாங்க.
திருமுருகாற்றுப்படைல தேடிய வரைக்கும் பாவம் புண்ணியமெல்லாம் கண்ணுல படல.
கடவுள் கிட்ட வேண்டிக்கிறதும் எளிமையா இருந்துச்சு.
சரின்னு பரிபாடல் எடுத்துப் பாத்தேன். பரிபாடல்லதான் நிறைய புராணக்கதைகள்
இலக்கியத்துல நுழைஞ்சது. அதுலயும் பாவம் புண்ணியம் தேடிப் பாத்தேன்.
கிடைக்கல. கடவுளைப் பாடிட்டு என்னதான் கேட்டாங்கன்னு தேடிப்பாத்தா….
நீங்களே படிச்சுப் பாருங்க கடுவன் இளவெயினனார் முருகன் கிட்ட கேட்டத
யாஅம் இரப்பவை
பொருளும் பொன்னும் போகமும் அல்ல; நின்பால்
அருளும், அன்பும், அறனும், மூன்றும்
உருள் இணர்க் கடம்பின் ஒலி தாரோயே! – பரிபாடல் – கடுவன் இளவெயினனார்
பொன்னும் பொருளும் இன்பமும் அல்ல… உன் அருளும் அன்பும் அறமும் போதும்னு
பாட்டு எழுதி வெச்சிருக்காரு. கொஞ்சம் கூடத் தன்னலமே இல்லாம
இருந்திருக்காரே. சேச்சே!
சங்க நூல்களை ஏறக்கட்டியாச்சு. அடுத்து? சங்கம் மருவிய காலகட்டத்துலதான்.
இந்தக் கட்டத்துலதான் நிறைய மெய்யியல்(ஆன்மிகக்) கருத்துகள் நம்மூருக்கு
வந்தது. சனாதனம் மட்டுமல்ல சமணமும் பௌத்தமும் செழித்திருந்த காலகட்டம்
அது.
சிலப்பதிகாரத்தை எடுத்துப் பாக்கலாம். சிலர் சங்க இலக்கியத்துல
தேடுறேன்னு சங்கம் மருவிய காலத்து இலக்கியங்களைத் தரவு கொடுப்பாங்க.
நம்பாதீங்க. அதுக்கு அப்புறந்தான் இது.
சிலப்பதிகாரம்னதும் எனக்குத் தோன்றியது ரெண்டு கட்டங்கள். ஒன்னு
கண்ணகியோட தோழி தேவந்தி கண்ணகிக்கு அறிவுரை சொல்ற இடம். இன்னொன்னு
சாரணர்களைக் கோவலனும் கண்ணகியும் சந்திக்குமிடம். ஒவ்வொன்னாப் பாப்போம்.
கணவற் கொருநோன்பு
பொய்த்தாய் பழம்பிறப்பிற்
போய்க்கெடுக
(கனாத்திறம் உரைத்த காதை, புகார்க்காண்டம்)
புரியலையா? கணவனைப் பிரிஞ்சு துன்பப்படும் கண்ணகி கிட்ட தேவந்தி, “போன
பிறப்பில் கண்ணகி கணவனுக்குச் செய்ய வேண்டிய ஒரு நோன்பைச் செய்யாம
விட்டதால கணவனைப் பிரிய வேண்டியதாப் போச்சு. இப்ப சூரிய குண்டத்துலயும்
சந்திர குண்டத்துலயும் குளிச்சு மன்மதன் கோட்டத்தில் போய்க் கும்பிட்டா
நல்லது நடக்கும்னு” சொல்றா.
கணவற்கு ஒரு நோன்பு
பொய்த்தாய் பழம் பிறப்பில், போய்க் கெடுக
இதுல போய்க் கெடுகன்னு சொல்றது வேறொன்னும் இல்ல. இப்பல்லாம் நம்ம “போய்த்
தொலையட்டும்”னு சொல்றோமே. அதுதான். அந்தக் காலத்துலயே இப்படிச் சொல்ற
பழக்கம் இருந்திருக்கு.
அந்தப் பாட்டிலும் புண்ணியம் பாவம் கிடைக்கல. அடுத்த காட்சிக்குப் போவோம்.
கவுந்தியடிகளோட சேர்ந்து கோவலனும் கண்ணகியும் மதுரையை நோக்கி வர்ராங்க.
வழியில் சாரணர்கள்(சமண முனிவர்கள்) வர்ராங்க. கோவலனும் கண்ணகியும்
இல்லறச் சமணர்கள். அதுனால சாரணர்களை வணங்குறாங்க. அப்போச் சொல்றாங்க
சாரணர்கள்…
தருமஞ் சாற்றுஞ் சாரணர் தோன்றப்
பண்டைத் தொல்வினை பாறுக வென்றே
“பண்டைத் தொல்வினை பாறுக” என்று சாரணர்கள் வாழ்த்தியிருக்கிறார்கள்.
அதாவது பழைய பாவங்கள் அழியட்டும்னு. பாவங்கள் நாசமாகட்டும்னு
சொல்றதாகவும் வெச்சுக்கலாம்.
பாவத்துக்கு வினைன்னு யோசிச்சது சரியா இருக்குது. நாசத்துக்குப் பாறுன்னு
பொருத்தமாவும் இருக்கு. சுருக்கமாகவும் இருக்கு.
பாறுதல்னா அழித்தல்னு பொருள். பாறுன்னு கழுகையும் சொல்றதுண்டு. இந்த
எடத்துல அழித்தலைத்தான் குறிக்கும்.
ஆக… பாபநாசத்துக்குத் தமிழ்ல
வினை பாறுதல்.
எனக்குத் தெரிஞ்சதச் சொல்லிட்டேன். ஒங்களுக்குத் தெரிஞ்சதச் சொல்லுங்க
அன்புடன்,
ஜிரா