|
26/11/17
 | | ||
Kumarimainthan
மூவேந்தர்களும் சாதிகளும்
1849இல் கால்டுவெல் ஐயர் எழுதிய “திருநெல்வேலிச் சாணார்கள்” நூல் வெளிவந்தது. அந்த நூல் லண்டனில் இருந்த லண்டன் மிசன்(அதைத்தான் இப்போது தென்னிந்தியத் திருச்சபை என்று நம் நாட்டில் “விடுதலை”க்குப் பின் பெயர்மாற்றியுள்ளனர்) என்ற பிரிட்டனின் சமயத் தலைமைக்கு திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் சாணார்களிடையில் தானும் தன்னையொத்த விடையூழியர்(மிச
னரி)களும் ஆற்றும் சமயப் பணி பற்றி எடுத்துரைத்து இதற்காக கும்பெனி அரசு தங்களுக்கு ஒரு உரூபாய் கூட உதவவில்லை என்று உதவி கேட்கும் நோக்கத்தைக்கொண்டது அந்நூல். அந்த வகையில் சாணார்களின் பண்பாடு வழிபாடு வாழ்நிலை சிந்தனைகள் பொன்றவற்றின் தாழ்நிலைகளைச் சிறிது மிகைப்படுத்தி எழுதியிருப்பது உண்மை. ஆனால் அவர் கூறியிருப்பது போல் அன்றைய நிலையில் இந்தியாவில் கும்பெனி அரசு மேல் சாதியினருக்கும் உயரதிகாரிகளுக்கும் மட்டுமே கல்விக்கு உதவியது. ஆட்சியாளர்களால் முற்றிலும் புறக்கணிக்கப்பட்ட ஒடுக்கப்பட்ட மக்களில் திட்டமிட்ட வகையில் கல்வி வாய்ப்புப் பெற்றவர்கள் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் வாழ்ந்த சாணார்களே. (அவர் எடுத்துக்கொண்ண்ட பொருள் வரையறைக்குள் வராததால் திருவிதாங்கூருக்குள் விடையூழியர்கள் அங்கு வாழ்ந்த சாணார்களுக்குக் கல்வி வழங்கியதைப் பற்றிக் கூறவில்லை.) இந்ந வட்டாரத்தில் செயற்பட்ட விடையூழியர்கள் இங்கிலாந்திலும் உலகின் பிற பகுதிகளிலும் வாழ்ந்த நல்லுள்ளம் கொண்ட மக்கள் வழங்கிய நன்கொடைகளைப் பயன்படுத்திதைப் பயன்படுத்தித்தான் இதைச் செய்தனர் என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். சாணார்களின் சில குறைபாடுகளை அவர் சுட்டிக் காட்டியது படித்து மேநிலையடைந்த சில நாடார்களுக்குச் சினமூட்டியது. தேவதாசு நாடார் என்பவர் “கால்டுவெலுக்குச் செருப்படி” என்றொரு நூலை எழுதினார். இவர் கிறித்துவராக மதமாறியவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இதனாலெல்லாம் மனம் நோந்தார் கால்டுவெலார் தன் இறுதிக்காலத்தில் என்று கூறப்படுகிறது. இந்தக் காலகட்டத்தில்தான் சாணார்கள், அதாவது நாடார்கள் பாண்டியர்கள் வழிவந்தவர்கள் என்ற கருத்து நாடார் அறிவாளிகளால் முன்வைக்கப்பட்டது. நாங்கள் மூவேந்தர் வழி வந்தவர்கள் என்று “வரலாறு” எழுதுவதைத் தொடங்கிவைத்தவர்கள் நாடார்களே என்பது எனது கணிப்பு இதற்குச் சான்றாக ஒன்றைக் கூறலாம்.
மதுரை திருமங்கலத்தில் உள்ள ஒரு பள்ளியின் பெயர் P.K.N. மேனிலைப் பள்ளி என்பது. இந்த மூன்றெழுத்துக்க
ளின் விளக்கம். பாண்டிய குல சத்திரிய நாடார் என்பது. இது 1909ஆம் ஆண்டு அதாவது காமராசர் பிறந்த 6ஆம் ஆண்டு நிறுவப்பட்டதாக பள்ளி வாயிலில் உள்ள பெயர்ப்பலகை வளைவு காட்டுகிறது. பல்வேறு ஊர்களிலிருந்து திருமங்கலத்தில் குடியேறிய 13 குடும்பங்களின் கூட்டு முயற்சியால் உருவான அறக்கட்டளை இந்தப் பள்ளியை நடத்துகிறது. இந்தக் காலகட்டத்தில்தா
ன் நாடார்கள் பாண்டியன் வழி வந்தவர்கள் என்ற “வரலாறு” எழுதப்பட்டது. அச்சம் தவிர்த்த அண்ணல் என்று சரியாகவே அழைக்கப்பட்ட பட்டிவீரன்பட்டி சௌந்திரபாண்டிந்
தனாரின் பெயரும் இந்த அடிப்படையில் இடப்பட்டதாகும். சென்னை தியாகராயநகர் பாண்டி பசார் என்ற தெருப்பெயரும் இவரைப் பெருமைப்படுத்த இடப்பட்டதே.
நான் சிறுவனாக இருந்த போது குமரி மாவட்டத்திலுள்ள எங்கள் வட்டாரத்தில் பத்துக் குடும்பங்கள் அளவில் இருக்கும் சிற்றூர்களில் மூன்று குடும்பங்களிலாவது பால்பாண்டியன், செல்லப்பாண்டியன், இரத்தினபாண்டியன், இராசபாண்டியன், சௌந்திரபாண்டியன், சுந்தரபாண்டியன் என்று வகைவகையான பெயர்கள் நிறைந்திருந்தன. 1959 – 60 வாக்கில் அப்போது தி.மு.க.வில் இருந்த கண்ணதாசனின் “தென்றல்” கிழமை இதழின் புகழ்பெற்ற வினா – விடைப் பகுதியில் வினா ஒன்றுக்கு விடை இறுத்த கண்ணதாசன் பாண்டியன் என்று பெயர்வைப்பவர்கள் நாடார்களும் மறவர்களும் என்று கூறியிருந்தார். அது உண்மைதான். நாடார்களைத் தொடர்ந்து மறவர்கள் அப்பெயர்களைச் சூட்டத்தொடங்கியிருந்தனர். 1971இல் திருநெல்வேலி மாவட்டம் தென்காசி – புளியங்குடிச் சாலையை ஒட்டியிருந்த சொக்கம்பட்டிக்காரர் ஒருவர் கூறினார், மறவர் சாதியைச் சேர்ந்த ஒரு வீட்டில் அவரது துணைவியாரிடம் “பாண்டியன் இருக்கிறாரா” என்று கேட்டால் அந்த அம்மையாருக்கு மனமும் முகமும் குளிர்ந்துவிடும் என்று. ஆக அரசன் சார்ந்த இந்தப் பெயர் அன்று அவ்வளவு உயர்வாகக் கருதப்பட்டது. அடுத்து இப்போது பாண்டியர் பெயர் சூட்டும் முறை மள்ளர்கள் எனப்படும் பள்ளர்கள் கைகளுக்குச் சென்றுள்ளது. அண்மையில் “மீண்டெழும் பாண்டியர் வரலாறு” என்றொரு பொன் வண்ண நூலை செந்தில் மள்ளர் என்ற ஆய்வாளர் எழுதி மள்ளர்கள் பாண்டியன் வழி வந்தவர்கள் என்று நிறுவ முயன்றுள்ளனர். இந்த ஆய்வுகளின் தரத்தை மதிப்பிடுவது நமது நோக்கமல்ல. இப்படி பாண்டியர்கள் அல்லது மூவேந்தர்கள் அல்லது வேறு ஏதோ ஓர் அரசர் மரபிலிருந்து வந்ததாகச் சாதி அறிஞர்கள் சொல்லிப் பெருமைப்படும் அளவுக்கு இந்த அரசர்கள் தகுதியுள்ளவர்களா என்று அலசுவதே எமது நோக்கம்.
தொடரும்…..
மூவேந்தர்களும் சாதிகளும்
1849இல் கால்டுவெல் ஐயர் எழுதிய “திருநெல்வேலிச் சாணார்கள்” நூல் வெளிவந்தது. அந்த நூல் லண்டனில் இருந்த லண்டன் மிசன்(அதைத்தான் இப்போது தென்னிந்தியத் திருச்சபை என்று நம் நாட்டில் “விடுதலை”க்குப் பின் பெயர்மாற்றியுள்ளனர்) என்ற பிரிட்டனின் சமயத் தலைமைக்கு திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் சாணார்களிடையில் தானும் தன்னையொத்த விடையூழியர்(மிச
னரி)களும் ஆற்றும் சமயப் பணி பற்றி எடுத்துரைத்து இதற்காக கும்பெனி அரசு தங்களுக்கு ஒரு உரூபாய் கூட உதவவில்லை என்று உதவி கேட்கும் நோக்கத்தைக்கொண்டது அந்நூல். அந்த வகையில் சாணார்களின் பண்பாடு வழிபாடு வாழ்நிலை சிந்தனைகள் பொன்றவற்றின் தாழ்நிலைகளைச் சிறிது மிகைப்படுத்தி எழுதியிருப்பது உண்மை. ஆனால் அவர் கூறியிருப்பது போல் அன்றைய நிலையில் இந்தியாவில் கும்பெனி அரசு மேல் சாதியினருக்கும் உயரதிகாரிகளுக்கும் மட்டுமே கல்விக்கு உதவியது. ஆட்சியாளர்களால் முற்றிலும் புறக்கணிக்கப்பட்ட ஒடுக்கப்பட்ட மக்களில் திட்டமிட்ட வகையில் கல்வி வாய்ப்புப் பெற்றவர்கள் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் வாழ்ந்த சாணார்களே. (அவர் எடுத்துக்கொண்ண்ட பொருள் வரையறைக்குள் வராததால் திருவிதாங்கூருக்குள் விடையூழியர்கள் அங்கு வாழ்ந்த சாணார்களுக்குக் கல்வி வழங்கியதைப் பற்றிக் கூறவில்லை.) இந்ந வட்டாரத்தில் செயற்பட்ட விடையூழியர்கள் இங்கிலாந்திலும் உலகின் பிற பகுதிகளிலும் வாழ்ந்த நல்லுள்ளம் கொண்ட மக்கள் வழங்கிய நன்கொடைகளைப் பயன்படுத்திதைப் பயன்படுத்தித்தான் இதைச் செய்தனர் என்று அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். சாணார்களின் சில குறைபாடுகளை அவர் சுட்டிக் காட்டியது படித்து மேநிலையடைந்த சில நாடார்களுக்குச் சினமூட்டியது. தேவதாசு நாடார் என்பவர் “கால்டுவெலுக்குச் செருப்படி” என்றொரு நூலை எழுதினார். இவர் கிறித்துவராக மதமாறியவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இதனாலெல்லாம் மனம் நோந்தார் கால்டுவெலார் தன் இறுதிக்காலத்தில் என்று கூறப்படுகிறது. இந்தக் காலகட்டத்தில்தான் சாணார்கள், அதாவது நாடார்கள் பாண்டியர்கள் வழிவந்தவர்கள் என்ற கருத்து நாடார் அறிவாளிகளால் முன்வைக்கப்பட்டது. நாங்கள் மூவேந்தர் வழி வந்தவர்கள் என்று “வரலாறு” எழுதுவதைத் தொடங்கிவைத்தவர்கள் நாடார்களே என்பது எனது கணிப்பு இதற்குச் சான்றாக ஒன்றைக் கூறலாம்.
மதுரை திருமங்கலத்தில் உள்ள ஒரு பள்ளியின் பெயர் P.K.N. மேனிலைப் பள்ளி என்பது. இந்த மூன்றெழுத்துக்க
ளின் விளக்கம். பாண்டிய குல சத்திரிய நாடார் என்பது. இது 1909ஆம் ஆண்டு அதாவது காமராசர் பிறந்த 6ஆம் ஆண்டு நிறுவப்பட்டதாக பள்ளி வாயிலில் உள்ள பெயர்ப்பலகை வளைவு காட்டுகிறது. பல்வேறு ஊர்களிலிருந்து திருமங்கலத்தில் குடியேறிய 13 குடும்பங்களின் கூட்டு முயற்சியால் உருவான அறக்கட்டளை இந்தப் பள்ளியை நடத்துகிறது. இந்தக் காலகட்டத்தில்தா
ன் நாடார்கள் பாண்டியன் வழி வந்தவர்கள் என்ற “வரலாறு” எழுதப்பட்டது. அச்சம் தவிர்த்த அண்ணல் என்று சரியாகவே அழைக்கப்பட்ட பட்டிவீரன்பட்டி சௌந்திரபாண்டிந்
தனாரின் பெயரும் இந்த அடிப்படையில் இடப்பட்டதாகும். சென்னை தியாகராயநகர் பாண்டி பசார் என்ற தெருப்பெயரும் இவரைப் பெருமைப்படுத்த இடப்பட்டதே.
நான் சிறுவனாக இருந்த போது குமரி மாவட்டத்திலுள்ள எங்கள் வட்டாரத்தில் பத்துக் குடும்பங்கள் அளவில் இருக்கும் சிற்றூர்களில் மூன்று குடும்பங்களிலாவது பால்பாண்டியன், செல்லப்பாண்டியன், இரத்தினபாண்டியன், இராசபாண்டியன், சௌந்திரபாண்டியன், சுந்தரபாண்டியன் என்று வகைவகையான பெயர்கள் நிறைந்திருந்தன. 1959 – 60 வாக்கில் அப்போது தி.மு.க.வில் இருந்த கண்ணதாசனின் “தென்றல்” கிழமை இதழின் புகழ்பெற்ற வினா – விடைப் பகுதியில் வினா ஒன்றுக்கு விடை இறுத்த கண்ணதாசன் பாண்டியன் என்று பெயர்வைப்பவர்கள் நாடார்களும் மறவர்களும் என்று கூறியிருந்தார். அது உண்மைதான். நாடார்களைத் தொடர்ந்து மறவர்கள் அப்பெயர்களைச் சூட்டத்தொடங்கியிருந்தனர். 1971இல் திருநெல்வேலி மாவட்டம் தென்காசி – புளியங்குடிச் சாலையை ஒட்டியிருந்த சொக்கம்பட்டிக்காரர் ஒருவர் கூறினார், மறவர் சாதியைச் சேர்ந்த ஒரு வீட்டில் அவரது துணைவியாரிடம் “பாண்டியன் இருக்கிறாரா” என்று கேட்டால் அந்த அம்மையாருக்கு மனமும் முகமும் குளிர்ந்துவிடும் என்று. ஆக அரசன் சார்ந்த இந்தப் பெயர் அன்று அவ்வளவு உயர்வாகக் கருதப்பட்டது. அடுத்து இப்போது பாண்டியர் பெயர் சூட்டும் முறை மள்ளர்கள் எனப்படும் பள்ளர்கள் கைகளுக்குச் சென்றுள்ளது. அண்மையில் “மீண்டெழும் பாண்டியர் வரலாறு” என்றொரு பொன் வண்ண நூலை செந்தில் மள்ளர் என்ற ஆய்வாளர் எழுதி மள்ளர்கள் பாண்டியன் வழி வந்தவர்கள் என்று நிறுவ முயன்றுள்ளனர். இந்த ஆய்வுகளின் தரத்தை மதிப்பிடுவது நமது நோக்கமல்ல. இப்படி பாண்டியர்கள் அல்லது மூவேந்தர்கள் அல்லது வேறு ஏதோ ஓர் அரசர் மரபிலிருந்து வந்ததாகச் சாதி அறிஞர்கள் சொல்லிப் பெருமைப்படும் அளவுக்கு இந்த அரசர்கள் தகுதியுள்ளவர்களா என்று அலசுவதே எமது நோக்கம்.
தொடரும்…..
7 மணி நேரம் · பொது
Kasi Krishna Raja மற்றும் 15 பேர்
Kasi Krishna Raja மற்றும் 15 பேர்
Mani Pari
எட்டாக்காய் புளிக்கும்.சாப்
பிடத்தகுதியுள்ளதல்ல!
1 · பிடித்திருக்கிறது · உணர்ச்சி ·
பதிலளி · புகாரளி · 6 மணி நேரம் முன்பு
Senthil Pandian Nadar
அதனால் நீங்கள் பரசுராமபக்தர்கள் சத்திரிய பட்டம் சூடவேண்டாம் மணிபாரி அவர்களே எட்டாக்காய் புளிக்கும்.சாப்பிடத்தகுதியுள்ள
தல்ல!
1 · பிடித்திருக்கிறது · உணர்ச்சி ·
பதிலளி · புகாரளி · 6 மணி நேரம் முன்பு
Mani Pari
.பரசுராமானை தோற்கடித்த ராமான்/பீஷ்மன் பரம்பரை நாங்கள்.
1 · பிடித்திருக்கிறது · உணர்ச்சி ·
பதிலளி · புகாரளி · 6 மணி நேரம் முன்பு
நிறைகுளத்தான் ஸ்ரீ... பதிலளித்தார் · 1 பதில்
Senthil Pandian Nadar
பிறகு ஏன் ஜமதக்கினியை வணங்க வேண்டும் சந்திரகுலம் சூரிய குலத்துக்கும் நீங்கள் சொல்லும் அக்கினி குலத்துக்கும் என்ன சம்பந்தம் ராமன் சூரியகுலம் பாட்டன் பிதாமகன் சந்திரகுலம் நீங்கள் ஒரு குலம் இல்லையா
அடேய் பாண்டியவம்சம் ஒளிஞ்சு போய் பல நூற்றாண்டு ஆகிப்போச்சு இன்னுமாடா பாண்டியன் பாண்டியன் சொல்லிக்கிட்டு இருக்கீங்க போங்கடா கூமுட்டைகளா தமிழருக்காக ஓர் அணியில் இணைய பாருங்கடா இல்லன்னா இன்னும் எத்தனை நூற்றாண்டு ஆனாலும் உங்கள தெலுங்கன்தான் ஆளுவான்
பதிலளிநீக்குVILLAVAR AND BANAS
பதிலளிநீக்குPandya is the title of Villavar rulers as well as their northern cousins, the Banas. Banas were present throughout India. Most of the India were ruled by Bana rulers. Throughout India numerous places called Banpur exist. Banas were called as Banasura also. Banas were the the Northern cousins of Villavar who ruled Kerala and Tamilnadu. In Karnataka and Andhra also was ruled by Banas.
VILLAVAR SUBGROUPS
1. Villavar
2. Malayar
3. Vanavar
The seagoing cousins of Villavar were called Meenavar
4. Meenavar
Pandyas emerged from all these subgroups in the ancient times. They also used the flag of the sub clans.
For eg.
1. Pandyan from Villavar clan was called Sarangadwaja. He carried a Bow and arrow flag.
2. Pandyan from Malayar clan was called Malayadwaja Pandyan. He carried a flag with Hill insignia.
3. Pandyan from Vanavar subclan carried a Bow and arrow or Tiger or Tree flag.
4. Pandyan from Meenavar clan carried a fish flag and called himself Meenavan.
All the subgroups merged to form a single Villavar clan in the latterdays.
BANA AND MEENA
In the Northern India Villavar were known as Banas and Bhils. Meenavar were known as Meena or Matsya. Early residents of Indus Valley and Gangetic plains were Banas and Meenas. King Virata who gave refuge to Pandavas for one year was a Matsya - Meena ruler. Despite their Asura status Banas were invited to all Swayamvaras. Asura Kingdom, a Bana kingdom with capital at Sonitpur existed at Assam during ancient times.
MAHABALI
Banas and Villavar considered Mahabali as their ancestor. Numerous kings with Mahabali ruled India. Villavars considered Mahabali as their ancestor whom they also called Maveli. Onam festival celebrates the return of Mahabali who had ruled Kerala. Mavelikkara, Mahabalipuram both named after Mahabali. One of the titles of Pandyas were Maveli. Pandyas rivals the Banas were also called Maveli Vanathi Rayar.
DANAVA DAITYA
Ancient Danavas and Daityas could be Bana subgroup of Indus Valley. The king of Daityas was Mahabali. Danavas and Daityas united to fight under Mahabali. The first Dams in India were built by Banas on the Indus river.
VILLAVAR MEENAVAR DEFEATED BY NAGAS
Kalithokai an ancient Tamil work mentions a fierce war fought by the combined armies of Villavar and Meenavar against Nagas. In that war Villavar and Meenavar were defeated by Nagas and Central India was lost to them.
HIRANYAGARBHA CEREMONY
Both Villavars and Banas performed Hiranyagarbha ceremony in which the Pandya king lay in a golden womb of Hiranya from which he emerged. Hiranya was the great grand father of Mahabali.
VILLAVAR MEENAVAR
பதிலளிநீக்குBANA VILLAVAR ENMITY
Despite having common origins Banas and Villavar were enemies. Chera Chola Pandyan kingdoms of Villavar were destroyed by Balija Naickars (Bana descendents of Mahabali Banajigas) of Vijayanagara empire. Kerala was occupied by Banas from Alupas Pandyan Kingdom of Tulunadu (Banapperumal) in 1120 AD. Balija Naickers occupied Tamilnadu in 1377 AD.
END OF VILLAVARS
The invasion of Malik Kafur in 1310 led to the defeat of Pandyan dynasty. Villavars were massacred and all the three Tamil kingdoms came to an end.
KARNATAKAS PANDYAN KINGDOMS
Karnataka had many Banappandyan kingdoms1. Alupa Pandyan kingdom2. Uchangi Pandyan Kingdom3. Santara Pandyan kingdom4. Nurumpada Pandyan kingdom. Karnataka Pandyans used Kulasekhara title also.
ANDHRAPRADESH
Bana kingdoms of Andhra
1. Bana kingdom
2. Vijayanagara kingdom.
MEENA
Meena mixed with Bhil to form Bhi-Meena dynasties. Meena ruled Rajastan until 1030 AD. Alan Singh Meena Chanda was the last great ruler.
BANAS
A Bana dynasty was founded by Pallavas at southern Kosala kingdom at Chattisgarh and Odisha in 731 AD with capital at Pali. Vikramaditya I Jayameru was the last king.
PANDYAS OF TIKAMGARH
Banas with Pandya title ruled from Kundeshwar at Tikamgarh. Madyapradesh in the middle ages.
BANA TRADERS
Banas transformed themselves into successful business community. Balijas formed various trade guilds such as Anchu Vannam and Manigramam and controlled trade. Balija closely resembled German Hanseatic League.
PANDYAS OF MAHABHARATHA
Thus Pandyas are not present in Tamilnadu alone. Pandyans mentioned in Mahabharatham are not from Tamilakam alone Some Pandyans supported Pandavas while others supported Kauvravas. Banappandiyans ruled whole of India. Some Banas used Pandya title others not. With Bana mixture various kingdoms emerged. North Indian Banas declined after Saka, Huna and other invaders
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குThe Vellai Nadars were lords with the privileges to collect tax, estimate the crop yields to fix taxation, to head various committees under the Chera dynasty. They also had the right for hypergamous relationships and marriage with agricultural vommunities.
BANAPPERUMAL INVASION
In 1120 AD Banapperumal a Tulu prince with 350000 strong Nair army commanded by Padamala Nair and occupied central and Northern Kerala. Banapperumal ruled Kerala for 36 years. Banapperumal crowned his son Udhayavarman Kolathiri as the first ruler of Kolathiri kingdom of Kannur. After that Banapperumal left for Arabia.
CHERA-AI KINGDOM
Facing Tulu threat the Chera kingdom was shifted from Kodungaloor to Kollam where it merged with Ai kingdom. Until 1335 AD the Chera-Ai Kingdom was ruled by Tamil Villavar rulers who were closely related to Nadars.
MABAR SULTANATE
In 1335 when the Madurai Sultanate was formed a Tulu Matriarchal dynasty was founded by the two princesses sent by Kolathiri Kingdom called Attingal Rani and Kunnumel Rani who were stationed at Attingal and Kottarakkara in the Kollam district.
TAMIL ROYAL HOUSES OF VILLAVAR CHERAI DYNASTY
This dynasty was created was created by the merger of some Royal clans of Ay kingdom. Cherai dynasty ruled Kerala between 1102 AD to 1314 AD.
1. Cherai dynasty of Kollam were the Villavar of Later Chera dynasty shifted to Kollam in 1102 AD
2. Thrippapur (Ay)
3. Chirava (Ay)
AY DYNASTY
Venads Royal houses belonging to Ay Kingdom which ruled until 1102 AD and then independently and as subordonates of Villavar Cherai dynasty until 1333 AD. Many clans of Ays did not join Villavar. Ay dynastys capital was Kizhaperoor in Trivandrum.
Prior to 1102 AD Kollam was the Capital of Ay dynasty but after 1102 AD it was the capital of Villavar Cherai dynasty.
AY ROYAL HOUSES
1. Thrippapur
2. Chirava
3. Kayamkulam
4. Karunagappalli
6. Manalikkara
7. Kuzhithura
8. Eranial
9. Kallada
ROYAL HOUSES OF TULU DYNASTY
After the defeat of Pandyans in 1310 AD all the Tamil dynasties came to an end except the Cherai dynasty of Kollam. Cherai dynasty ruled Kerala and Tamilnadu for three years. Ravivarma Kulasekhara of Venad was the last Tamil Tribhuvana Chakravarthy.
But the Tulu Kolathiri of Kannur gained the upper hand and perhaps supported by the Turkish army .
Around 1314 AD two princesses from the Kolathiri kingdom were sent to Venad. Eventually three Matriarchal Royal houses were formed in Venad. Attingal and Kunnumel Ranis were ancestresses of these families.
1. Attingal Swaroopam
2. Kunnumel Elayidathu Swaroopam of Kottarakara
3. Kunnumel Peraka Thavazhy at Nedumangadu.
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குATTINGAL RANI (1314 AD)
With the Attingal rani Nair army came with them. Tulu-Nepalese dynasty thus established followed Matriarchy unlike the earlier Tamil Villavar dynasty. After a king his sons cant become kings and had only Sudra status. The sons born of Kings sister with a Nambuthiri could only can become king. As Nambuthiris are migrants from Ahichatra, Nepal a Nepalese culture and language was promoted. They wrote with Tulu, Tigalari script. The prevalence of Nepalese words in Modern Malayalam is the result of Tulu-Nepalese rule.
Early Tulu rulers had Ay title (Sambandham with Ays).
MATRIARCHAL TULU-AI DYNASTY OF KIZHAPEROOR
The first to join the Tulu dynasty of Attingal Ranis and adopt Matriarchy is the Kizhaperoor, Trivandrum based Ay dynasty. A son born to Attingal Rani through Sambandam with a Ai prince can claim Ay lineage. But sibling could have different fathers and different dynasties. depending whether it was the result of Sambandam with a Nambuthiri or Ay prince. Since two Attingal Ranis were there each can have Sambandham with rival dynasties also.
KIZHAPERUR TULU-AY DYNASTY
First Tulu Matriarchal ruler of Venad was Kunnumel Aditya Varma Tiruvadi.
_________________________________________
TULU-AY DYNASTY
KUNNUMEL ADITYA VARMA TIRUVADI
(குன்னுமேல் ஆதித்ய வர்மா திருவடி)
(1333 AD to 1335 AD)
He used the title of Ay kings, Thiruvadi. Son of Kunnumel rani
Capital Kilapperur, Trivandrum.
_________________________________________
TULU-AY DYNASTY
VIRA RAMA UDAYA MARTHANDA VARMA THIRUVADI
(வீர இராம உதய மார்த்தாண்ட வர்மா திருவடி).
(1335 AD to 1342 AD).
Son of Attingal rani.
Capital Kilapperur, Trivandrum.
Thiruvadi is a title of Ay kings.
_______________________________ ________________
TULU-AY DYNASTY
KUNNUMEL VIRA KERALA VARMA TIRUVADI
(குன்னுமேல் வீர கேரள வர்மா திருவடி)
(1342 AD to 1350 AD)
Son of Kunnumel rani.
Capital Kilapperur, Trivandrum.
_______________________________ ________________
TULU DYNASTY(1350 AD)
After 1350 AD the Kollam Tulu kings did not use the Thiruvadi title ending their connections to AY Dynasty.
_________________________________________
TULU DYNASTY(1350 AD)
பதிலளிநீக்குAfter 1350 AD the Kollam Tulu kings did not use the Thiruvadi title ending their connections to AY Dynasty.
_________________________________________
TULU DYNASTY
IRAVI IRAVI VARMA SANGRAMADHEERAN
(1350 AD to 1376 AD)
Built a palace at Kottar. Thuluckan Pada attacked Thovala.
Capital Kilapperur, Trivandrum.
_________________________________________
TULU DYNASTY
ADITYA VARMA SARVANGANATHAN
(1376 AD to 1383 AD)
Inscriptions Vadassery Thiruvattar. Joined hands with Vikrama Pandiyan and defeated Thuluckanpada.
Capital Kilapperur, Trivandrum. Above two kings dont have any Tamil titles. Possibly sons of Nambuthiris.
DEFEAT OF PANDYAS
Pandyas of Tamil Nadu had been defeated and displaced by the Vijayanagara army in 1377 AD thereby weakening the position of Villavars of Kerala.
The first Vellai Nadar inscription (1380 AD) Kilapperur and Ambasamudram was during his rule.
VELLAI NADAR
_________________________________________
VILLAVAR MIGRATION TO SOUTH
Following the Pandyan defeat a Pandyan clan accepted the Suzernity of Vijayanagara Naickers and started ruling from Tenkasi. Other Chola and Pandyan dynasties moved to south.
LAST VILLAVAR KINGDOMS
The Chera, Chola and Pandiyan kingdoms had been reduced to petty chieftainships situated at the border of Venad. The Tenkasi Pandiyans had accepted the suzernity of Vijayanagara. The Pandiyans who were then concentrated in the southern districts did not accept the suzernity of Naickers migrated to Kallidaikurichi and Ambasamudram.
The Chera Villavars split from Cherai dynasty migrated to the south. The last Chera Villavars strongholds were Kottaiyadi where they had a fort and Cheranmadevi and Thiruvithancode. A Chola family resided at Kalakkadu. East of Agasthyamala they formed a line of defence against against Naickar incursions. Tenkasi, Ambasamudram, Kallidaikurichi, Kalakkad and Kottaiyadi near Kanniyakumari.
KOTTAIYADI
The Villavars of Kerala established a fort at Kottaiyadi.
The Nadar titles such as Thirupappu(Thirupappur Mootha thiruvadi)Mootha(Mootha Thiruvadi) Kana(Kanavayil Kottam) Kiriyam(Landed aristocracy)Kavara(Kavaraya) might be Chera-AI titles.
When a Venad king called Ramavarma possibly from Tulu-Ay dynasty asked for a princess from this dynasty in marriage they refused. This gave rise to the old saying 'Nadalum Ramavanmanukkum Nadalvar kulathil Penn Kodom'.
நாடாளும் ராமவன்மனுக்கும் நாடார்கள் குலத்தில் பெண் கொடோம்.
Most likely it is Rama Varma (1609 AD to 1610 AD) who was a Ai prince of Iranial who got adopted into the Kuzhithura branch. As the Tulu-Ai dynasty which ruled from Kalkulam became more powerful by the arrival of more Nairs from North, Kottaiyadi was erased to ground after 1610 AD.
CHERANMADEVI
At Cheranmadevi the last Villavar aristocracy built a fort after their fall at 1333 AD at Kollam. Cheranmadevi was the capital of Tulu-Cherai dynasty in the forurteenth century.
KALAKKADU
A Chola family built a fort at Kalakkadu. Jayasimhavamsam king Boothala Veera Marthandavarma married Cholakula Valli (சோழகுலவல்லி) a Chola princess from Kalakkadu and changed his capital to Kalakkadu.
KALLIDAIKURICHI AND AMBASUMUDRAM
Pandiyas who migrated to south built fortifications at Kallidaikurichi and Ambasamudram. The Chera Chola Pandya authority was confined to four forts at the southern borders of Venad in the period between 1314 to 1595 AD.
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குNAICKAR INVASION
In 1377 Vijayanagara Naickars under Kumara Kambana invaded Madurai and succeeded in defeating and expelling Madurai Sultanate. Maduravijayam written by wife of Kumarakambana claimed that the purpose of freeing Pandiyas from Turuska (Turkish )rule. But what followed was elevation of Telugu Banas closely related to Balija Naickars with the Title Vanathi rayar and Vanniar were sent to exterminate Pandiyans. Vanathirayar called themselves Pandiyakulanthaka exterminator of Pandiyans.
EIGHTEEN VANNIAR
Eighteen Vanniar (Pandiya Vanniyar-Vanavar) chieftains were exterminated by Vijayanagar king Dēva Rāya II (1419 to 1444 A.D.) (Not to be confused with the Pallava Vanniar)
TELUGU BANAS
Telugu Banas from Kolar were installed on the Madura throne. Banas had the title Kulasekhara, Ponparappinan, Samara Kolahala, Mahavili Vanathi Rayar etc.
RAMNAD VANATHIRAYAR
Ramnad had been ruled by Kalinga Vanathirayars called Gangai Pillai Kulasekhara Vanathirayars installed by Chola invaders in the 12th century. These Kalinga Vanathirayars had subjugated Kerala upto Mavelikkara. Ramnad was called Keralasimhavalanad. Pillai Kulasekhara Vanathirayars built a Madurai Meenakshi temple at Kanjirappally.
Sethupathys and Aryachakaravarthy kingdom were founded by related Bana Vanathyrayar of Kalinga whose flags displayed Hanuman and Bull Crest of Banas.
After the invasion of Naickars Sethupathys became the allies of Balija Naickars.
PALAYAM
Telugu Banas were appointed as heads of Various Palayam as heads of Tamil castes with the title Vanniyar, Vanathirayar, Vanavarayar and Vanadiyar. These Telugu Banas Vanathirayar eventually have merged with the local Naga, Ganga and Pallava castes.
MATRIARCHY IN KERALA
Nairs followed Matriarchy and Polyandry. After the marriage ceremonies called Thalikettu Kalyanam the groom left the bride next day morning. The bride is free to court any man. Usually three or four men can visit a woman simultaneously.
MATRIARCHAL VELLALAS
Vellalas descended from Kalappalar a Kalabhra clan traditionally enemies of the Villavar. Vellalas from Chola country were planted by Cholas. Vellalas antagonistic to Nadar joined the Nairs and many families adopted the customs Matriarchy and Polyandry. Nair men can visit Vellala women in these households. The children born out of this Sambandham without marriage were called Pillais after their mothers surname. Since they practised Polyandry, Paternity could not be established.
PILLAMAR
These Pillais or Pillamar later joined Nairs. The head of these Vellala households were called Karanavar. Vellala Karanavavar became very powerful under the Tulu Matriarchal rulers. They became the administrators of Temples, and accountants who estimated Tax for individuals. The Vellala, and Pillamar who along with the Nairs mixed with them even threatened the Tulu-Nepalese rulers who elevated them to high status.
NAIR-VELLALA DOMINANCE
Installation of Tulu Matriarchal rulers in Venad led to the Pillamar-Vellala dominance in Venad. By 1400s they were threatening their own Tulu Kings of Venad.
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குVELLAI NADAR INSCRIPTIONS
Then the Vellalas wanted Nadars not to disturb their women. Gradually between 1380 to 1452 Vellalas now officers of the Tulu kingdom barred Nadars from collecting Tax, heading social gatherings, marrying Tamil women especially Vellalas and Keeping Vellala women as concubines. They also barred Nadars to work as accounts, who estimated the Taxation.
KILAPPERUR INSCRIPTION
Vellai Nadar inscription at Kilapperurur in 1380 AD. Kilapperur was the capital of Venad kingdom. Vellalar gathered and barred Vellai Nadar from
1. Doing government service, working as administrators
2. Working as accountant
3. Heading social events
4. Marrying from Tamils
5. Keeping mistressesAll these should not be continued as earlier.
AMBASAMUDRAM INSCRIPTION
In the same year in 1380 AD, in another inscription at Ambasamudram decreed that Vellai Nadar should be prohibited from marrying Vellala women or having them as Concubines. In 1406 AD Vellalas sentenced to death three Vellai Nadars including Kanakku Kolari Ayyappan(கணக்கு கோளரி அய்யப்பன்) who defied their orders.
AMBASAMUDRAM INSCRIPTION 1416 AD
In 1416 AD, the Vellalas who then held the positions of Karanavars, head of joint families who were executives and accountants assembled and decreed that the indulgent Vellai Nadars must be awarded capital punishment.
KALLIDAIKURICHI AND THIRUVITHANCODE INSCRIPTIONS (1453 AD)
In 1453 AD (Kollam era 628) Vellalas issued a decree in a Vatteluttu stone inscription at Thiruvithankode and another inscription at Kallidaikurichi.
ENEMIES OF VILLAVAR PEOPLE
Villavar had multiple enemies.
1. Delhi sultanate which after the Pandyan defeat gave Kerala to Samantha (Tulu Bunts), Nambuthiris and Nairs from Ahichatra who formed Matriarchal dynasties in Kerala.
2. Vijayanagara Naickers and their Vanathirayar Palayakkarar had divided Tamilnadu into various Palayams.
3. Local Vellala, Pillamar and Nairs whose numbers increased by constant migration of Nairs from Kannur.
4. Tulu-Ay Dynasty of Venad an offshoot of Alupas Pandyan kingdom of Tulunad headed by Attingal Kunnumel dynasties. In this matriarchal dynasty only Nambuthiris had the right to have Sambandham with princesses. Thus transforming it to a Nambuthiri dynasty. But this dynasty ruled from Kizhaperoor at Kollam might have been the result of Sambandam of Ay princes with Attingal ranis. These kings did not use Tamil titles.
4. Tulu-Cherai dynasty which had been part of Cherai dynasty perhaps joined Tulu dynasty and adopted Matriarchy. This dynasty ruled from Kollam. Tulu-Cherai kings migrated from Kollam and joined Villavar of Kanniyakumari
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குTULU-CHERAI DYNASTY
After 1383 AD the Villavar related Cherai dynasty of also joined the Matriarchy by Cherai princes of Kollam having sambandam with the Attingal queens.
ALLIANCE OF VILLAVARS WITH THE TULU-CHERAI DYNASTY
The Villavar power was limited to areas from Tuticorin to Trivandrum. Facing annihilation Villavar allied with the Tulu Ai rulers of Kollam who themselves were facing opposition from Nairs and Pillamar.
JAYASIMHAVAMSAM,
TULU-CHERAI DYNASTY OF NANJILNADU AND THIRUNELVELI
Between 1383 AD 1595 various Tulu kings, with Cherai titles but suspected to have practiced Matriarchy and were sons of Attingal Rani ruled from Villavar strongholds in Kanniyakumari Tuticorin and Thirunelveli. The dynasty was called Jayasimhavamsam after Cherai King Jayasimha deva.
They had Tamil titles and called themselves Chera, Chola and Pandya but remained a Tulu-Nepalese Matriarchal dynasty. The Tulu Chera-Ai dynasty changed their capitals to various Villavar strongholds depending on whom they married. Cheranmadevi, Kalakkadu, Kallidaikurichi, Ambasamudram and Thiruvithankode.
The Tulu dynasty kings were living in their father in laws palaces in that period. When the Tulu-Cherai Matriarchal kings married from Cheras of Kottaiyadi and Seranmadevi and called themselves Chera.
When the Tulu kings married from Pandiyas of Kallidaikurichi the called themselves Veera Pandiyas.
When the Venads kings married from Cholas of Kalakkad they called themselves Veerappuli.
The children born out of this marriage of Tulu-Cherai dynasty did not have the right to succeed to the throne as it is a Matriarchal dynasty. The sons perhaps merged with the other Villavar people. The Venad kings retained the Chera-AI titles of Kollam, Thiruppapur Mootha Thiruvadi as well as Chiravai Moothavar.
KOLATHIRI
Kolathiri princesses usually had Sambandham with Nambuthiris, and the princes born thus were called Thirumulpad or had sambandham with Tulu Samantha princes. But there is a possibility that the Attingal yTulu Matriarchal princesses actually had Sambandham with the Villavar chieftains of Ambasamudram, Kallidailurichi, Kalakkadu, Cheranmadevi and Kottaiyadi as well as Cherai dynasty of Kollam. In that case the Tulu matriarchal dynasty would have had Villavar blood between 1383 to 1595 AD.
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குSPLITTING OF TULU DYNASTY (1383)
1. TULU-AY DYNASTY
One dynasty at Keezhperoor Trivandrum as Capital. They did not use Tamil titles such as Thiruvadi, Chera, Chola and Pandiya. This could be a Tulu-Nepalese dynasty with Nambuthiri fathers but with connections to the Ay dynasty. They did not use Ay title Thiruvadi but ruled from Ay capital Kizhaperoor, Trivandrum.
2. TULU- CHERAI DYNASTY
JAYASIMHAVAMSAM.
Jayasimhavamsam of Kollam was supported by Villavars. The Capitals were at Padmababhapuram, Cheranmadevi(Chera), Kallidaikurichi, Ambasamudram(Pandya), Kalakkadu(Chola) and Kizhaperoor(Ay) depending on the wife of the ruling king. They shifted their capital to their wives place.
They used Villavar titles (Chera Chola Pandya). This dynasty could be a branch of Cherai Jayasimhavamsam. Jayasimhavasam was a Matriarchal Tulu-Cherai dynasty.(Other possibility is it was a Patrilineal Tamil Dynasty. The claims that Jayasimhavamsam kings were the sons of Attingal rani could be a laterday fabrication). Jayasimhavamsham kings used only Tamil titles.
__________________________________________
ADOPTION OF TAMIL VILLAVAR TITLES
1. JAYASIMHAVAMSAM
CHERA UDAYA MARTHANDA VARMA, VEERA PANDYA DEVA Kulasekharapperumal
(சேர உதய மார்த்தாண்ட வர்மா, வீர பாண்டிய தேவா)
(1383 AD to 1444 AD)
Son of Attingal Rani according to Travancore records. But doubtful. He might have been a resurgent King of old Villavar dynasty.Capital: Cheran Mahadevi First Tulu king to adopt the title Kulasekharapperumal. But Tulunadu's Alupas kings also had the same title. Deva Raya II of Vijayanagara claimed to have defeated him in 1424 AD.
VELLAI NADAR INSCRIPTIONS
Despite his Villavar titles of the king the 1406 and 1416 Vellai Nadar inscriptions were found at Ambasamudram during his rule. It iobvious that Nair-Pillamar-Vellala group was increasingly powerful.
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்கு________________________________
KIZHAPPERUR TULU BRANCH
A matriarchal Tulu dynasty existed simultaneously at Trivandrum. They did not use Tamil titles but ruled from Ay Capital Kizhaperoor.
KIZHAPERUOOR TULU-AY DYNASTY
VIRA RAVI VARMA
(1383 AD to 1416 AD)
Capital: Kilapperur, Trivandrum
Ruled simultaneously with rival Jayasimhavamsam
_______________________________________________
2. JAYASIMHAVAMSAM
VIRA RAVI VARMA
(வீர இரவி வர்மா)
(1444 AD to 1458 AD)
The last Vellai Nadar Inscription at Thiruvithankode and Kallidai kurichi at 1453 AD. It Indicates the increasing power of Vellala-Pillamar-Nairs supporting the Tulu-Ai dynasty of Kizhaperoor.
VELLAI NADAR INSCRIPTION AT KALLIDAI KURICHI
Kollam 828.
1453 AD.
Language:Tamil
Script: Vatteluttu
1. கொல்லம் ௬௱௨௰௮ (628) ௵ (ஆண்டு) சித்த்ரை ௴(மாதம்)
2. ௫ ௳ (5 நாள்) முன்னாள் நாட்டின கல்லு
3. இரண்டுக்கும் படி எடுப்கொ
4. ல்லம் ௫௱ ௫௰௫ ௵ (555 ஆண்டு) கும்பனாயறு
5. யாச சென்றது நம்முடையநாட்
6. டில் வெள்ளாழற்கு பிழைப்பொ
7. பொர் சில காரியம் வெள்ளை நாடரி
8. ல் சொதினை உள்ளிருப்பு பாசித்த
9. லை விக்கிரம ஆதித்தன் செய்
10. கையாலேயும் நாட்டின கல்லி
11. ல்வாசகமும் ௫௱௯௰௧ ௵ (591 ஆண்டு) மீனனா
12. யறு ௨௰௯(29) சென்றது நாட்டில் வெள்
13. ளாளற்கு பிழைப்போர் சில காரியம்
14. வெள்ளை நாடாரில் கணக்கு
15. கோளரி அய்யப்பனும் அய்யப்ப
16. ன் குமரனும் அண்டூர் செழியங்க
17. னும் செய்கையாலேயும் செனமு
18. ம் காரணப்பட்டவர்களும் காரிய
19. செய்கின்றவர்களும் கணக் எ
20. ழுதுகிறவர்களும் மற்றும் நாட்
21. டில் வெள்ளாழராயுள்ளவர்களெ
22. ல்லாருங்கூடி இருந்து கற்பித்த
23. காரியம் பிழைத்தவர்கல் மூவரையும்
24. கொன்று பரிகாரம் செய்யுமா
25. றும் வெள்ளை நாடாராயுள்ளவர்கள்
26. நம் மொடுங் கூடக் கூலிச்சேவகம்
27. சேவிக்க இளைப்பிதென்றும் கா
28. ரணப்படுகையும் காரியஞ்
29. செய்கையும் கணக்கெழுது
30. கயும் தேசங்கையாளுகையும்
31. இளைப்பதென்றும் கைற்பித்து நா
32. ட்டின கல்லி வாசகம் இம்மரிசா
33. ௬௱ ௨௰௮(628)௵ சித்திரை ௴ ௰௨(12) நாட்
34. டின கல்லில் முன்பில் வாச
35. கத்தோடு கூடி இப்போத்தக
36. ல் வெட்டுக்கு கூட்டின வா
37. சகம் வெள்ளை நாடார் தமிழ
38. ப் பாகத்த்குப் பெண் கட்ட அரி
39. தென்றும் கையாள அரிதென்
40. றும் பிழைத்தவர்களுக்கு
41. அய்யப்பன் மார்த்தாண்டன் இரை
42. மன் சந்திரக் கணக்கு.
It indicates Vellai Nadars were from the Chera country
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்கு_______________________________________________
3. JAYASIMHAVAMSAM
SANKHARA SRI VIRA RAMA MARTANDA VARMA Kulasekhara Perumal
(சங்கர ஶ்ரீ வீர ராம மார்த்தாண்ட வர்மா குலசேகரப்பெருமாள்)
(1458 AD to 1468 AD)
Jayasimhanad
Capital: Kallidaikurichi
_______________________________________________
5. JAYASIMHAVAMSAMVIRA KODAI ADITYA VARMA (வீர கோதை ஆதித்ய வர்மா)(1468 AD to 1484 AD) Jayasimhanad
Capital : Kallidaikurichi.
Only Tamil kings used Kodai title.
_______________________________________________
6. JAYASIMHAVAMSAM
RAVI RAVI VARMA
(இரவி இரவி வர்மா)
(1484 AD to 1512 AD
Capital: Kilapperur
1500 ADCapital : Padmanabhapuram
_______________________________________________
TULU AI DYNASTY
MARTANDA VARMA, KULASEKHARA PERUMAL
(1503 AD to 1504 AD)
Capital Kizhaperroor, Trivandrum
Ruled simultaneously with rival Jayasimhavamsam.
_______________________________________________
7. JAYASIMHAVAMSAM
VIRA RAVI KERALA VARMA KULASEKHARA PERUMAL
(வீர இரவி கேரள வர்மா குலசேகரப்பெருமாள்)
(1512 to 1514 AD)
Capital: Padmanabhapuram
_______________________________________________
8. JAYASIMHAVAMSAMJAYASIMHA KERALAVARMA (ஜெயசிம்ஹ கேரளவர்மா)
(1514 AD to 1516 AD)
Capital: Padmanabhapuram
_______________________________________________
9. JAYASIMHAVAMSAM
BOOTHALA VEERA SRI VEERA UDAYAMARTHANDA VARMA
(பூதலவீர ஶ்ரீ வீர உதயமார்த்தாண்ட வர்மா)
(1516 AD to 1535 AD)
Capital: Kalakkadu
Defeated Pandiyan occupied Thirunelveli. Fought with JATILAVARMAN PARAKRAMA PANDYA KULASEKHARA, JATILAVARMAN SRI VALLABHAMARAVARMAN SUNDARA
TITLES
VENTRU MANKONDA BOOTHALA VEERAN
(வென்று மண்கொண்ட பூதலவீரன்)
PULIMARTHANDAN (புலிமார்த்தாண்டன்)
Married Chola Princess at Kalakkadu Jetunganadu
NADARS
Writ to redress the grievances of NADARS between PARAII and THOVALA mountains
Tax relief for Christian Paravar. Grant to Jain temple(Nagaraja temole) Nagercoil. Defeated by Vijayanagar generalissimo, SALAKARAJA Chinna TIRUMALAYYADEVA defeated Bhuthalaveera Tamraparni 1535 AD. Forced to surrender all the Pandya territories that he had previously won, and reduced to the position of a VASSAL of the VIJAYANAGAR EMPIRE
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்கு_______________________________________________
10. JAYASIMHAVAMSAM
BOOTHALA VEERA RAVI VARMA
(பூதல வீர ரவிவர்மா)
(1535)
Joao Da Cruz the Nair convert met this king and asked his permission to convert Venads Paravar also.
Capital: Kalakkadu
_______________________________________________
11. JAYASIMHAVAMSAMADITYA VARMAN
(ஆதித்ய வர்மன்)
(1535 AD to 1544 AD)
Nephew
Capital: Kalakkadu
_______________________________________________
12.JAYASIMHAVAMSAM
VEERA KERALA VARMA
(வீர கேரள வர்மா)
(1544 to 1545 AD)
Capital: Kalakkadu
Assisted FRANCIS XAVIER to spread Christianity Viayanagaram tried to stop Conversion Invasions Pandiyan territory KAPPAM War with VIJAYANAGARAM Venad defeated.
RAMARAYA VITTALAN built Suseendram Temple Tower FRANCIS XAVIER was mediator. Jayasimhavamsam weakened.
_______________________________________________
MIGRATION OF TULU-AY DYNASTY FROM KEEZHPEROOR TO KALKULAM
_______________________________________________
TULU-AI THIRUVITHANCODE
MARTANDAVARMA
(1544 AD to 1554 AD)
Capital: Kalkulam
The rival dynasty migrated from Keezhperoor to Kallulam. The Tulu-AI supported by Nairs and Vellalas.
Perhaps another branch of Tulu-Ai ruling at Kilapperur, Trivandrum
Ruled simultaneously with rival Jayasimhavamsam
_______________________________________________
12. JAYASIMHAVAMSAM
RAMAVARMA
(ராமவர்மா)
(1545 AD to 1556 AD)
Capital: Kalakkadu
Peace with Vijayanagaram At 1553 Viswanatha Naicken defeated Pandyan King and came to Nanjinad borders.
_______________________________________________
TULU-AI THIRUVITHANCODE
ADITYA VARMA
(1554 AD 1575 AD)
Capital: Kalkulam
Ruled simultaneously with rival Jayasimhavamsam
__________________________________________
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்கு13. JAYASIMHAVAMSAM
UNNI KERALA VARMA
(உண்ணி கேரள வர்மா)
(1556 AD to 1568 AD)
Capital : Kalakkadu
1568 AD Vittalan of Vijayanagaram defeated by VENAD Independence from Vijayanagaram.
Last Villavar victory over Vijayanagaram
_______________________________________________
14. JAYASIMHAVAMSAM
VEERA UDAYA MARTHANDA VARMA
(வீர உதய மார்த்தாண்டவர்மா)
(1568 AD to 1595 AD)
Capital : Kalakkadu
NEPHEW of Unni Keralavarma
_______________________________________________
Adoptions from Kolathunadu by Tulu-Ay dynasty
_______________________________________________
TULU-AI THIRUVITHANCODE
RAVI VARMA KULASEKHARA PERUMAL
(1575 AD to 1577 AD)
Capital : Attur
Ruled simultaneously with rival Jayasimhavamsam.
________________________________
1577 to 1578 Interregnam
________________________________
TULU-AI DYNASTY
MARTANDA VARMA
(1578 AD to 1592 AD)
Kuzhithurai palace
Ruled simultaneously with rival Jayasimhavamsam.
__________________________________________
TULU-AI DYNASTY
VIRA RAVI RAVI VARMA KETTAI TIRUNAL KULASEKHARA PERUMAL
(1592 AD to 1609 AD)
Capital: Kilapperur
The custom of adding Birth star to Name started indicating mixture with Kolathiri Dynasty.
__________________________________________
END OF JAYASIMHAVAMSAM
The Jayasimhavamsam ended in 1595 AD.
__________________________________________
VELLAI NADAR
பதிலளிநீக்குTULU-AY DYNASTY
ADITYA VARMA
(1607AD )
Capital : Kuzhithura
Writ to redress the grievances of NADARS between PARAII and THOVALA again. mountains.
__________________________________________
TULU-AY DYNASTY
RAMA VARMA
(1609 AD to 1610 AD)
Capital: Kuzhithura
Adopted From Iraniel into the Chiravay Swaroopam at the Kulittura Palace.
Ramavarma might have wanted to marry a princess from Kottaiyadi. From this the old saying has its origin.
Nadalum Ramavanmanukkum Nadalvar kulathil pennkodom.
நாடாளும் ராமவன்மனுக்கும் நாடார்கள் குலத்தில் பெண் கொடோம்.
__________________________________________
TULU-AY DYNASTY
ILAYA RAMA VARMA (1610 AD)
Capital: Kuzhithura
From the Manalikkara Branch of the family in Kalkulam
__________________________________________
TULU-AY DYNASTY
ADITYA VARMA
(1610 AD)
Capital: Kuzhithura
Adopted into the Chiravay Swaruppam by Martanda Varma, at the Kulittura Palace, in 1579.
______________________________________________
VELLARAPPALLI PANDARATHIL BRAHMIN DYNASTY (1610 AD)
Tulu-Nepalese dynasty. Vellarappalli dynasty belonged to the Brahmin families of Vellarappalli, near Kalady in the Cochin kingdom. From 1610 AD many princes and Princesses were adopted into the Venads Tulu-Ay dynasty replacing Ays completely. Originally they were known as Pandarathil family. Cochin kingdom was under the Suzernity of Portuguese. Without Portuguese military support this family could not have become the rulers of Venad.Vellarappalli dynasty king called themselves Kulasekharapperumal as well as the Ai title Thripappur Mootha Thiruvadi though they were not ethnically not related to Tamil kingdoms.
_______________________________________________
VELLARAPPALLI PANDARATHIL BRAHMIN DYNASTY
POORAM TIRUNAL ATTINGAL NAMBIRATTIYAR AMMAI (1610)
_______________________________________________ VELLARAPPALLI PANDARATHIL BRAHMIN DYNASTY
VIRA RAVI VARMA REVATI TIRUNAL KULASEKHARA PERUMAL
(1610 AD to 1662 AD)
Chiravay Mutta Tiruvadi
Capital: Kizhaperoor
_______________________________________________
END OF TAMIL DYNASTIES (1610 AD)
AY, CHERAI and VILLAVAR Tamil dynasties came to an end.TULU-NEPALESE DYNASTIES became rulers.
_______________________________________________
DECLINE OF VILLAVARS
The dominance of Tamil Villavar and Ay dynasty rules came to an end.
துளு படையெடுப்பு
பதிலளிநீக்குகி.பி 1120 இல் சேர நாடு பாணப்பெருமாள்(பானு விக்ரம குலசேகரப்பெருமாள்) என்ற துளு இளவரசரின் படையெடுப்பாளரால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. ஆலுபா வம்சத்தைச் சேர்ந்த துளு மன்னர் கவி அலுபேந்திராவின் (கி.பி 1110 முதல் கி.பி 1160 வரை) சகோதரர் பாணப்பெருமாள் ஆவார். 350000 எண்ணிக்கையிலான நாயர்களின் வலுவான படையுடன் பாணப்பெருமாள் கேரளா மீது படையெடுத்தார். இது கடலோர கர்நாடகாவிலிருந்து கேரளாவுக்கு துளு-நேபாள நாயர்கள் பெருமளவில் இடம்பெயர்ந்தது ஆகும்.
நாயர்கள் அஹிச்சத்திரத்தைச் சேர்ந்த நாகர்கள் ஆவர். நம்பூதிரிகள் பண்டைய நேபாளத்தின் தலைநகரான அஹிச்சத்திரத்திலிருந்து வந்த பிராமணர்கள் ஆவர். கடம்ப மன்னர் மயூரா வர்மா 345 கி.பி யில் அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து ஆரியர்களையும் நாகர்களையும் கொண்டு வந்தார்.
துளு இளவரசர் பாணப்பெருமாள் அரபு ராணுவத்தின் ஆதரவுடன் கேரளாவைத் தாக்கினார். கண்ணூர் அருகே வளர்பட்டினத்தில் பாணப்பெருமாள் தனது தலைநகரை நிறுவினார். வில்லவர் சேர வம்சம் கொடுங்கல்லூரிலிருந்து கொல்லத்திற்கு மாறியது. பின்னர் பாணப்பெருமாள் கொடுங்கலூரை ஆக்கிரமித்து, அங்கிருந்து 36 ஆண்டுகள் 1120 கி.பி முதல் 1156 கிபி வரை ஆட்சி புரிந்தார். பின்னர் பாணப்பெருமாள் இஸ்லாம் மதத்தைத்தழுவி அரேபியாவுக்குச் சென்றார். அவரது மகன் உதயவர்மன் கோலாத்திரி 1156 ஆம் ஆண்டில் கோலாத்திரி வம்சத்தை நிறுவினார்.
இவ்வாறு வடக்கு கேரளா துளு-நேபாள மக்களால் ஆளப்பட்டது. கிபி 1310ல் டெல்லி சுல்தானால் பாண்டியன் வம்சம் தோற்கடிக்கப்பட்ட பின்னர், அனைத்து கேரளமும் துளு-நேபாள மக்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டன. துளு வம்சத்திற்கு அரேபியர்களின் மற்றும் டெல்ஹி சுல்தானேட்.டின் ஆதரவு இருந்தது.
கி.பி 1335 இல் மதுரை சுல்தானேட் நிறுவப்பட்டபோது கேரளா துளு சாமந்தா மற்றும் நம்பூதிரிகளுக்கு வழங்கப்பட்டது.
கிபி 1335 ல் நான்கு மருமக்கள்வழி ராஜ்யங்கள் உருவாக்கப்பட்டன.
அவை
1. கண்ணூரின் கோலாத்திரி வம்சம்
2. கோழிக்கோடு சாமுதிரி வம்சம்
3. கொச்சியின் பெரும்படப்பு ஸ்வரூபம்
4. வேணாட்டின் ஆற்றிங்கல் ஸ்வரூபம்
தமிழ் வில்லவர்கள் மேலும் கொல்லத்திலிருந்து திருவனந்தபுரம் மற்றும் கன்னியாகுமரிக்கு குடிபெயர்ந்தனர். கேரளாவின் வில்லவர்கள் கோட்டையடி மற்றும் சேரன்மாதேவியில் கோட்டைகளை கட்டினர். சோழர்கள் களக்காட்டில் கோட்டையை கட்டினர். பாண்டியர்கள் கல்லிடைகுறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரத்தில் கோட்டைகளை கட்டினர். வில்லவர் குலங்களின் இந்த கோட்டைகள் 1600 வரை இருந்தன.
துளு பிராமணர்கள் கி.பி 1335 க்குப் பிறகு தம்மை நம்பூதிரிகள் என்று அழைக்கத் தொடங்கினர். ஐரோப்பியர்கள் துளு-நேபாள இராச்சியங்களைப் பாதுகாத்தனர். பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பிய மிஷனரிகள் மலையாளத்தில் சுமார் மூவாயிரம் நேபாள வார்த்தைகளைச் சேர்த்தனர். நாடார்கள் அடக்கப்பட்டனர். அவர்களின் மொழியாகிய மலயாண்மை மொழி அழிக்கப்பட்டது. அவர்களின் பெண்கள் தோளுக்கு மேலே துணி அணிய அனுமதிக்கப்படவில்லை. உயர்குடி பெண்கள் மட்டுமே தோள் சீலை அணிய முடியும். நாடார் பெண்கள் 1600 வரை தோள் சீலை அணிந்திருந்தனர்.
கேரள நாடார்கள் ஒரு நில பிரபு வர்க்க மக்கள். ஆனால் பத்து ஏக்கருக்கு மேல் நிலங்களை நாடார்கள் சொந்தமாக்க முடியாத வகையில் புதிய சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டன. கிறிஸ்தவ மிஷனரிகள் கி.பி 1807 இல் நாடார்களுக்காக ஆங்கிலப் பள்ளியைத் தொடங்கினர். தெக்கன் களரி என்னும் போர்முறையில் பயிற்சி பெற்றவர்கள். நாடார்கள் இரட்டைக்குழல் கைத்துப்பாக்கிகளை பதிநேழாம் நூற்றாண்டிலும் பயன்படுத்தினர்.
பிரிட்டிஷ் காரர்கள் திருவாங்கூரின் பாதுகாவலர்களாக மாறிய பின்னரே, திருவிதாங்கூர் மன்னர்களுக்கு திமிர்பிடித்தது.
1696 ஆம் ஆண்டில் பேப்பூரிலிருந்து ஒரு குறுநில மன்னரின் இரண்டு மகன்கள் பிரிட்டிஷ் பாதுகாப்பின் கீழ் திருவிதாங்கூர் அரச குடும்பத்தில் தத்தெடுக்கப்பட்டனர்.
அனந்த பத்மநாபன் நாடார் 1729 ஆம் ஆண்டில் மார்த்தாண்டா வர்மா என்ற ஒரு ராஜாவைக் காப்பாற்றினார். அனந்த பத்மநாபன் நாடார் சுமார் முப்பது குறுப்பு மற்றும் நாயர் வீரர்களை ஒற்றைக்கு கொன்றார். ஆனால் நன்றியற்ற மார்த்தாண்ட வர்மா ராமைய்யன் என்ற பிராமண மந்திரியின் ஆலோசனைப்படி அனந்தபத்மநாபன் நாடாரை விருந்துக்கு அழைத்து கொன்றார். மார்த்தாண்ட வர்மா நாடார்களை இராணுவ சேவையில் இருந்து நீக்கிவிட்டார். தர்மராஜா என்று அழைக்கப்படும் அடுத்த மன்னர் நாடார்களை ஊழியம் என்ற அடிமை வேலை செய்ய கட்டாயப்படுத்தினார்.
நாயர்கள் துளு- நேபாள வம்சாவளியைக் கொண்டுள்ளனர் மற்றும் இன ரீதியாக தமிழர்களுடன் தொடர்புடையவர்கள் அல்ல. அவர்களின் நேபாள தோற்றம் காரணமாக நாயர்கள் ஒரு வெள்ளை - மஞ்சள் நிறத்தைக் கொண்டுள்ளனர். மற்றும் நாயர்கள் சற்று மங்கோலிய முக அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளனர்.
வில்லவர் மற்றும் பாணர்
பதிலளிநீக்குபாண்டிய என்பது வில்லவர் மற்றும் பாண ஆட்சியாளர்களின பட்டமாகும்.
இந்தியா முழுவதும் பாணர்கள் அரசாண்டனர். இந்தியாவின் பெரும்பகுதி பாண ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்பட்டது. இந்தியா முழுவதும் பாண்பூர் எனப்படும் ஏராளமான இடங்கள் உள்ளன. இவை பண்டைய பாணர்களின் தலைநகரங்கள் ஆகும்.
பாணர்கள் பாணாசுரா என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். கேரளா மற்றும் தமிழ்நாட்டை ஆண்ட வில்லவரின் வடக்கு உறவினர்கள் பாணர்கள் ஆவர். கர்நாடகாவிலும் ஆந்திராவிலும் பாணர்கள் ஆண்டனர்.
வில்லவர் குலங்கள்
1. வில்லவர்
2. மலையர்
3. வானவர்
வில்லவரின் கடலோர உறவினர்கள் மீனவர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்
4. மீனவர்
பண்டைய காலங்களில் இந்த அனைத்து துணைப்பிரிவுகளிலிருந்தும் பாண்டியர்கள் தோன்றினர்.
அவர்கள் துணை குலங்களின் கொடியையும் பயன்படுத்தினர். எ.கா
1. வில்லவர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் சாரங்கத்வஜ பாண்டியன் என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் ஒரு வில் மற்றும் அம்பு அடையாளமுள்ள கொடியை சுமந்தார்.
2. மலையர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் மலையத்வஜ பாண்டியன் என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் மலை சின்னத்துடன் ஒரு கொடியை ஏந்தினார்.
3. வானவர் துணைப்பிரிவைச் சேர்ந்த பாண்டியன் ஒரு வில்-அம்பு அல்லது புலி அல்லது மரம் கொடியை ஏந்திச் சென்றார்.
4. மீனவர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் ஒரு மீன் கொடியை ஏந்திச்சென்று தன்னை மீனவன் என்று அழைத்துக் கொண்டார்.
பிற்காலத்தில் அனைத்து வில்லவர் குலங்களும் ஒன்றிணைந்து நாடாள்வார் குலங்களை உருவாக்கின.
பண்டைய மீனவர் குலமும் வில்லவர் மற்றும் நாடாள்வார் குலங்களுடன் இணைந்தது.
பிற்காலத்தில் வடக்கிலிருந்து குடிபெயர்ந்த நாகர்கள் தென் நாடுகளில் மீனவர்களாக மாறினர். அவர் வில்லவர்-மீனவர் குலங்களுடன் இனரீதியாக தொடர்புடையவர் அல்லர்.
வில்லவர் பட்டங்கள்
வில்லவர், நாடாள்வார், நாடார், சான்றார், சாணார், சண்ணார், சார்ந்நவர், சான்றகர், சாண்டார் பெரும்பாணர், பணிக்கர், திருப்பார்ப்பு, கவரா (காவுராயர்), இல்லம், கிரியம், கண நாடார், மாற நாடார், நட்டாத்தி, பாண்டியகுல ஷத்திரியர் போன்றவை.
முக்கியத்துவத்தின் ஒழுங்கு
1. சேர இராச்சியம்
வில்லவர்
மலையர்
வானவர்
இயக்கர்
2. பாண்டியன் பேரரசு
வில்லவர்
மீனவர்
வானவர்
மலையர்
3. சோழப் பேரரசு
வானவர்
வில்லவர்
மலையர்
பாணா மற்றும் மீனா
வட இந்தியாவில் வில்லவர் பாணா மற்றும் பில் என்று அழைக்கப்பட்டனர். மீனவர், மீனா அல்லது மத்ஸ்யா என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
சிந்து சமவெளி மற்றும் கங்கை சமவெளிகளில் ஆரம்பத்தில் வசித்தவர்கள் பாணா மற்றும் மீனா குலங்கள் ஆவர்.
பாண்டவர்களுக்குஒரு வருட காலம் அடைக்கலம் கொடுத்த விராட மன்னர் ஒரு மத்ஸ்யா - மீனா ஆட்சியாளர் ஆவார்.
பாண மன்னர்களுக்கு அசுர அந்தஸ்து இருந்தபோதிலும் அவர்கள் அனைத்து சுயம்வரங்களுக்கும் அழைக்கப்பட்டனர்.
சோனித்பூரில் தலைநகருடன் அசுரா இராச்சியம் என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு பாண இராச்சியம் பண்டைய காலங்களில் அசாமை ஆட்சி செய்தது.
இந்தியா முழுவதும் பாணா-மீனா மற்றும் வில்லவர்-மீனவர் இராச்சியங்கள் கி.பி .1500 வரை, நடுக்காலம், முடிவடையும் வரை இருந்தன.
மஹாபலி
பாணர் மற்றும் வில்லவர் மன்னர் மகாபாலியை தங்கள் மூதாதையராக கருதினர். மகாபலி பட்டத்துடன் கூடிய ஏராளமான மன்னர்கள் இந்தியாவை ஆண்டனர்.
வில்லவர்கள் தங்கள் மூதாதையர் மகாபலியை மாவேலி என்று அழைத்தனர்.
ஓணம் பண்டிகை ஒவ்வொரு ஆண்டும் கேரளாவை ஆண்ட மகாபலி மன்னர் திரும்பி வரும் நாளில் கொண்டாடப்படுகிறது.
மாவேலிக்கரை, மகாபலிபுரம் ஆகிய இரு இடங்களுக்கும் மகாபலியின் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.
பாண்டியர்களின் பட்டங்களில் ஒன்று மாவேலி. பாண்டியர்களின் எதிராளிகளாகிய பாணர்களும் மாவேலி வாணாதி ராயர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
சிநது சமவெளியில்தானவர் தைத்யர்(திதியர்)
பண்டைய தானவ (தனு=வில்) மற்றும் தைத்ய குலங்கள் சிந்து சமவெளியிலுள்ள பாணர்களின் துணைப்பிரிவுகளாக இருந்திருக்கலாம். தைத்யரின் மன்னர் மகாபலி என்று அழைக்கப்பட்டார்.
இந்தியாவில் முதல் அணைகள், ஏறத்தாழ நான்காயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சிந்து நதியில் பாண குலத்தினரால் கட்டப்பட்டன.
ஹிரண்யகர்பா சடங்கு
வில்லவர்கள் மற்றும் பாணர் இருவரும் ஹிரண்யகர்பா விழாவை நிகழ்த்தினர். ஹிரண்யகர்பா சடங்கி்ல் பாண்டிய மன்னர் ஹிரண்ய மன்னரின் தங்க வயிற்றில் இருந்து வெளிவருவதை உருவகப்படுத்தினார்.
ஹிரண்யகசிபு மகாபலியின் மூதாதையர் ஆவார்.
வில்லவர் பாணர்
பதிலளிநீக்குநாகர்களுக்கு எதிராக போர்
கலித்தொகை என்ற ஒரு பண்டைய தமிழ் இலக்கியம் நாகர்களுக்கும் வில்லவர் -மீனவர்களின் ஒருங்கிணைந்த படைகளுக்கும் இடையே நடந்த ஒரு பெரிய போரை விவரிக்கிறது. அந்தப் போரில் வில்லவர்-மீனவர் தோற்கடிக்கப்பட்டு நாகர்கள் மத்திய இந்தியாவை ஆக்கிரமித்தனர்.
நாகர்களின் தெற்கு நோக்கி இடம்பெயர்வு
நாகர்களின் பல்வேறு குலங்கள் தென்னிந்தியா மற்றும் ஸ்ரீலங்காவுக்கு குறிப்பாக கடலோர பகுதிகளுக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.
1. வருணகுலத்தோர்
2. குகன்குலத்தோர்
3. கவுரவகுலத்தோர்
4. பரதவர்
5. களப்பிரர்கள்
6. அஹிச்சத்ரம் நாகர்கள்
இந்த நாகர்கள் வில்லவர்களின் முக்கிய எதிரிகள் ஆவர். நாகர்கள் டெல்லி சுல்தானேட், விஜயநகர நாயக்கர்கள் மற்றும் ஐரோப்பியர்கள் காலனித்துவ ஆட்சியாளர்களுடன் கூடி பக்கபலமாக இருந்து வில்லவர்களை எதிர்த்தனர், இது வில்லவர் வீழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.
கர்நாடகாவின் பாணர்களின் பகை
பொதுவான தோற்றம் இருந்தபோதிலும் கர்நாடகாவின் பாணர்கள் வில்லவர்களுக்கு எதிரிகளாயிருந்தனர். கி.பி 1120 இல் கேரளாவை துளுநாடு ஆளுப அரசு பாண்டியன் இராச்சியத்தைச் சேர்ந்த பாணப்பெருமாள் அராபியர்களின் உதவியுடன் ஆக்கிரமித்தார்.
கி.பி 1377 இல் தெலுங்கு பலிஜா நாயக்கர்கள் தமிழ்நாட்டை ஆக்கிரமித்தனர். வில்லவரின் சேர சோழ பாண்டியன் இராச்சியங்கள் விஜயநகர சாம்ராஜ்யத்தின் பலிஜா நாயக்கர்களால் (பாணாஜிகா, ஐந்நூற்றுவர் வளஞ்சியர் என்னும் மகாபலி பாணரின் சந்ததியினர்) அழிக்கப்பட்டன.
வில்லவர்களின் முடிவு
1310 இல் மாலிக் கபூரின் படையெடுப்பு பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்கு வழிவகுத்தது. வில்லவர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர், மேலும் மூன்று தமிழ் ராஜ்யங்களும் முடிவுக்கு வந்தன.
கர்நாடகாவின் பாண்டியன் ராஜ்யங்கள்
கர்நாடகாவில் பல பாணப்பாண்டியன் ராஜ்யங்கள் இருந்தன
1. ஆலுபா பாண்டியன் இராச்சியம்
2. உச்சாங்கி பாண்டியன் இராச்சியம்
3. சான்றாரா பாண்டியன் இராச்சியம்
4. நூறும்பாடா பாண்டியன் இராச்சியம்.
கர்நாடக பாண்டியர்கள் குலசேகர பட்டத்தையும் பயன்படுத்தினர். நாடாவா, நாடாவரு, நாடோர், பில்லவா, சான்றாரா பட்டங்களையும் கொண்டவர்கள்.
ஆந்திரபிரதேச பாணர்கள்
ஆந்திராவின் பாண ராஜ்யங்கள்
1. பாண இராச்சியம்
2. விஜயநகர இராச்சியம்.
பலிஜா, வாணாதிராஜா, வாணாதிராயர், வன்னியர், கவரா, சமரகோலாகலன் என்பவை வடுக பாணர்களின் பட்டங்களாகும்.
பாண வம்சத்தின் கொடிகள்
முற்காலம்
1. இரட்டை மீன்
2. வில்-அம்பு
பிற்காலம்
1. காளைக்கொடி
2. வானரக்கொடி
3. சங்கு
4. சக்கரம்
5. கழுகு
சான்றாரா பாண்டியன் வம்சம்
பதிலளிநீக்குகர்நாடகத்தை ஆண்ட சான்றாரா பாண்டியர்கள் வில்லவர் பரம்பரையைச் சேர்ந்த சான்றார்கள் என்ற நாடார்களின் வடக்கு உறவினர்கள் ஆவர். பாணவாசியில் இருந்து ஆண்ட கடம்ப பாணப்பாண்டியன் வம்சத்தின் ஒரு கிளை சான்றாரா பாண்டியன் குலமாகும்.
கடம்ப வம்சம்
கடம்ப வம்ச மன்னர்கள் பாணப்பாண்டியன் வம்சம் என்றும் அழைக்கப்படும் பாண வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கடம்ப வம்சத்தினர் வடக்கு கர்நாடகத்தில் இருந்து பாணவாசியைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி செய்தனர். பாணர்கள் சேர, சோழ பாண்டிய வம்சங்களை ஆண்ட வில்லவரின் வட உறவினர்கள்ஆவர். இவ்வாறு சான்றாரா பாண்டிய வம்சத்தினர் வில்லவர் நாடாள்வார்-நாடார் குலங்களின் வடநாட்டு உறவினர்கள் ஆவர்.
கடம்பர்கள் வில்லவர்களின் வானவர் துணைக்குழுவைப் போலவே காட்டில் வசிப்பவர்கள். வானவர் தங்கள் கொடிகளில் மரச் சின்னங்களையும், பிற்காலத்தில் புலிச் சின்னங்களையும் பயன்படுத்தினார்கள். மரம் மற்றும் புலி இரண்டும் காட்டுடன் தொடர்புடையவை. அதேபோல் கடம்பர்கள் தங்கள் கொடிகளில் கடம்ப மரத்தைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர். கடம்ப தலைநகரம் வனவாசி அல்லது பாணவாசி என்று அழைக்கப்பட்டது. வில்லவர்களுடன் தொடர்புடைய கடம்பர்கள் மற்றும் பிற பாண வம்சத்தினர் வில்லவர்களின் பரம எதிரிகளாகவும் இருந்தனர்.
சேர வம்சத்தின்மேல் கடம்பர்களின் தாக்குதல்
பண்டைய சேர வம்சம் பாணவாசியின் கடம்பர்களால் மீண்டும் மீண்டும் தாக்கப்பட்டது. இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன் (கிபி 130 முதல் கிபி 188 வரை) தான் பாணவாசி கடம்பரை தோற்கடித்ததாகவும், கடம்பர்களின் அரச அடையாளமாக இருந்த கடம்ப மரத்தை வெட்டி வீழ்த்தியதாகவும் கூறுகிறார்.
கடம்ப குலங்கள்
கடம்பர்களின் பாணப்பாண்டியன் வம்சத்தில் இரண்டு அரச குலங்கள் இருந்தன
1. நூறும்பாடா பாண்டியர்
2. சான்றாரா பாண்டியர்
நூறும்பாடா பாண்டிய குலத்தினர் நூரறும்பாடா பிரதேசத்தில் இருந்து ஆண்டனர். நூறும்பாடா என்பது நூறு நெல் வயல்களைக் குறிக்கும் அதாவது கிராமங்களை.
சான்றாரா பாண்டியர்
சான்றாரா பாண்டியன் குலத்தினர் சான்றாலிகே பிரதேசத்தில் இருந்து ஆட்சி செய்தனர். சான்றாலிகே என்றால் சான்றார் குலங்களின் வீடு என்று பொருள்.
பாணர்கள் வில்லவர்களின் வடக்கு உறவினர்கள் ஆவர். வில்லவர் குலங்களைப் போலவே பாணர்களுக்கும் அரச பட்டங்கள் இருந்தன. பாணா என்பது வில்லவரின் சமஸ்கிருத வடிவம்.
வில்லவர் = பாணா, பில்லா, பில்லவா
நாடார் = நாடோர், உப்பு நாடோர், தொற்கே நாடோர்
நாடாள்வார் = நாடாவரா, நாடாவா
சான்றார் = சான்றாரா, சாந்தா, ஸாந்தா, சான்றா, சாந்தாரா ஸாந்தா மற்றும் ஸான்றா
வானவர் = பாணா, பாண்டாரி, பான்ட்
மலையர் = மலெயா
மீனவர்=மச்சிஅரசா
சாணார் = சாண்ணா, மாசாணா, மாசாணைய்யா
சானார் = சான்னா
பாண்டிய=பாண்டிய
உடையார்=வொடெயா, ஒடெய
சான்றாரா வம்சம்
கிபி 682 இல் சாளுக்கிய மன்னன் வினயாதித்தியனால் நிறுவப்பட்ட கல்வெட்டுகளில் சான்றாரா குலத்தைப் பற்றிய முதல் குறிப்புகள் உள்ளன. சான்றாரா வம்சம் சான்டா, சாந்தா, சாந்தாரா, சாந்தா மற்றும் ஸாந்தா என்றும் அழைக்கப்பட்டது.
ஜினதத்தா ராயா
ஜினதத்தா ராயா அல்லது ஜின்தத் ராய், வட இந்தியாவில் மதுரா வைச் சேர்ந்த ஜைன இளவரசராக இருந்தவர், கி.பி 800 இல் சான்றாரா வம்சத்தை நிறுவியவர் எனக் கூறப்படுகிறது. வடக்கு மதுரா ஒரு பாணப்பாண்டியன் அரசாக இருந்திருக்கலாம்.
இளவரசர் ஜினதத்தராயரை தனது தந்தை நடத்திய விதம் காரணம் மனம் நொந்து, பத்மாவதி தேவியின் சிலையை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு மதுராவை விட்டு வெளியேற முடிவு செய்தார்.
கிபி 800 இல், கடம்ப வம்சத்தைச் சேர்ந்த சான்றாரா பாண்டியர்கள் இரண்டு குழுக்களாகப் பிரிக்கப்பட்டனர். சான்றாராகளின் ஒரு குழு பாணவாசியில் உள்ள அரச வீட்டில் தங்க விரும்பியது. சான்றாரா பாண்டியரின் மற்றொரு குழு ஹோம்புஜாவிற்கு குடிபெயர்ந்தது, இது அவர்களின் புதிய தலைநகராக மாறியது.
சான்றாரா பாண்டியன் வம்சம்
பதிலளிநீக்குஜக தேவ சான்றாரா
கிபி 1099 ஆம் ஆண்டு ஜக தேவ சான்றாரா பட்டி பொம்பூர்ச்சா புரா அதாவது ஹம்சாவில் இருந்து ஆட்சி செய்து வந்தார்.
கலசாவின் சான்றாரா வம்சம்
1100 இல் சான்றாரா வம்சத்தைச் சேர்ந்த ஜகலாதேவி மற்றும் பாலராஜா மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையில் உள்ள தங்கள் தலைநகரான கலசாவில் இருந்து ஆட்சி செய்தனர்.
ஹோம்புஜாவின் சான்றாரா வம்சம்
கி.பி 1103 இல் சான்றாரா மன்னன் மல்ல சாந்தா தனது மனைவி வீர அப்பரசியின் நினைவாகவும், தனது குருவான வடிகரத்தா அஜிதசேன பண்டித தேவாவின் நினைவாகவும் ஹோம்புஜாவில் ஒரு கோயிலுக்கு அடிக்கல் நாட்டினார்.
புஜபலி சாந்தா
கிபி 1115 இல் சான்றாரா வம்சத்தைச் சேர்ந்த புஜபலி சாந்தா ஹோம்புஜாவில் ஒரு ஜைன கோயிலைக் கட்டினார். புஜபலி சாந்தாவின் சகோதரரான நன்னி சாந்தா, சமண மதத்தை உறுதியாக பின்பற்றுபவர் ஆவார்.
சான்றாலிகே சாளுக்கிய வம்சத்தின் கீழ் கொண்டு வரப்பட்டது
கிபி 1116 இல் அனைத்து கடம்ப பிரதேசங்களும் அதாவது பாணவாசி, ஹங்கல் மற்றும் ஹோம்புஜா சான்றாரா வம்சத்தால் ஆளப்பட்ட சான்றாலிகே 1000 பிரதேசம், மேற்கு சாளுக்கிய மன்னர் இரண்டாம் தைலாவின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் மீண்டும் ஒன்றிணைக்கப்பட்டன.
சாளுக்கியருக்கும் சான்றாரா வம்சத்திற்கும் இடையிலான போர்
கி.பி.1127ல் மேற்கு சாளுக்கிய மன்னர் தைலபாவுக்கும் சான்றாரா மன்னர் பெர்மாதிக்கும் இடையே போர் நடந்தது.
பாணவாசி தண்டநாயகர் மாசாணைய்யா தனது மைத்துனர் காளிக நாயக்கரை அனுப்பினார், அவர் சான்றாரா மன்னரை தோற்கடித்தார், மேலும் சான்றாரா மன்னர் தனது ராஜ்ஜியத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார்.
1130 கிபி வரை சான்றாலிகே கடம்ப வம்சத்தின் கீழ் தொடர்ந்து இருந்தது.
சாளுக்கிய இளவரசர் கடம்ப மன்னராக முடிசூட்டப்பட்டார்
கி.பி 1131 இல் சாளுக்கிய மன்னன் தைலபாவின் மகன் மூன்றாம் மயூரவர்மா கடம்ப இராச்சியத்தின் அரசனாக்கப்பட்டார், அனைத்து முன்னாள் கடம்பப் பகுதிகளான ஹங்கல், பாணவாசி 12000 மற்றும் சான்றாலிகே 1000 ஆகியவை அவரது ஆட்சியின் கீழ் வந்தன.
மாசாணைய்யா
அரசனாக்கப்பட்ட சிறுவனான மூன்றாம் மயூரவர்மாவை தண்டநாயகர், மாசாணைய்யா என்ற மாசாணா பாதுகாத்ததாக ஹங்கலில் உள்ள வீரகல் கூறுகிறது.
சான்றாரா மன்னரின் கீழ் சான்றாலிகே
1172 இல் நன்னியகங்காவைத் தொடர்ந்து ஹோம்புஜாவின் மன்னனாக வந்த வீரசாந்தா "ஜினதேவன சரண கமல்காலா பிரமா" என்று அழைக்கப்பட்டார்.
ஹொசகுண்டாவின் சான்றாரா மன்னர்கள்
1180க்குப் பிறகு பீரதேவராசா, பொம்மராசா மற்றும் கம்மராசா ஹொசகுண்டா கிளை சான்றாரா வம்சத்தின் அரசர்களாக ஆனார்கள்.
கி.பி. 1200 இல் ஹம்சாவுக்கு அருகிலுள்ள தீர்த்தஹள்ளி மண்டலம் சான்றாலிகே சாவிரா என்று அழைக்கப்பட்டது, இது தீர்த்தஹள்ளி பகுதி சான்றாலிகே 1000 இன் கீழ் இருந்தது என்பதைக் குறிக்கிறது. சாவிரா என்றால் கன்னடத்தில் 1000 என்று பொருள்.
சான்றாரா வம்சத்தின் பிளவு
கி.பி 12 ஆம் நூற்றாண்டில் சான்றாரா வம்சம் இரண்டு கிளைகளாகப் பிரிந்தது. ஒரு கிளை ஷிமோகா மாவட்டத்தின் ஹொசகுண்டாவிலும், மற்றொரு கிளை மேற்கு தொடர்ச்சி மலையில், சிக்கமகளூர் மாவட்டத்தில் உள்ள கலசாவிலும் நிறுத்தப்பட்டன.
ஹோம்புஜாவிலிருந்து இடம்பெயர்தல்
படிப்படியாக இந்த சான்றாரா வம்சத்தின் கிளைகள் அதாவது ஹொசகுண்டா மற்றும் கலசா கிளைகள் அல்லது கலசா கிளை மட்டுமே, தங்கள் தலைநகரங்களை கர்காலாவில் இருந்து வடகிழக்கே 14 கிமீ தொலைவில் இருந்த கெரவாஷேவிற்கும் பின்னர் கர்காலாவுக்கும் மாற்றியது, இவை இரண்டும் பழைய தென் கனரா மாவட்டத்தில் இருந்தன. எனவே அவர்கள் ஆட்சி செய்த பிரதேசம் கலசா-கர்கலா இராச்சியம் என்றும் அழைக்கப்பட்டது.
ஹொசகுண்டா சான்றாரா வம்சம் இந்து மதத்திற்கு மாறியது
கி.பி 1200 இல் ஹொசகுண்டா சான்றாரா வம்சத்தின் அரசர்கள், முன்பு திகம்பர ஜைனர்களாக இருந்தவர்கள் ஆனால் பின்னர் அவர்கள் சைவ இந்து மதத்தைத் தழுவினர்.
சான்றாரா பாண்டியன் வம்சம்
பதிலளிநீக்குகலசா-கர்கலா ராஜ்யம்
கிபி 1200 இல் சான்றாரா பாண்டியன் வம்சத்தின் ஒரு கிளை ஹோம்புஜா-ஹம்சாவிலிருந்து தெற்கே நகர்ந்து இரண்டு தலைநகரங்களை நிறுவியது.
ஒரு தலைநகரம் கரையோர சமவெளியில் உள்ள கர்கலா மற்றும் மற்றொரு தலைநகரம் கலசா மேற்கு தொடர்ச்சி மலையில் இருந்தது. எனவே சான்றாரா பாண்டியன் வம்சத்தால் ஆளப்பட்ட பிரதேசம் கலசா-கர்கலா ராஜ்யம் என்றும் அறியப்பட்டது.
பைரராசா பட்டம்
கி.பி. 1200க்குப் பிறகு சான்றாரா மன்னர்கள் பைரராசா என்றும் அழைக்கப்பட்டனர், அவர்கள் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையில் உள்ள மலேநாடு பகுதியையும் கர்நாடகாவின் கடலோர மாவட்டங்களையும் ஆட்சி செய்தனர்.
சிருங்கேரி, கொப்பா, பலேஹொன்னூர், சிக்கமகளூரில் உள்ள முடிகெரே மற்றும் கர்காலா தாலுகாவின் பெரும்பகுதியை உள்ளடக்கிய பரந்த பகுதியில் கலசா-கர்கலா ராஜ்யம் விரிவடைந்தது. மங்களூருக்குக் கிழக்கே கலசா-கர்கலா இராச்சியம் அமைந்திருந்தது. கர்கலா பாண்டிய நகரி என்றும் அழைக்கப்பட்டது.
விஜயநகரத்தின் கீழ் சான்றாலிகே
கி.பி 1336க்குப் பிறகு ஹோம்புஜா-ஹோசகுண்டாவின் சான்றாரா வம்சம் விஜயநகரப் பேரரசின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் அடிமை நாடாக மாறியது. ஆனால் கலசா-கர்கலா சான்றாரா பாண்டிய அரசு சுதந்திரமாக இருந்தது.
கர்கலா சான்றாரா பாண்டியர்கள்
சான்றாரா மன்னன் வீர பைரராசா கி.பி.1390 முதல் கி.பி.1420 வரை கர்கலாவில் இருந்து ஆட்சி செய்தார்.
சான்றாரா வீர பாண்டிய தேவா மன்னரால் பாகுபலி சிலை நிறுவப்பட்டது
கி.பி 1432 இல், தாராள மனப்பான்மைக்கு பெயர் பெற்ற ஒரு அறிஞரான சான்றாரா வீர பாண்டிய தேவர் பாண்டிய நகரி என்று அழைக்கப்படும் கர்கலாவில் இருந்து ஆட்சி செய்தார்.
கர்கலா சான்றாரா வம்சத்தின் தலைநகராக இருந்தது.
சான்றாரா வீர பாண்டியர் சிருங்கேரி மடத்துடன் நல்லுறவைப் பேணி வந்தார். சான்றாரா வீர பாண்டிய தேவரின் ஆட்சியின் மிகப்பெரிய சாதனை கி.பி 1432 இல் கர்கலாவில் 42 அடி உயர பாகுபலியின் ஒற்றைக்கல் சிலை நிறுவப்பட்டதுதான். சான்றாரா மன்னன் வீர பாண்டியனுக்கு பைரராசா என்ற பட்டமும் இருந்தது.
வீர பாண்டியா IV
கி.பி 1455 இல் சான்றாரா வீர பாண்டியனுக்குப் பிறகு அவனது சகோதரனின் மகன் நான்காம் வீர பாண்டியா அரியணை ஏறினார், அவர் கி.பி 1455 முதல் 1475 வரை ஆட்சி செய்தார். கி.பி 1457 இல் ஹிரியங்கடியில் உள்ள நேமிநாத பாசதிக்கு முன்னால் 57 அடி அழகாக செதுக்கப்பட்ட மானஸ்தம்பத்தை சான்றாரா மன்னர் நான்காம் வீர பாண்டியர் கட்டினார். மானஸ்தம்பம் முடிந்ததும், அவருக்கு "அபிநவ பாண்டியர்" என்ற பட்டம் கிடைத்தது.
இம்மடி பைரராசா வொடேயா சான்றாரா
கர்கலாவில் உள்ள சதுர்முக ஜெயின் பாசதி கி.பி.1586 ஆம் ஆண்டில் சான்றாரா வம்சத்தின் இம்மடி வொடேயா (பைரவா II)வின் ஆதரவின் கீழ் கட்டப்பட்டது.16 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் கட்டப்பட்ட சதுர்முக சமண பாசதியில் ஜைன துறவிகளான அரநாத், மல்லிநாத் மற்றும் முனிசுவரத்நாத் ஆகியோரின் உருவங்கள் உள்ளன.
கி.பி 1586 இல் ஒரு சிறிய பாறை மலையின் மேல் சதுர்முக பாசதி கட்டப்பட்டது. இந்த பாசதி கர்பகிருஹத்திற்கு செல்லும் நான்கு பகுதிகளிலிருந்தும் ஒரே மாதிரியான நான்கு நுழைவாயில்களைக் கொண்டிருந்தது, எனவே இது சதுர்முக பாசதி என்று பிரபலமாக அழைக்கப்படுகிறது.
இம்மடி பைரவ வொடேயா, கொப்பா என்ற இடத்தில் "சாதன சைத்தியாலயம்" கட்டுவதற்கும் முக்கியப் பங்காற்றியவர்.
வோடெயா பட்டம் என்பது வில்லவர்களின் வானவர் துணைக்குழுவின் உடையார் பட்டத்தை ஒத்ததாகும்.
சான்றாரா பாண்டியன் வம்சம்
பதிலளிநீக்குசான்றாரா பாண்டியன் வம்சத்தின் முடிவு
கி.பி 1763 .யில் கேலடி நாயக்கர்கள் மற்றும் ஹைதர் அலியின் படையெடுப்புகளுக்குப் பிறகு சான்றாரா பாண்டியன் வம்சம் மறைந்தது.
கேலடி நாயக்கர்கள்
கி.பி 1499 இல் ஹோம்புஜாவின் சான்றாரா வம்சத்தால் ஆளப்பட்ட பகுதியில் அதாவது ஹொசகுண்டாவுக்கு அருகிலுள்ள கேலடியை தங்கள் தலைநகரைக் கொண்டு தங்கள் ராஜ்யத்தை நிறுவினர். கேலடி நாயக்கர்களும் சான்றாரா பாண்டியன் வம்சத்தைப் போலவே பாண வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் மற்றும் பலிஜா நாயக்கர்களின் பாணாஜிகா துணைக்குழுவைச் சேர்ந்தவர்கள்.
கலசா-கர்காலா சான்றாரா பாண்டிய இராச்சியத்தின் பெரும்பாலான பகுதிகள் கி.பி 1700 களில் கேலடி நாயக்கர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டிருந்தன.
ஹைதர் அலியின் படையெடுப்பு
கி.பி 1763 இல் ஹைதர் அலி கேடி நாயக்கர்களை தோற்கடித்து கேலடி நாயக்க ராஜ்யத்தை மைசூர் இராச்சியத்துடன் இணைத்தார். ஹைதர் அலி 1763 கி.பி இல் கர்கலா சான்றாரா பாண்டிய இராச்சியத்தின் மீது படையெடுத்து அதை மைசூர் இராச்சியத்துடன் இணைத்தார். ஹைதர் அலியின் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு சான்றாரா பாண்டிய வம்சம் முற்றிலும் மறைந்து விட்டது.
முடிவுரை:
சேர, சோழ மற்றும் பாண்டிய ராஜ்ஜியங்கள் நாடாள்வார், நாடார் அல்லது சாணார் என்றும் அழைக்கப்படும் சான்றார்களால் ஆளப்பட்டன. சான்றார் ஆட்சியாளர்கள் பண்டைய வில்லவர்-மீனவர் வம்சத்திலிருந்து வந்தவர்கள்.
கிபி 1311 இல் துருக்கிய சுல்தானகத்தின் படையெடுப்புகளையும் கிபி 1377 இல் கிஷ்கிந்தா-அனேகுண்டியின் பலிஜா நாயக்கர்களின் படையெடுப்பையும் தொடர்ந்து சேர, சோழ மற்றும் பாண்டிய ராஜ்ஜியங்கள் முடிவுக்கு வந்தன.
இதேபோல் 1700களில் பலிஜா நாயக்கர்களான கேலடி நாயக்கர்களின் படையெடுப்பு மற்றும் கி.பி 1763 இல் ஹைதர் அலியின் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு கர்நாடகாவின் சான்றாரா பாண்டிய ராஜ்யம் முடிவுக்கு வந்தது..
நூறும்பாடா பாண்டிய வம்சம்
பதிலளிநீக்குநூறும்பாடா பாண்டியர்கள் மற்றும் சான்றாரா பாண்டியர்கள் கடம்ப சாம்ராஜ்யத்தை சேர்ந்த பாண பாண்டியர்களின் இரண்டு வம்சங்கள், அவர்கள் கடம்ப சாம்ராஜ்யத்தின் அசல் ஆட்சியாளர்களாக இருந்தனர்.
வில்லவர் பட்டங்களூம் பாணர் பட்டங்களூம்
பாணர்கள் வில்லவர்களின் வடக்கு உறவினர்கள் ஆவர். வில்லவர் குலங்களைப் போலவே பாணர்களுக்கும் அரச பட்டங்கள் இருந்தன. பாணா என்பது வில்லவரின் சமஸ்கிருத வடிவம்.
வில்லவர் = பாணா, பில்லா, பில்லவா
நாடார் = நாடோர், உப்பு நாடோர், தொற்கே நாடோர்
நாடாள்வார் = நாடாவரா, நாடாவா
சான்றார் = சான்றாரா, சாந்தா, ஸாந்தா, சான்றா, சாந்தாரா ஸாந்தா மற்றும் ஸான்றா
வானவர் = பாணா, பாண்டாரி, பான்ட்
மலையர் = மலெயா
மீனவர்=மச்சிஅரசா
சாணார் = சாண்ணா, மாசாணா, மாசாணைய்யா
சானார் = சான்னா
பாண்டிய=பாண்டிய
உடையார்=வொடெயா, ஒடெய
பாணப்பாண்டியன் கடம்ப வம்சம்
பாணவாசியை ஆண்ட கடம்ப வம்சத்தினர் சேர நாட்டின் பரம எதிரிகளாக இருந்தனர். இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன் (கி.பி. 130 முதல் கி.பி. 188 வரை) சேர நாட்டை ஆண்ட போது பாணவாசி கடம்பர்கள் சேர நாட்டை பலமுறை தாக்கினர். இமயவரம்பன் அவர்களை எதிர்த்து ஒரு போரில் வெற்றி பெற்றார். இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன் பாணவாசியை அழித்ததாகக் கூறி, கடம்ப மன்னர்களின் அரச அதிகாரத்தின் அடையாளமாக இருந்த கடம்ப மரத்தை வெட்டியதாகக் கூறினார்.
பிராமண கடம்ப வம்சம்
கி.பி 345 இல் பாணப்பாண்டியன் குலங்களின் கடம்ப வம்சம் ஒரு பிராமண வம்சத்தால் மாற்றப்பட்டது. வடநாட்டு பிராமணரான மயூரசர்மாவால் நிறுவப்பட்ட பிராமண வம்சமும் கடம்ப வம்சம் என்று அழைக்கப்பட்டது.
கிபி 345 முதல் கிபி 900 வரை பாணவாசியை ஆண்ட பிராமண கடம்ப வம்சத்தினர், கடம்ப வம்சத்தின் பாணப்பாண்டியன் பட்டங்களான சான்றாரா, பாண்டிய, நாடாவரா அல்லது நாடோர் போன்றவற்றை ஒருபோதும் பயன்படுத்தவில்லை.
நூறும்பாடா மற்றும் சான்றாரா பாண்டிய குலங்கள் கி.பி 345 இல் மயூர வர்மாவால் நிறுவப்பட்ட பிராமண கடம்ப வம்சத்தின் கீழ்நிலைகளாக தரம் தாழ்த்தப்பட்டன. பிராமண கடம்ப வம்சம் கிபி 900 வரை ஆட்சி செய்தது.
ராத்தப்பள்ளி நூறும்பாடா இராச்சியம்
கி.பி 900 இல் பிராமண கடம்ப வம்சத்தின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, நூறும்பாடா பாண்டியர்கள் தங்கள் பாண்டிய வம்சத்தை மீண்டும் நிறுவினர், குமுத்வதி ஆற்றின் கரையில் உள்ள ரத்திஹள்ளி என்றும் அழைக்கப்படும் ராத்தப்பள்ளியில் தங்கள் தலைநகரை உருவாக்கினர்.
சாண்ணா குலங்கள்
தலைநகர் ராத்தப்பள்ளிக்கு அருகில் உள்ள பல இடங்களுக்கு சாண்ணா குலங்களின் பெயரிடப்பட்டுள்ளன. ஏனெனில் நூறும்பாடா பாண்டியர்கள் கடம்ப வம்சத்தின் சாண்ணா குலத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருக்கலாம்.
சாண்ணகுப்பி ராத்தப்பள்ளியிலிருந்து இரண்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருந்தது. சாண்ணசங்கபூர் 18 கிமீ தொலைவிலும், சாண்ணஹள்ளி ராத்தப்பள்ளியிலிருந்து 27 கிமீ தொலைவிலும் இருந்தது. நூறும்பாடா பாண்டிய அரசு இன்றைய ஹவேரி மாவட்டத்தில் இருந்தது.
ராஷ்ட்ரபள்ளி
முன்னதாக ரத்திஹள்ளி ராஷ்டிரகூட வம்சத்தால் ராஷ்ட்ரபள்ளி என்று அழைக்கப்பட்டிருந்தது.
நூறும்பாடாவின் உருவாக்கம்
கி.பி. 1000 வாக்கில், இட்டாகே முப்பது, அதாவது ராணேபென்னூர் தாலுகாவில் உள்ள தற்போதைய இட்கி, ராத்தப்பள்ளி எழுபதுடன் இணைக்கப்பட்டு, நூறும்பாடா (நூறு கிராமங்கள்) அல்லது ராத்தப்பள்ளி நூறும்பாடா என்ற பிரிவு உருவாக்கப்பட்டது.
பாண்டியதேவா
இரண்டாம் சாளுக்கிய ஜெயசிம்மதேவரின் ஆட்சியில் கி.பி.1015-44 காலகட்டத்தைச் சேர்ந்த கானாவி சித்தகேரி கல்வெட்டு, பாண்டியதேவரின் ஆட்சி வரையுள்ள நூறும்பாடாவின் கடம்ப பாண்டியர்களின் பரம்பரை விவரங்களைத் தருகிறது, மேலும் பகவதிகட்டாவின் ஜமதக்னி ராமேஸ்வரதேவர் கோவிலுக்கு தானம் செய்யப்பட்ட நிலங்கள் போன்றவற்றையும் பதிவு செய்கிறது.
சாளுக்கிய வம்சத்தின் கீழ் நூறும்பாடா இராச்சியம்
கி.பி 12 ஆம் நூற்றாண்டில் நூறும்பாடா பாண்டியர்கள் மேற்கு சாளுக்கியப் பேரரசின் கீழ் வந்தனர்.
விக்ரமாதித்ய பாண்டியா
கி.பி 1138 இல் மகாமண்டலேசுவர விக்ரமாதித்ய பாண்டிய மேற்கு சாளுக்கியர்களின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் ஆண்ட ஒரு அரசனாக இருந்தான்.
கடம்பா தலைவருக்கு நூறும்பாடா வழங்கப்பட்டது
மேற்கு சாளுக்கிய மன்னர் முதலாம் சோமேஸ்வரன் (கி.பி. 1042 முதல் 1068) அல்லது இரண்டாம் சோமேஸ்வரர் (கி.பி. 1068 முதல் 1076) ஆட்சியின் போது. சாளுக்கியர்களின் எதிரிகளை தோற்கடித்து ஒரு யானையை வழங்கியபோது கடம்ப தலைவரான பீரதேவனுக்கு நூறும்பாடா பிரதேசம் வழங்கப்பட்டது
நூறும்பாடா பாண்டிய வம்சம்
பதிலளிநீக்குவீர பாண்டியா
கி.பி. 1162 இல், குட்டா குலத் தலைவன் இரண்டாம் விக்ரமாதித்தியனின் கல்வெட்டில் நூறும்பாடா மன்னன் வீர பாண்டியன் குறிப்பிடப்பட்டான்.
கருண்ட பாண்டியதேவா
காலச்சூரி மன்னன் ராயமுராரி சோவிதேவா (1167-76) வின் கீழ் ஆட்சி செய்த நூறும்பாடா கருண்ட பாண்டியதேவா, இடாகியில் உள்ள விருபாக்ஷதேவா கோவிலுக்கு நில மானியம் கொடுத்தார்.
பீரதேவா
கி.பி 1174 இல் கலாச்சூரி ராயமுராரி சோவிதேவா கலாச்சூரி ஆட்சியாளராக இருந்தபோது, பீரதேவா அவருக்கு கீழ் ராத்தபள்ளி நூறும்பாடா பிரதேசத்தை நிர்வகித்து வந்தார்.
பாண்டிய தேவராசா
பின்னர் பீரதேவரின் பேரனான மகாமண்டலேசுவர பாண்டிய தேவராசா, கடம்பேஸ்வரக் கடவுளின் கோவிலுக்கு மானியம் செய்தார்.
உச்சாங்கி பாண்டியருக்கும் நூறும்பாடா பாண்டியருக்கும் இடையிலான போர்
இரண்டாம் ஹோய்சள பல்லாள மன்னனின் துணை ஆட்சியாளராக ரத்திஹள்ளியில் இருந்து ஆட்சி செய்த புஜபல பாண்டியருக்கும், உச்சாங்கியின் விஜய பாண்டியருக்கும் இடையே அதிகாரப் போட்டி இருந்தது, இருவரும் நொளம்பவாடி ராஜ்யத்தின் பிரதேசங்களை ஆக்கிரமித்திருந்தனர்.
விஜய பாண்டியா
உச்சாங்கியின் விஜய பாண்டியன், உச்சாங்கியில் இருந்து நொளம்பவாடியை கி.பி.1148 முதல் கி.பி.1187 வரை ஆண்டான். நொளம்ப வம்சத்தினர் கர்நாடகாவின் 1/3 பகுதியை ஆண்டிருந்தனர், மேலும் அவர்களின் ஆட்சியை ஆந்திரப்பிரதேசம் மற்றும் வட தமிழ்நாட்டிலும் விரிவுபடுத்தியிருந்தனர்.
குட்டா இராச்சியம்
குட்டா இராச்சியம் ஒரு சிறிய இராச்சியம், இது நூறும்பாடா பாண்டிய இராச்சியத்தின் அண்டை இராச்சியமாக இருந்தது
புஜபல பாண்டியனின் தோல்வி
குட்டா மன்னன் விக்ரமாதித்யனின் மனைவி சோவலாதேவி உச்சாங்கி மன்னன் விஜய பாண்டியனின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவள். குட்டா மன்னன் விக்ரமாதித்யா உச்சாங்கி மன்னன் விஜய பாண்டியா பக்கம் நின்றான், அதைத் தொடர்ந்து கி.பி 1187 இல் நடந்த போரில் நூறும்பாடா மன்னர் புஜபல பாண்டியனையும் அவரது அதிபதியான ஹோய்சாள பல்லாளனையும் தோற்கடித்தான்.
ஜகதேவ பாண்டியா
கி.பி 1188 இல் ஹரலஹள்ளியில் உள்ள கல்வெட்டு ஜகதேவ பாண்டியா, ஒடெயரசதேவா மற்றும் அவரது மகன் விஜய பாண்டியதேவனைக் குறிப்பிடுகிறது. விஜய பாண்டியதேவா, நூரறும்பாடா பாண்டியர்களின் கீழ் செழித்தோங்கிய இடைக்கால சைவ பிரிவான காளமுக பிரிவுக்கு ஒரு கிராமத்தை நன்கொடையாக வழங்கினார் என்றும்.
வீர பாண்டிய தேவா
கி.பி. 1188 இல் காலச்சூரிய மன்னன் ஆஹவமல்லனின் ஆட்சிக் காலத்தில் ஹரலஹள்ளியில் உள்ள கல்வெட்டு, நூறும்பாடா வம்ச மன்னர்கள் வீர பாண்டிய தேவா மற்றும் குமார வீர பாண்டிய தேவா என்பவர்களைக் குறிப்பிடுகிறது.
பீரதேவா
ரத்திஹள்ளியில் உள்ள கடம்பேஸ்வரர் கோயில் தொடர்பான கி.பி. 1238 கல்வெட்டில் நூறும்பாடாவின் மன்னர் பீரதேவா மற்றும் அவரது பேரன்கள் கருட பாண்டியா மற்றும் வீர பாண்டியா ஆகியோரைப் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
சேவுண யாதவ வம்சத்தின் படையெடுப்பு
மகாராஷ்டிராவில் உள்ள தேவகிரியை மையமாகக் கொண்டு சேவுண யாதவ வம்சத்தினர் ஆட்சி செய்தனர். அவர்கள் தேவகிரி யாதவ வம்சத்தினர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். கிபி 1187 முதல் கிபி 1317 வரை வடக்கே நர்மதா நதிக்கும் தெற்கே துங்கபத்ரா நதிக்கும் இடைப்பட்ட பகுதிகளை சேவுண யாதவா வம்சம் ஆட்சி செய்தது.
நூறும்பாடா பாண்டியன் வம்சத்தின் முடிவு
கி.பி 1238 இல் நூறும்பாடா பாண்டிய வம்சத்தின் ரத்திஹள்ளி கோட்டை யாதவ மன்னர் இரண்டாம் சிம்ஹணா என்ற சிங்கண்ணாவால் (கி.பி. 1210 முதல் கி.பி 1246 வரை) கைப்பற்றப்பட்டது. இத்துடன் நூறும்பாடா பாணப்பாண்டியன் வம்சம் முடிவுக்கு வந்தது.
__________________________________________
மாறன், சாந்தகன், பனந்தாரகன், பனையமாறன், வில்லவன், செம்பியன், நாடாழ்வான், மகதை நாடாள்வார், திருப்பாப்பு ஆகியவை நாடார்களுக்குச் மாத்திரம் சொந்தமான சில வில்லவர் பட்டங்கள்.
பதிலளிநீக்குவில்லவ மன்னர்களின் சாந்தகன் பட்டம்
சாந்தகன் பட்டம் என்பது வில்லவ நாடார்களின் சான்றார் பட்டத்தின் மாறுபாடாகும். சேர சோழ பாண்டிய மன்னர்கள் சாந்தகன் பட்டத்தை பயன்படுத்தினர்.
நாடார்களின் வடக்கு உறவினர்களான மீனா வம்ச மன்னர்கள் சாந்தா மீனா பட்டத்தை
பயன்படுத்தினர்.
பரஞ்சோதி முனிவர் இயற்றிய திருவிளையாடற் புராணம் (2613)
ஆற்றல் மிகு பிரதப சூரியன் வங்கிசத்துவன் அளவு இல்
சீர்த்தி
சாற்ற அரிய இரிபும மருத்தனன் சோழ வங்கி சாந்தகன்
தான் வென்றி
மாற்ற அரிய புகழ்ச் சேர வங்கி சாந்தகன் பாண்டி வங்கி
கேசன்
தோற்றம் உறு பரித்தேர் வங்கிச் சிரோமணி பாண்டீச் சுரன்
தான் மன்னோ.
___________________________________________
சாந்த பாலன்
பதிலளிநீக்குசாந்த பாலன் அல்லது சாந்து பாலன் குலம் மலையாளி நாடார்களின் ஒரு துணைக்குழுவைச் சேர்ந்தவர்கள். சாந்தபாலன் குலத்தினர் சில நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மதுரையிலிருந்து திருவிதாங்கூருக்கு குடிபெயர்ந்ததாகக் கூறுகின்றனர்.
சாந்த பாலன் என்ற சொல்லுக்கு சாந்தாரின் மகன் அல்லது சான்றாரின் மகன் என்று பொருள்.
பாண்டிய வம்சத்தின் வீழ்ச்சி
கி.பி 1529 இல் மதுரை நாயக்கர் வம்சத்தை நிறுவிய விஸ்வநாத நாயக்கரால் கடைசி பாண்டிய மன்னன் சந்திரசேகர பாண்டியன் கொல்லப்பட்டதால் மதுரை பாண்டிய வம்சம் முடிவுக்கு வந்தது.
சிவகாசி, திருநெல்வேலி, தூத்துக்குடி போன்ற பகுதிகளுக்குப் பல பாண்டிய குலங்கள் தெற்கு நோக்கி இடம் பெயர்ந்தன.
திருமலை நாயக்கர்
கி.பி.1623 முதல் கி.பி.1659 வரை மதுரையை ஆண்ட திருமலை நாயக்கர் வில்லவர் பாண்டிய குலத்திற்கு விரோதமாக இருந்தார். பாண்டிய குலங்கள் சான்றார் அல்லது சுந்தகர் என்ற பெயர்களாலும் அறியப்பட்டனர். திருமலை நாயக்கர் அனைத்து பாண்டிய குலங்களையும் பாண்டிய நாட்டை விட்டு குறிப்பாக மதுரையை விட்டு வெளியேற உத்தரவிட்டார்.
பாண்டிய நாட்டு இளவரசர்கள் இனி ஒருபோதும் பாண்டிய நாட்டிற்குத் திரும்ப மாட்டோம் என்று கடவுளின் திருநாமத்தால் சத்தியம் செய்ய வைக்கப்பட்டனர். அவர்களின் நெற்றியில் குங்குமம் பூசப்பட்டது.
நாடார்களின் சீரழிவு
நாடார்கள் உட்பட அனைத்து வில்லவர் குலத்தினரும் அவர்களின் முந்தைய சலுகைகள் அனைத்தும் பறிக்கப்பட்டு, நாயக்கர் சாம்ராஜ்யத்தில் அன்றைய காலகட்டத்தில் அவர்கள் புறஜாதிகளாகத் தாழ்த்தப்பட்டனர். தம் முன்னோர்கள் ஆண்ட பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தில் இன்னும் தங்கியிருந்த நாடார்கள் அடுத்த நானூறு ஆண்டுகளுக்கு ஒதுக்கப்பட்டவர்களாகவே நடத்தப்பட்டனர்.
நாக குலங்களின் எழுச்சி
பாண்டிய நாட்டில் வில்லவ நாடார்களின் அதிகாரம் குறைந்து, வடக்கிலிருந்து புலம் பெயர்ந்த கள்ளர், மறவர், வெள்ளாளர் போன்ற நாக குலத்தினர் ஆதிக்கம் செலுத்தினர்.
பாண்டிய குலங்களில் பலர் கேரளாவிற்கும் இலங்கைக்கும் புறப்பட்டனர்.
சாந்து பாலன் குலம்
மதுரையிலிருந்து புலம் பெயர்ந்ததாகக் கூறும் சாந்து பாலன்கள் என்ற மலையாளி நாடார்களின் குழு கேரளாவில் காணப்படுகிறது.
சாந்து பாலன் குலத்தைச் சேர்ந்த பல நாடார்கள் மற்ற நாடார்களுடன் கலப்பதாலும், பிற நாடுகளுக்குப் புலம்பெயர்ந்ததாலும் மறைந்துவிட்டனர். சாந்துபாலன் குலத்தினர் கிறித்தவ மதத்திற்கு மாறியது அவர்களின் பாண்டிய அடையாளத்தை இழக்க வழிவகுத்தது.
ஒரு சில சாந்து பாலன்கள் இன்றும் மலையாளி நாடார்களிடையே காணப்படுகின்றனர். கிபி 1623 முதல் 1659 வரை திருமலை நாயக்கரின் ஆட்சியின் போது சாந்துபாலன் அல்லது சாந்தபாலன் குலத்தினர் அகதிகளாக கேரளாவிற்கு வந்திருக்கலாம்.
________________________________
இந்தியாவின் மூன்று இனங்கள்
பதிலளிநீக்குஇந்தியாவின் மூன்று இனங்கள் திராவிடர், ஆரியர் மற்றும் நாகர்கள்.
திராவிடர்கள் இந்தியாவில் உருவான இந்தியாவின் பூர்வீக பூர்வகுடிகள்.
1. திராவிடர்
2. ஆரியர்
3. நாகர்
திராவிடர்கள்
பாணர்கள், வில்லவர்கள், மீனவர் பில், மீனா, தானவர், தைத்தியர்கள் ஆகியோர் ஆரியர்களுக்கு முந்திய திராவிட மக்கள் ஆவர். அவர்கள் இந்தியா முழுவதையும் ஆண்டனர். பாண்டிய இராச்சியம் வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்தில் நெருங்கிய தொடர்புடைய வில்லவர்-மீனவர் மக்களால் நிறுவப்பட்டது. வட இந்தியாவில் இப்போது ஆதிக்கம் செலுத்தும் பணியாக்கள் திராவிட பாணர்களிலிருந்து உருவாகியிருக்கலாம். இந்தோ-ஆரியர்கள் பாணர்களை அசுரர்கள் என்று அழைத்தனர்
பண்டைய சங்க இலக்கியங்களின்படி, பாண்டிய மன்னன் காய்சின வழுதி பாண்டிய வம்சத்தை கிமு 9990 இல் நிறுவினார், அதாவது 11,971 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு. வில்லவர் சாம்ராஜ்யங்கள் வில்லவர், மலையர், வானவர் போன்ற வில்லவர் குலத்தவர்களாலும் கடல்கடந்த குலமான மீனவர்களாலும் ஆதரிக்கப்பட்டன.
வில்லவர் உயர்குடியினர் நாடாள்வார் அல்லது சான்றார் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
இந்தோ-ஆரியர்கள்
கிமு 1800 இல் இந்தோ-ஆரியர்கள் ஹரஹ்வைதி நதிக்கு அதாவது அர்கந்தாப் நதி பகுதிக்கு இடம்பெயர்ந்தனர். கிமு 1800 முதல் கிமு 1750 வரை அவர்கள் சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தைத் தாக்கி அங்கு அவர்கள் குடியேறினர்.
கிமு 1500 முதல் கிமு 1100 வரை இந்தோ-ஆரியர்கள் பாகிஸ்தானில் ஸ்வாட் பள்ளத்தாக்கில் குடியேறினர். அந்தக் காலத்தில் ரிக்வேதம் எழுதப்பட்டது. கிமு 1100 இல் இந்தோ-ஆரியர்கள் பஞ்சாப் மற்றும் உத்தரப்பிரதேசத்தில் குடியேறினர்! கிமு 1100 முதல் கிமு 500 வரையிலான இந்தோ-ஆரிய கலாச்சாரம் பிந்தைய வேத காலம் அல்லது வர்ணம் பூசப்பட்ட சாம்பல் சாமான் கலாச்சாரம் என்று அழைக்கப்பட்டது. கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டில் வேத யுகத்தின் பிற்பகுதியின் முடிவில் ராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதத்தில் கூறப்பட்ட நிகழ்வுகள் தொடர்ச்சியாக நிகழ்ந்தன. யுதிஷ்டிரனின் ராஜசூய யக்ஞத்திற்குப் பரிசுகளைக் கொண்டு வரும் குருக்ஷேத்திரப் போரில் சிங்கள மன்னன் பங்கேற்றதை மகாபாரதம் குறிப்பிடுகிறது. சிங்கள சரித்திரம் மகாவம்சத்தின் படி சிங்கள இராச்சியம் இளவரசர் விஜயனால் நிறுவப்பட்டது கி.மு 543 இலாகும், .
சித்தியன் படையெடுப்பு
கிமு 150 இல் ஆரிய குலமாக இருந்த சித்தியன் - சாகா மக்களின் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, பழைய இந்தோ-ஆரிய கலாச்சாரம் முற்றிலும் மறைந்து விட்டது. பிராமணர்கள் பல்லின தோற்றமுள்ளவர்கள் மற்றும் பல பிராமணர்கள் சித்தியர்களிடமிருந்து உருவாகியிருக்கலாம். கிபி 460 இல் ஹூனா மற்றும் ஹெப்தாலைட்டுகள் இந்தியாவைத் தாக்கினர். ஹெப்தாலைட்டுகள் அல்லது வெள்ளை ஹுனா ஆரம்பகால துருக்கிய குலங்கள். சித்தியர்களிடமிருந்து, ஹூனாக்கள் மற்றும் ஹெப்தாலைட்டுகள் ராஜ்புத் குலங்கள் உருவாகின. சித்தியர்களிடமிருந்தும் ஜாட்கள் உருவாகியிருக்கலாம்.
சித்தியன் மற்றும் ஹூணர்களுடன் இந்தோ-ஆரிய கலவை
இவ்வாறு வட இந்தியப் பண்பாடு என்பது திராவிடர், இந்தோ-ஆரியர்கள், பார்த்தியர்கள், சித்தியர்கள், ஹூணர், ஹெப்தாலைட்டுகள் போன்றவர்களின் கலவையாகும்.
வட இந்தியாவில் ராஜ்புத்திரர், ஜாட், கத்ரி, மராத்தியர் போன்ற பெரும்பாலான ஆதிக்க மக்கள் சித்தியர்கள் மற்றும் ஹூண படையெடுப்பாளர்களிடமிருந்து உருவாகியிருக்கலாம். காயஸ்தர்கள் குஷான படையெடுப்பாளர்களிடமிருந்து உருவாகியிருக்கலாம். உண்மையான இந்தோ-ஆரியர்கள் இன்று இல்லை. வட இந்தியர்களில் பெரும்பாலானோர் ஹிந்தி பேசினாலும் அவர்கள் இன ரீதியாக வேறுபட்டவர்கள்.
வேத ஆரியர்களாக நடிக்கும் வட இந்தியர் உண்மையில் சித்தியனாகவோ, ஹூணனாகவோ அல்லது துருக்கியராகவோ இருக்கலாம். பிராமணர்கள் உட்பட அவர்களில் பலர் பாரசீக மொழியிலும், வேதங்களில் இல்லாத மத்திய ஆசிய மொழிகளிலும் குடும்பப்பெயர்களைக் கொண்டுள்ளனர்.
சித்தியன் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, இந்தோ-ஆரிய பிராமணர்கள் சூரிய வம்சத்தைச் சேர்ந்த இக்ஷவாகு மற்றும் சந்திர வம்சத்தைச் சேர்ந்த யாதவர்கள் போன்ற தங்கள் சொந்த மன்னர்களைக் கைவிட்டனர். இந்தோ-ஆரிய பிராமணர்கள் ராஜபுத்திர ராஜ்யங்களை நிறுவிய சித்தியன் மற்றும் ஹூண படையெடுப்பாளர்களுடன் இணைந்தனர்.
மகாபாரத குலங்கள்
மகாபாரத காலத்திலிருந்த யாதவர்கள், இக்ஷவாகு, குஷ்வாஹா, சாக்கியர், மௌரியர் போன்ற குலங்கள் உத்தரப்பிரதேசத்தில் இன்னும் பலமற்றவை. அவர்கள் ஒப்பீட்டளவில் கருமையான நிறமுள்ளவர்கள். இவர்கள் அனைவரும் இதர பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்கள்.
இந்தியாவின் மூன்று இனங்கள்
பதிலளிநீக்குநாகர்கள்
நாகர்கள் இந்தோ-ஆரியர்களுடன் சேர்ந்து இடம்பெயர்ந்திருக்கலாம். ரிக்வேதத்தில் நாக மன்னன் நஹுஷன் குறிப்பிடப்படுகிறார். நாகர்கள் இந்தோ-ஆரியர்களின் கூட்டாளிகள்.
திராவிட பாண, மீனா, தானவ மற்றும் தைத்திய குலங்களுக்கு எதிராகப் போரிட்ட ஆரிய மன்னர்கள் இந்திரன் என்று அழைக்கப்பட்டனர். சிந்து சமவெளியில் ஆட்சி செய்த பண்டைய வில்லவர்-பாணர்களின் மூதாதையரான மஹாபலி மன்னர் இந்திரன் மற்றும் அவரது சகோதரர் உபேந்திரா ஆகியோரால் கொல்லப்பட்டனர்.
நாகர்களின் மன்னன் நஹுஷன் இந்தோ-ஆரியர்களின் மன்னரானார் மற்றும் இந்திரன் என்ற பட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டார். நஹுஷன் ஆரிய முனிவர்களை மதிக்கவில்லை. நஹுஷன் ரிஷிகளிடம் தான் அமர்ந்திருந்த பல்லக்கைச் சுமக்கச் சொன்னார். இது அவரது வீழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.
நவீன இந்தி ஆரிய மற்றும் நாகா மொழிகளில் இருந்து உருவானது எனவே தேவநாகரி என்று அழைக்கப்பட்டது. நாகர்கள் நகரம் அல்லது நகர் எனப்படும் பல நகரங்களை கட்டியதாக புகழ் பெற்றுள்ளனர்.
யாதவர்களும் பாண்டவர்களும் நஹுஷாவின் குலத்திலிருந்து வந்த நாகர்கள். நாகர்கள் நஹுஷா மற்றும் அவரது இந்திர குலத்திலிருந்து வந்தவர்கள் என்று கூறினர்.
கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டில் பல நாகர்கள் புத்த மதத்திற்கு மாறியதால் இந்தோ-ஆரியர்களுக்கும் நாகர்களுக்கும் இடையே பகை தொடங்கியது. ஆரிய ஒடுக்குமுறையை எதிர்கொண்டு அவர்களில் பலர் இலங்கை மற்றும் தென்னிந்தியாவின் கடலோரப் பகுதிகளுக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.
முற்குகர்
முற்குகர் என்பவர்கள் கங்கைப் பகுதியில் இருந்து வந்த சிங்கர், வங்கர் மற்றும் காலிங்கர் என அழைக்கப்படும் குகன் குலத்தைச் சேர்ந்த மூன்று குலங்கள் ஆவர். முற்குகர் ஒரிசாவிற்கும் பின்னர் இலங்கைக்கும் குடிபெயர்ந்தனர்.
முற்குஹர் குடியேற்றம் கிமு 543 இல் இளவரசர் விஜயா சிங்கள இராச்சியத்தை நிறுவ வழிவகுத்தது.
நவீன சிங்கள-கலிங்க வம்சங்கள், மறவர் மற்றும் முக்குவர் ஆகியோர் இந்த முற்குஹரின் வழித்தோன்றல்கள்.
மறவர்
குகன் குலத்தைச் சேர்ந்த மறவர் கங்கை பகுதியில் மீனவர்களாக இருந்தனர். மட்டக்களப்பு மான்மியத்தின்படி மறவர்கள் அயோத்திக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டு, அவர்களுக்கு அயோத்தியில் பதவிகளை ஸ்ரீராமர் வழங்கினார். மறவர் ஸ்ரீராமருடன் சேர்ந்து கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இயக்கர் அரசன் ராவணனை தோற்கடித்தனர்.
மறவர்களில் பலர் மீண்டும் வந்து இலங்கையை ஆக்கிரமித்து அங்கேயே குடியேறினர். மறவர் இலங்கையை ஒட்டிய பகுதிகளான ராமநாடு போன்றவற்றிலும் குடியேறினர்.. மட்டக்களப்பு மான்மியத்தின்படி மறவர் இராமநாட்டை வட இலங்கை என்று அழைத்தனர். முக்குவர்கள் மறவர் இனத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் மற்றும் அவர்கள் இருவரும் குகன் குலத்திலிருந்து வந்தவர்கள்.. முக்குவர் தமிழ்நாடு, கேரளா மற்றும் துளுநாட்டின் கடலோரப் பகுதிகளில் குடியேறினார்கள். முக்குவர் மறவர் போன்ற மீனவர்கள்.
கல்வார்
சித்தியர்களின் படையெடுப்பு நாகர்களை தென்னிந்தியாவிற்கு பெரிய அளவில் வெளியேறத் தூண்டியது. வட இந்தியாவின் கல்வார் குலங்கள் கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் சேதி நாட்டிலிருந்து ஒரிசாவிற்கு குடிபெயர்ந்து அங்கும் ஒரு சேதி சாம்ராஜ்யத்தை நிறுவினர். வட இந்திய கல்வார் குலங்கள் தென்னிந்தியாவில் கள்வர் அல்லது களப்பிரர் என்று அழைக்கப்பட்டனர். களப்பிரர்களிடமிருந்து நவீன கள்ளர் சமூகம் மற்றும் களப்பாளர் என்று அழைக்கப்படும் வெள்ளாளர்கள் வம்சாவளியினர் தோன்றினர்.
கிமு 100 இல் காரவேளா என்ற கலிங்க ஆட்சியாளரின் கீழ் வெள்ளாளர்கள் வட தமிழகத்தை ஆக்கிரமித்தனர். கி.பி 250 இல் பெங்களூருக்கு அருகிலுள்ள நந்தி மலையிலிருந்து ஆட்சி செய்த களப்பிரர் சேர, சோழ மற்றும் பாண்டிய ராஜ்ஜியங்களைக் கைப்பற்றினர். இவ்வாறு சேர சோழ பாண்டிய ராஜ்ஜியங்களை ஆண்ட வில்லவர் வம்சங்கள் சேதி சாம்ராஜ்யத்திலிருந்து வந்த நாக குலங்களால் கீழ்ப்படுத்தப்பட்டன.
கங்கர்
கி.பி 200 இல் கங்கை நதி தீரத்திலிருந்து குடிபெயர்ந்தவர்கள் கங்கர் அல்லது கொங்குகள் என்று அழைக்கப்பட்டவர்கள். கங்க மக்களிடமிருந்து நவீன வொக்கலிகா கவுடா மற்றும் கவுண்டர்கள் தோன்றினர். கொங்கு வேளாளர்கள் தங்கள் கங்க இக்ஷவாகு வம்ச மன்னர் அவினிதாவின் (கி.பி. 469 முதல் கி.பி 529 வரை) ஆட்சியின் போது தமிழ்நாட்டின் கொங்கு பகுதியை ஆக்கிரமித்தனர்.
வில்லவர் சேரர்கள் தங்கள் தலைநகரான கருவூரையும் கொங்கு மண்டலத்தையும் கொங்கு வேளாளர் என்று அழைக்கப்படும் கங்கைக் குடியேற்றக்காரர்களிடம் இழந்தனர். கி.பி ஆறாம் நூற்றாண்டில் சேர தலைநகர் கேரளாவில் உள்ள கொடுங்களூருக்கு மாற்றப்பட்டது.
இந்திர குலம்
கள்ளர், மறவர், அகமுடையார் மற்றும் வெள்ளாளர் உட்பட தமிழகத்தின் பெரும்பாலான நாக குலங்கள் இந்திரனின் வழிவந்ததாகக் கூறுகின்றனர். நாக மன்னன் நஹுஷன் இந்திரன் ஆன பிறகு நாக குலத்தினர் தங்களை இந்திர குலத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக அடையாளப்படுத்தியிருக்கலாம்.
இந்தியாவின் மூன்று இனங்கள்
பதிலளிநீக்குநாகர்கள் துருக்கியர்கள் மற்றும் அரேபியர்களுடன் நட்பு கொள்வது
கி.பி 1311 இல் மாலிக் காஃபர் படையெடுப்பு தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளாவில் உள்ள அனைத்து தமிழ் வில்லவர் ராஜ்யங்களையும் அழித்தது.
நாக குலங்கள் அரேபியர்கள் மற்றும் துருக்கியர்களுடன் கூட்டணி வைத்து அவர்களுடன் திருமண உறவுகளை கொண்டிருந்தனர். கிபி 1335 முதல் கிபி 1377 வரை மாபார் சுல்தானகத்தின் ஆட்சியின் போது பல நாகர்கள் இஸ்லாமிற்கு மாற்றப்பட்டனர், ஆனால் கிபி 1377 க்குப் பிறகு நாயக்கர் ஆட்சியின் போது அவர்கள் மீண்டும் இந்து மதத்திற்கு மாற்றப்பட்டனர்.
ஆனால் கள்ளர்கள் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதி வரை விருத்தசேதனம் செய்யும் சடங்கைத் தொடர்ந்தனர். கள்ளர் திருமணங்களில் மணமகனின் சகோதரி மட்டுமே மணமகளின் கழுத்தில் தாலி கட்டுவார். தாலியில் சந்திரன் மற்றும் நட்சத்திரத்தின் உருவங்கள் பொறிக்கப்பட்டிருக்கினறன.
கிபி 1311 இல் மாலிக் காஃபர் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு நாயர், கள்ளர், மறவர், வெள்ளாளர் போன்ற நாக குலங்கள் கேரளா மற்றும் தமிழகத்தின் ஆட்சியாளர்களாக ஆனார்கள்.
வாணாதிராயர்கள்
கி.பி.1377ல் விஜயநகர நாயக்கர் தாக்குதலின் பின்பு வாணாதிராயர் எனப்படும் பல தெலுங்கு பாண தலைவர்கள் கள்ளர், வெள்ளாளர், மறவர் போன்ற நாக குலங்களின் பிரபுக்களாக மாறினர்.
இந்த வாணாதிராயர்கள் பாளையக்காரர் ஆக்கப்பட்டனர். பிற்காலத்தில் இந்த தெலுங்கு வாணாதிராயர்களும் லிங்காயத்துகளும் கள்ளர், மறவர் மற்றும் கவுண்டர்கள் போன்ற உள்ளூர் தமிழ் சாதிகளாக தங்களை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டனர்.
முடிவுரை :
திராவிடர்கள்
தமிழ்நாட்டில் பெரும்பாலான நாக குலத்தினர் திராவிடர்களாக வேடம் போடுகிறார்கள். உண்மையில் நாடார்களும், பல்லவ வன்னியர்களும், பலிஜா நாயக்கர்களும் மட்டுமே தமிழ்நாட்டில் திராவிடர்கள் ஆவர்.
வில்லவர், மலையர், வானவர், மீனவர் என அனைத்து வில்லவர் குலங்களும் இணைந்த பிறகே நாடார் அல்லது நாடாள்வார்கள் தோன்றினர்.
வில்லவர் பட்டங்கள் வில்லவர், நாடாள்வார், நாடார், சான்றார், சாணார், சண்ணார், சார்ந்நவர், சான்றகர், சாந்தகன், சாண்டார் பெரும்பாணர், பணிக்கர், திருப்பார்ப்பு, கவரா -காவுராயர், இல்லம், கிரியம், கண நாடார், மாற நாடார், நட்டாத்தி, பாண்டியகுல ஷத்திரியர் போன்றவை.
பாண குலங்களும் வில்லவர் குலங்களும் திராவிட இனத்தைச் சேர்ந்தவை. நாடார்கள் வில்லவர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். பலிஜா நாயக்கர்கள் ஆந்திரா மற்றும் கர்நாடகாவின் பாண வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். பல்லவ வன்னியர் பாஞ்சால நாட்டின் வட பாண வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்.
பலிஜா நாயக்கர்கள் பழங்காலத்திலிருந்தே கிஷ்கிந்தா-ஆனேகுண்டியில் இருந்து ஆட்சி செய்த பாண வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். பலிஜா நாயக்கர்களின் பட்டங்களில் பாணாஜிகா, பாணியா, வளஞ்சியர் மற்றும் வானரர் ஆகியவை அடங்கும்.
பல்லவ வன்னியர்கள் உத்தரப்பிரதேசம் மற்றும் நேபாளத்தை ஒத்திருக்கும் பாஞ்சால நாட்டிலிருந்து வடக்கு பாணர்கள் ஆவர். அஸ்வத்தாமாவின் பிராமண பாரத்வாஜ குலத்தைச் சேர்ந்த பல்லவ மன்னர்களுடன் வன்னியர்கள் தென்னாட்டிற்கு கிமு மூன்றாம் நூற்றாண்டில் வந்தனர். பல்லவ வம்சம் ஈரானின் பார்த்தியன் வம்சத்துடன் இணைந்ததால் பல்லவ அல்லது பஹ்லவ என்று அழைக்கப்பட்டது. பாரத்வாஜ-பார்த்தியன் வம்சத்தினர் காடுவெட்டிப் படையைக் கொண்டுவந்தனர். பல்லவ மன்னர்கள் மகாபலிபுரத்தை கட்டி மன்னன் மகாபலியின் பெயரை சூட்டினார்கள். மகாபலி அல்லது மாவேலி வில்லவர் மற்றும் பாண குலத்தின் மூதாதையர் ஆவார்.
அதன் காரணமாக பல்லவ மன்னர்கள் காடுவெட்டி என்ற பட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டனர். வீரகுமாரர்கள் எனப்படும் திரௌபதியின் தனிப்பட்ட பாதுகாவலர்களாக வன்னியர் இருந்தனர். வன்னியர்களின் பட்டங்கள் வட பலிஜா, திகலா அல்லது திர்கலா போன்றவை.
வில்லவர் மற்றும் வேளாளர்
பதிலளிநீக்குவெள்ளாளர் தோற்றம்
வெள்ளாளர் என்பவர்கள் களப்பிரர்களின் வழித்தோன்றல்கள், அதாவது களப்பாளர் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள். கி.பி 250 இல் களப்பிரரின் வடக்குப் படைகள் சேர சோழர் மற்றும் பாண்டிய அரசுகளைத் தாக்கி அடிபணியச் செய்தன மற்றும் அவர்களின் இருப்பு பண்டைய தமிழகத்திற்கு இருண்ட காலத்தை கொண்டு வந்தது.
சேதி இராச்சியம்
வேளாளர் பிறந்த இடம் சேதி சாம்ராஜ்யமாக இருக்கலாம். கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் பழங்கால கலிங்கத்தில் சேதி மக்கள் ஒரு பேரரசை நிறுவினர். கேணி நதிக்கரையில், தற்போதைய புந்தேல்கண்ட் பகுதியில் சேதி சாம்ராஜ்யம் இருந்தது. புந்தேல்கண்ட் உத்தரப்பிரதேசம் மற்றும் மத்தியப்பிரதேசத்தின் எல்லைப் பகுதிகளில் அமைந்துள்ளது. வட இந்தியாவிலிருந்து தென்னிந்தியாவிற்கும் இலங்கைக்கும் புலம் பெயர்ந்த நாக இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் வெள்ளாளர்கள் ஆவர். கிமு 2ஆம் நூற்றாண்டில் தெற்கே வந்தபோது பிராகிருதம் பேசியிருக்கலாம்.
வட இந்திய கல்வார்களின் இடம்பெயர்வு
வட இந்திய கல்வார்கள் உத்தரப்பிரதேசம், பீகார், பஞ்சாப், ஹரியானா, மகாராஷ்டிரா, ஹைதராபாத், சத்தீஸ்கர், வங்காளம் மற்றும் பாகிஸ்தானில் உள்ள சிந்து ஆகிய பகுதிகளில் வாழும் ஒரு பெரிய வட இந்திய சமூகம் ஆகும். அவர்கள் இந்தி, பெங்காலி அல்லது தெலுங்கு பேசுகிறார்கள். கல்வார்களில் இந்துக்கள், ஜைனர்கள், முஸ்லிம்கள் மற்றும் சீக்கியர்கள் உண்டு.
அவர்களின் குலப் பெயர்கள் தமிழ் வேர்களைக் கொண்டதாகத் தெரிகிறது. கல்வார் காலச்சூரிகளின் (கி.பி. 550 முதல் 1250 வரை) வழிவந்ததாகக் கூறுகிறார்கள்.
சீக்கிய கல்வார் நாடாகிய, கபுர்தலா நாடு கிபி 1762 இல் ஜஸ்ஸா சிங் அலுவாலியாவால் நிறுவப்பட்டது. கல்வார் பட்டங்கள்கள்வார், காலர், கள்ளர், கலியபாலா, சேஹோர் (சேவகர்) இவை அனைத்தும் கல்வார் பட்டங்கள் ஆகும். அவர்களின் குலப் பெயர்கள் தமிழ் வேர்களைக் கொண்டதாகத் தெரிகிறது. கல்வார் இனத்தவர் காலச்சூரி வம்சத்தின் (கி.பி. 550 முதல் 1250 வரை) வழிவந்ததாகக் கூறுகிறார்கள். சீக்கிய கல்வார் மாநிலம், கபூர்தலா மாநிலம் கிபி 1762 இல் ஜஸ்ஸா சிங் அலுவாலியாவால் நிறுவப்பட்டது.
களப்பிரர்
களப்பிரரின் கலியர் கள்வர்,கள்ளர் மற்றும் களப்பிரர் பட்டங்கள் வட இந்திய கல்வார் பட்டங்களை ஒத்திருக்கிறது. அதாவது கல்வார், கள்ளர், காலர், காலாள், கல்யாபாலா.
காலச்சூரி வம்சத்தினர் சூரி என்ற கத்தியைப் பயன்படுத்தினர். தமிழ்நாட்டின் கள்ளர்களும் சூரி கத்தியைப் பயன்படுத்தினர்.
கலிங்கத்திற்கு களப்பிரர் இடம்பெயர்தல்
கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் சேதி வம்சம் கலிங்கத்தின் மீது படையெடுத்து மகாமேகவாஹன வம்சத்தை நிறுவியது. இந்த நாடு சேதிராஷ்டிரா அல்லது சேதரத்தா என்று அறியப்பட்டது, அதாவது சேதிகளின் ராஜ்யம் என்று. வெள்ளாள-களப்பாளர் மற்றும் கள்ளர் ஆகியோர் கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் கலிங்க நாட்டிற்கு குடிபெயர்ந்திருக்கலாம்.
கலிங்க வேளாளர்
கலிங்கத்தை ஜைன மன்னன் காரவேளா ஆண்டபோது, கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில், சோழ நாட்டில் ஆந்திரா மற்றும் வடக்குப் பகுதிகள் அனைத்தும் காரவேளா மன்னனால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டன. காரவேளா மன்னர் சேதி வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர். வேளாளர் கலிங்க மன்னர் காரவேளனின் பணியாட்களாக இருந்ததால் அவர்கள் வேள் ஆளர் என அழைக்கப்பட்டனர். காரவேளரால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட பகுதிகளை வேளாளர்கள் பாதுகாத்ததால், அவர்கள் கார் காத்த வேளாளர் என்று அழைக்கப்பட்டனர். அவர்கள் காராளர் (காரவேளரின் மக்கள்) அல்லது வேளிர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். பூபால கோத்திரமென்பது கலிங்க வெள்ளாளர். (மட்டக்களப்பு மான்மியம்)
ஆரம்பகால களப்பிரர்
கிமு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் வேளிர் தமிழ்நாட்டின் மீது படையெடுத்தனர். அவர்கள் கலிங்க நாட்டிலிருந்து வந்ததால் அவர்கள் கலிங்க வேளாளர்கள் அல்லது சேதி இராச்சியத்தின் சேதிராயர்கள் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர்.
மாவண் புல்லி
இதற்குப் பிறகு மாவண் புல்லி என்ற களப்பிரர் தலைவன் இன்றைய திருப்பதியை ஆண்டான்.
நந்தி மலை களப்பிரர்
சோழர்கள் வேளிரை அடிபணியச் செய்தனர். ஆனால் விரைவில் களப்பிரர் கி.பி இரண்டாம் நூற்றாண்டில் பெங்களூருக்கு அருகிலுள்ள நந்தி மலையில் தங்கள் தலைநகரை நிறுவினர். விரைவில் களப்பிரரின் காட்டுமிராண்டிக் கூட்டங்கள் மூன்று தமிழ் அரசுகளையும் தோற்கடித்தன. கி.பி 250 இல் சேர சோழ பாண்டிய ராஜ்ஜியங்கள் பெங்களூருக்கு அருகிலுள்ள நந்தி மலையைத் தலைநகராகக் கொண்ட கள்வர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டன.
சில கல்வெட்டுகள் நந்தி மலையை ஸ்ரீ கள்வர் நாடு என்று குறிப்பிடுகின்றன. களப்பிர ஆட்சியாளர்கள் தங்களுக்கென சொந்தக் கொடியை கொண்டிருக்கவில்லை, ஆனால் சேர சோழ பாண்டியக் கொடிகளைப் பயன்படுத்தினர். களப்பிரர்கள் பாண்டியர்களின் மாறன் பட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டனர். இனரீதியாக தொடர்பில்லாவிட்டாலும், அவர்கள் தங்களை வில்லவர்கள் என்று அழைத்துக்கொண்டு மற்ற வில்லவர் பட்டங்களை ஏற்றுக்கொண்டனர்.
வில்லவர் மற்றும் வேளாளர்
பதிலளிநீக்குவேளாளரின் பரிணாமம்
கள்ளர், மறவர், கணத்ததோர் அகமுடையார் மெல்ல மெல்ல வெள்ளாளர் ஆனாரே" என்பது பழமொழி.
பண்டைய காலத்தில் கள்ளர், மறவர், அகமுடையார் போன்ற நாகர் குலங்களிலிருந்து வேளாளர் உருவானார்கள். ஒரு திருடன் அல்லது கொள்ளைக்காரன் கொஞ்சம் பணம் சம்பாதித்து ஒரு விவசாய நிலத்தைப் பெற்ற பிறகு, பின்னர் அவன் தன்னை வெள்ளாளர் என்று அழைத்து கொள்ளுவான். கள்ளர்களும் களப்பிரர்களிடமிருந்து வந்தவர்கள் என்பதால் வேளாளர் கள்ளர்களுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையவராக இருக்கலாம்.
தமிழ்நாட்டின் உழவர் என்று அழைக்கப்படும் பழங்கால வேளாண்மையாளர்களுடன் வெள்ளாளர்கள் கலந்திருக்கலாம்.
இருண்ட காலம்
கி.பி 250 முதல் கி.பி 600 வரையிலான காலகட்டம் தமிழக வரலாற்றில் இருண்ட காலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது களப்பிர இடைநிலை ஆட்சி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்த காலகட்டத்தில் ஒரு காட்டுமிராண்டித்தனமான ஆட்சி இருந்தது மற்றும் அந்த காலத்திலிருந்து அதிகம் அறியப்படவில்லை.
பாண்டிய சாம்ராஜ்யத்தில் இருந்து களப்பிரர் வெளியேற்றம்
கி.பி 600 வாக்கில் கூன்பாண்டியன் ஆட்சி செய்த பாண்டிய நாட்டிலிருந்து வில்லவர் - மீனவர் மக்களால் மிகவும் சிரமத்துடன் களப்பிரர்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர். களப்பிரர் 600 முதல் 800 வரை தஞ்சாவூரைத் தலைநகராகக் கொண்டு சோழ நாட்டை ஆண்டனர். கி.பி 800க்குப் பிறகு மீண்டும் எழுச்சி பெற்ற சோழர்கள் களப்பிரர்களை அடிபணியச் செய்து தஞ்சாவூரைத் தங்கள் தலைநகராகக் கொண்டனர்.
தஞ்சாவூரில் களப்பிரர் ஆட்சி
களப்பிரர் கிபி 600 முதல் கிபி 800 வரை சோழ நாட்டின் பெரும்பகுதியை தஞ்சாவூரை தலைநகராக கொண்டு ஆட்சி செய்தார்கள். அச்சுத களப்பாளர் என்ற மன்னன் தன் மக்களை சைவ இந்து மதத்திற்கு மாற்றினான். தில்லை வாழ் அந்தணர்களால் தன்னை சோழ மன்னனாக முடிசூட விரும்பினார் அச்சுத களப்பாளர். அச்சுதருக்கு முடிசூடத் தயாராக இருந்தபோதிலும் அந்தணர்கள் சோழ மன்னனின் பழிவாங்கலுக்கு அஞ்சி மறுத்துவிட்டனர்.
பிற்கால சோழ வம்சம்
உறையூரை ஆண்ட சோழர்கள் கி.பி 800 இல் களப்பிரர்களை (களப்பாளர், கள்ளர் வெள்ளாளர்) அடிபணியச் செய்தனர். சோழப் பேரரசு தஞ்சாவூரைத் தங்கள் தலைநகராகக் ஆக்கினர். பின்னர் 1000 கி.பி.யில் சோழர்கள் பாண்டிய நாடு மற்றும் சேர நாட்டின் மீது படையெடுத்தபோது, அவர்கள் மீண்டும் களப்பிரர்களை பாண்டிய மற்றும் சேர ராஜ்யங்களில் குடியேற்றினர்.
வெள்ளாள துணைக்குழுக்கள்
1.கார்காத்தார்
2.கொண்டைகெட்டி
3.சோழியர்
4.சைவம்
மகக்கொடை
சோழர்கள் வெள்ளாளரையும் கள்ளரையும் அடிமைப்படுத்தினர். சோழர்கள் மகக்கொடை முறையை அமல்படுத்தினர், அதில் விவசாய நிலம் பெறும் ஒவ்வொரு வெள்ளாளனும் தனது மகள்களில் ஒன்று அல்லது இரண்டு பேரை அரச அரண்மனையில் அந்தப்புரத்திற்கு அனுப்ப வேண்டும். இதன் மூலம் சோழர்கள் வெள்ளாளர்களை தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தனர். இந்த வெள்ளாளப் பெண்களுக்குப் பிறக்கும் குழந்தைகள் வெள்ளாளர்களாக மட்டுமே கருதப்படுவார்கள் ஆனால் முதலி பட்டம் பெற்றிருப்பார்கள்.
சேர மற்றும் பாண்டிய பேரரசுகளின் காலனித்துவம்
கி.பி 1000க்குப் பிறகு பிற்காலச் சோழர் ஆட்சியில் வெள்ளாளர்கள் தென்பகுதியில் சேர நாட்டின் தென்பகுதியில் குடியேறினர். பாண்டிய நாட்டில் வெள்ளாளர்களும் கள்ளர்களும் சோழர்களால் குடியேற்றப்பட்டனர். சோழர்கள் களப்பிரரை சோழப் பிரதேசங்களில் இருந்து அகற்ற நினைத்திருக்கலாம்.
வெள்ளை நாடார்
கேரளாவின் வில்லவர் வம்சங்களில் பிரபுத்துவமான வெள்ளை நாடார்கள் வெள்ளாளர்களிடையே வைப்பாட்டிகளைக் கொண்டிருந்தார்கள். வெள்ளை நாடார்களும் வெள்ளாளப் பெண்களுடன் தாழ்தார திருமணம் செய்து கொண்டனர். அவ்வாறு பிறக்கும் குழந்தைகள் வெள்ளாளர்களாக மட்டுமே அங்கீகரிக்கப்படும். இதன் மூலம் வெள்ளை நாடார்கள் வெள்ளாளரை கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தனர்.
வெள்ளை நாடார் அல்லது வெள்ள நாடார்கள் சேர நாட்டின் பிரபுக்கள், அவர்கள் அரச குடையை (கோக்குட) பாதுகாக்கும் பணியைக் கொண்டிருந்தனர் மற்றும் கோயில்களுக்கு நீர் வழங்கினர். வெள்ளை நாடார் கோயில் நிலங்களில் விவசாயம் செய்யும் பணியையும் மேற்கொண்டிருந்தார்கள்.
கடைசி சேர, சோழ பாண்டிய மன்னர்கள்
பதிலளிநீக்குடெல்லி சுல்தானகத்தின் படையெடுப்பு
சேர, சோழ பாண்டியர்கள் வில்லவர் வம்சத்தினர் ஆவர்.
கி.பி 1311 இல் மாலிக் காஃபூரின் கீழ் டெல்லி சுல்தானகத்தின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு குலசேகர பாண்டிய கி.பி 1335 வரை மதுரையில் இருந்து ஆட்சி செய்தார். ஆனால் மதுரை சுல்தானகம் எனப்படும் மாபார் சுல்தானகம் என்ற துருக்கிய சுல்தானகம் கி.பி 1335 இல் நிறுவப்பட்டது. அதன் பிறகு வில்லவர்கள் தெற்கே சிவகாசிக்கு குடிபெயர்ந்தனர், அவர்களின் தலைநகரம் திருவாடானை ஆனது. திருவாடானையிலிருந்து வடக்கே கோடியக்கரையையும் தெற்கே கன்னியாகுமரியையும் பாண்டிய வம்சத்தினர் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்தனர். திருநெல்வேலியும் தூத்துக்குடியும் பாண்டியர்களின் கோட்டைகளாக இருந்தன. பாண்டிய வில்லவர்களின் பண்டைய அரச வீடான தென்காசியிலிருந்து மற்றொரு பாண்டிய குலத்தினர் ஆட்சி செய்தனர்.
விஜயநகர நாயக்கர் தாக்குதல்
1376 இல் விக்ரம பாண்டியன் வேணாட்டின் துளு-நேபாள குல அரசர் ஆதித்யவர்மா சர்வாங்கநாதன் உதவியுடன் துருக்கிய படையெடுப்பாளர்களை வெளியேற்ற முயன்றார். ஆனால் விஜயநகர நாயக்கர்கள் கி.பி 1377 இல் பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் மீது படையெடுத்து கீழ்ப்படுத்தினர் மற்றும் அவர்கள் பாண்டியர்களாக வேடமணிந்த வாணாதிராயர் என்ற தெலுங்கு பாணர்களை மதுரை மன்னர்களாக்கினர்..
சேர வில்லவர் குலங்களின் இடம்பெயர்வு
சேர, பாண்டிய, சோழ வில்லவர்கள் வேணாட்டின் எல்லையில் கல்லிடைக்குறிச்சி, அம்பாசமுத்திரம், சேரன்மாதேவி, களக்காடு, கோட்டையடி ஆகிய இடங்களில் வரிசையாகக் கோட்டைகளைக் கட்டினர்.
சேராய் குலத்தினர் தெற்கே குடிபெயர்ந்து திருவிதாங்கோடு, கோட்டையடி மற்றும் சேரன்மாதேவி ஆகிய இடங்களில் கோட்டைகளை நிறுவினர். சேரர்களின் வழித்தோன்றல்கள் வில்லவ நாடார், திருப்பாப்பு நாடார் மற்றும் மேனாட்டார் போன்றவர்களாகும்.
பாண்டியர்கள் தங்கள் பண்டைய அரச வீட்டிற்கு குடிபெயர்ந்து 17 ஆம் நூற்றாண்டு வரை தொடர்ந்து ஆட்சி செய்தனர். தென்காசி பாண்டியர்கள் விஜயநகரப் பேரரசின் மேன்மையை ஏற்றுக்கொண்டனர். சில பாண்டிய குலத்தினர் கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களுக்கு குடிபெயர்ந்து அங்கு கோட்டைகளை நிறுவினர். பாண்டியர்கள் களக்காடு மற்றும் வள்ளியூர் ஆகிய இடங்களிலும் தங்கியிருந்தனர்.
பாண்டிய வம்சாவளியினர் பாண்டிய குல க்ஷத்திரிய நாடார், மாற நாடார் அல்லது மானாட்டார் போன்றவர்கள்.
சோழ பாண்டியன் கலப்பு குலம் நட்டாத்தி நாடார்கள்.
களக்காடுக்குப் புலம் பெயர்ந்த சோழர்கள் களக்காடு என்ற சோழ குல வல்லிபுரத்தில் கோட்டையைக் கட்டினார்கள்.
பாண்டிய நாட்டை ஆண்ட கடைசி பாண்டிய மன்னன் சந்திரசேகர பாண்டியன்.
சந்திரசேகர பாண்டியருக்கும் உலகுடைய பெருமாளுக்கும் இடையேயான போட்டி
1520களில் சந்திரசேகரராவ் மதுரையை மீட்டு மதுரையில் இருந்து ஆட்சி செய்து வந்தார். சந்திரசேகர பாண்டியரின் போட்டியாளர் கன்னியாகுமரியில் வசித்து வந்த உலகுடையப்பெருமாள். உலகுடையப்பெருமாள் போர்த்துகீசியர்களுடன் கூட்டுச் சேர்ந்து, அவர் சிறிது காலம் மதுரையின் அரசரானார், அதே நேரத்தில் சந்திரசேகர பாண்டியன் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையில் தஞ்சம் புகுந்தார். உலகுடையப்பெருமாளும் அவரது சகோதரர் சரியகுலப்பெருமாளும் பட்டாணி ராகுத்தனுக்கு எதிரான போரில் போர்த்துகீசியர்களுடன் கூட்டுச் சேர்ந்தனர். ஆனால் சந்திரசேகர பாண்டியன் பாண்டிய அரசை மீண்டும் கைப்பற்றினார். உலகுடையப்பெருமாளையும், சரிய குலப் பெருமாளையும் துதித்து வில்லுப்பாட்டு வடிவில் பல்லவிகள் கடந்த ஐந்நூறு ஆண்டுகளாகப் பாடப்பட்டு வருகின்றன.
உறையூர் சோழர்கள் மற்றும் மதுரை பாண்டியர்களின் முடிவு
உறையூரில் இருந்து ஆட்சி செய்த வீரசேகர சோழன் 1529 இல் விஜயநகர நாயக்கர்களால் இடம்பெயர்ந்தார். வீரசேகர சோழன் சந்திரசேகர பாண்டியனால் ஆளப்பட்ட பாண்டிய அரசை ஆக்கிரமித்தார். கிருஷ்ணதேவராயர் அனுப்பிய நாகம நாயக்கர் வீரசேகர சோழனைக் கொன்றார், ஆனால் அவர் பாண்டிய நாட்டை சந்திரசேகர பாண்டியனுக்கு மீட்டு கொடுக்கவில்லை. நாகம நாயக்கரின் மகன் விஸ்வநாத நாயக்கர் தனது தந்தையைத் தோற்கடித்து அவரைக் கைது செய்து ஹம்பிக்கு அழைத்துச் சென்றார். ஆனால் விஸ்வநாத நாயக்கர் சந்திரசேகர பாண்டியனைக் கொன்று 1529 இல் மதுரை நாயக்கர் வம்சத்தை நிறுவினார்.
கடைசி சேர, சோழ பாண்டிய மன்னர்கள்
பதிலளிநீக்குவெங்கல தேவன்
வீரசேகர சோழன் மகன் வெண்கலதேவனும் மகளும் போர்த்துகீசியரின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த இலங்கைக்கு தப்பிச் சென்றனர்.
பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு போர்த்துகீசியர்களின் எதிர்ப்பைச் சந்தித்த அவர் இலங்கையிலிருந்து திரும்பி வந்து கன்னியாகுமரி அருகே வெங்கலராயன் கோட்டை என்று ஒரு கோட்டையைக் கட்டினார்.
ஆனால் வேணாட்டின் துளு-ஆய் மன்னராக இருக்க்கூடிய ஒரு உள்ளூர் மன்னன் வெங்கல ராயனின் மகளை மணக்க விரும்பினான். வெங்கல ராயனிற்கு அவனது திருமண விருப்பம் பிடிக்காமல் குரும்பூர் சென்றார். குரும்பூரிலும் நளன் என்ற குட்டி அரசன் வெங்கல ராயனின் மகளை மணக்க விரும்பினான். வெங்கல ராயன் தனது மகளைக் கொன்ற பிறகு தற்கொலை செய்து கொண்டார். வெங்கல ராயனின் வழித்தோன்றல்கள் நாடார்களின் துணைக்குழுவாகிய வெங்கல ராயன் கூட்டம் என்று அழைக்கப்படுகின்றனர்
வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்.
பதிலளிநீக்குவில்லார்வட்டம் அல்லது வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம் ஒருவேளை கேரளாவின் தமிழ் வில்லவர் சேர வம்சத்தின் ஒரு துணைக்குழு மற்றும் கிளையாக இருக்கலாம். பண்டைய சேர துணைக்குழுக்கள் இரும்பொறை, உதியன், வெளியர், புறையர் போன்றவை.
வில்லார்வெட்டம் வம்சம் குட்டநாட்டை ஆண்ட சேரர்களின் உதியன் சேரலாதன் குலத்திலிருந்து வந்திருக்கலாம். உதயனாபுரத்தில் இருந்து வில்லார்வேட்ட மன்னர்கள் ஆட்சி செய்தனர். இது உதய ஸ்வரூபம் என்றும் அழைக்கப்பட்டது.
துளு படையெடுப்பு
கிபி 1120 இல் 350000 எண்ணிக்கையுள்ள நாயர் படையுடன் கேரளாவைத் தாக்கிய பாணப்பெருமாள் என்ற துளு படையெடுப்பாளரைத் தொடர்ந்து கொடுங்களூரில் பிற்கால சேர வம்சத்தின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, சேர தலைநகரம் கொடுங்களூரில் இருந்து கிபி 1102 இல் கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது.
கண்ணூரில் துளு படையெடுப்பாளர் பாணப்பெருமாள் அவரது மகன் உதயவர்மன் கோலத்திரியை முதல் ஆட்சியாளராகக் கொண்டு ஒரு தாய்வழி சாம்ராஜ்யம் கபி 1156 இல் நிறுவப்பட்டது. கேரளாவை ஆக்கிரமித்தவர்கள் துளுநாட்டைச் சேர்ந்த பாணர்கள், ஆரியர்கள் மற்றும் பண்டைய நேபாளத்தின் தலைநகரான அஹிச்சத்ராவைச் சேர்ந்த நாகர்கள்(நாயர்கள்). இந்தப் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, பிற்கால சேர வம்சத்தின் வில்லவர் தங்கள் அரசை கொல்லத்திற்கு மாற்றினர்.
வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்
எனினும் கொச்சியில் வில்லார்வெட்டம் என்றழைக்கப்படும் சேர குலத்தினர் 15ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதி வரை ஆட்சி செய்து வந்தனர். வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம் உதய ஸ்வரூபம் என்று அழைக்கப்பட்டிருந்தது, இது வில்லவர்களின் உதியன் சேரலாதன் துணைக்குழுவில் தோன்றியதைக் குறிக்கிறது. உதியன் சேரலாதன் வம்சம் குட்டநாட்டில் இருந்து கேரளாவை ஆண்டவர்கள்.
மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதல்
1311 இல் மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு அனைத்து தமிழ் வம்சங்களும் முடிவுக்கு வந்தன. கிபி 1335 இல் மதுரை சுல்தானகம் ஆட்சிக்கு வந்தபோது நான்கு தாய்வழி துளு-நேபாள ராஜ்ஜியங்கள் நிறுவப்பட்டன. கோலத்திரி, சாமுத்திரி, கொச்சி மற்றும் வேணாட்டில் உள்ள ஆற்றிங்கல் ராணி ஆகிய நான்கு தாய்வழி அரசுகள்.
துளு படையெடுப்பாளர் பாணப்பெருமாளின்
சகோதரியின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒரு நம்பூதிரி வம்சம் கொச்சி இராச்சியத்தில் ஆட்சியாளர்களானார். நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் பண்டைய நேபாளத்தின் அஹிச்சத்திராவின் தலைநகரிலிருந்து கடலோர கர்நாடகாவின் துளுநாட்டுக்கு குடியேறியவர்கள். கி.பி 1311க்குப் பிறகு கேரளாவை துளு-நேபாள மக்கள் ஆட்சி செய்தனர், அவர்கள் தாய்வழி , பலகணவருடைமை
மற்றும் நாக வழிபாட்டைக் கடைப்பிடித்தனர். அவர்கள் நேபாள சொற்களஞ்சியத்துடன் பேசினார்கள் மற்றும் திகளரி எழுத்துக்களில் (துளு எழுத்து) எழுதினார்கள்.
கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாறுதல்
வில்லார்வட்டம் மன்னர் கி.பி 1338க்குப் பிறகு கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறியிருக்கலாம். ஜோர்டானஸ் கேடலனஸ் எழுதிய 1329 முதல் 1338 வரையிலான நிகழ்வுகளை மிராபிலியா டிஸ்கிரிப்டாவில் விவரிக்கிறார். ஜோர்டானஸ் கிபி 1330 இல் காணாமல் போனார். ஜோர்டானஸ் ப்ரெஸ்டர் ஜான் அல்லது இந்தியாவில் எந்த கிறிஸ்தவ ராஜ்ஜியமும் இருப்பதைக் குறிப்பிடாததால் வில்லார்வட்டம் மன்னரின் மதமாற்றம் கி.பி 1338 க்குப் பிறகு நிகழ்ந்திருக்கலாம்.
வில்லார்வெட்டம் வம்சம் வில்லவர்-நாடார் வம்சத்தின் ஒரு கிளை ஆகும். 1339 இல் வில்லார்வட்டம் மன்னரும் அவரது குடிமக்களும் சிரிய கிறிஸ்தவர்களின் நெஸ்டோரியன் கிறிஸ்தவத்திற்கு மாறியது மத்திய கேரளாவில் வில்லவர்களை பலவீனப்படுத்தியிருக்கலாம்.
போப்பிற்கு கடிதம்
வில்லார்வட்டம் மன்னர் எடெசா மூலம் கி.பி 1350 இல் ஐரோப்பிய சக்திகளிடம் இருந்து உதவி கோரி போப்பிற்கு கடிதம் அனுப்பினார். போப் அந்த கடிதத்தை போர்த்துகீசிய மன்னருக்கு அனுப்பினார்.
வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்
பதிலளிநீக்குபாலியத்து அச்சன்
வில்லார்வெட்டம் சமஸ்தானத்தைச் சேர்ந்த சில பணிக்கர்களும் நாயர்களுடன் சேர்ந்து பெரும்படப்பு ஸ்வரூபத்தின் மேலாதிக்கத்தை ஏற்றுக்கொண்டனர். ஒரு பணிக்கர் குடும்பத்திற்கு சேந்தமங்கலம் பகுதி வழங்கப்பட்டது, பின்னர் அவர்கள் கி.பி 1450 இல் பாலியத்து அச்சன் என்று அழைக்கப்பட்டனர். வில்லார்வட்டம் ராஜ்ஜியம் பாலியத்து அச்சனுக்கு வழங்கப்பட்டது. கொடுங்களூர் குஞ்சுக்குட்டன் தம்புரான் எழுதிய கோகில சந்தேசத்தில் வில்லார்வட்டம் மன்னனின் இந்த அரியணைப் பதவி பறிக்கப்பட்டது கூறப்படுகிறது. கிபி 1585 வரை பாலியம் வம்சத்தினர் மன்னர்களாக ஆட்சி செய்தனர். கடைசி மன்னர் ராமவர்மா மற்றும் அவரது மகன் பாலியத்து கோமி அச்சன் கொச்சியின் பிரதமரானார். 1450 களில் கொச்சி மன்னர்கள் உதயம்பேரூருக்கு அருகிலுள்ள சில பகுதிகளைத் தவிர வில்லார்வட்டம் முழுவதையும் முழுமையாகக் கைப்பற்றினர். வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள் அரச அந்தஸ்தை இழந்தனர்.
வில்லார்வெட்டம் அரசு போர்ச்சுகீசியரின் காலம்
கிபி 1498 இல் போர்த்துகீசியர்கள் வந்தபோது, வாஸ்கோடகாமாவுக்கு சிரிய கிறிஸ்தவர்களால் வில்லார்வட்டம் மன்னரின் செங்கோல் மற்றும் வாள் வழங்கப்பட்டது. நம்பூதிரி உடையில், தோளில் சால்வை அணிந்து, குடையும் ஏந்தியபடி, நம்பூதிரி உடையில், கிறிஸ்தவர்கள் குழு ஒன்று வாஸ்கோடகாமாவை சந்தித்தது. கேரளா முழுவதையும் தங்கள் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர, தங்களின் கோட்டையான உதயம்பேரூரில், கோட்டை கட்ட வேண்டும் என, கோரிக்கை விடுத்தனர். ஒரு சக்திவாய்ந்த இந்திய கிறித்துவ மன்னரை எதிர்பார்த்த போர்த்துகீசியர்கள் அவர்களின் கோரிக்கையை நிராகரித்தனர்.
வாஸ்கோ டா காமா
வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள் கொச்சி இராச்சியத்தில் இருந்து இழந்த தங்கள் நிலங்களை மீட்க வாஸ்கோடகாமாவின் உதவியை நாடினர். வில்லார்வட்டம் மன்னர்கள் குட்டி நிலப்பிரபுக்கள் என்பதை வாஸ்கோடகாமா உணர்ந்தார். போர்த்துகீசியர்கள் வில்லார்வட்டம் மன்னர்கள் தங்கள் பிரதேசத்தை மீட்டெடுக்க எதுவும் செய்யவில்லை. சேந்தமங்கலம் கத்தோலிக்க செமினரி மற்றும் வைபீகோட்டா செமினரி ஆகியவை வில்லார்வட்டம் வம்சத்திற்கு சொந்தமான நிலத்தில் கட்டப்பட்டு அங்கேகோவா மற்றும் கொச்சினுக்கு அடுத்தபடியாக மூன்றாவது அச்சகம் தொடங்கப்பட்டது.
பணிக்கர் இராணுவம்
கேரளாவிற்கு வந்த 150 போர்த்துகீசியர்கள் ஒரு சக்திவாய்ந்த இராணுவத்தை உடனடியாக நிறுவ முடிந்தது, ஏனெனில் கேரளாவின் பாரம்பரிய இராணுவ பயிற்சியாளர்களான பணிக்கர்கள் போர்த்துகீசியருடன் சேர்ந்து இறுதியில் ஒரு மெஸ்டிசோ சமூகம் உருவாக்கப்பட்டது. ஆரம்பகால பணிக்கர்கள் வில்லார்வட்டம் இராச்சியத்தைச் சேர்ந்தவர். மூவாற்றுப்புழா அருகே உள்ள பெரிங்குழாவில் தளபதிகளான வள்ளிக்கடப் பணிக்கர்களின் கீழ் ஒரு கோட்டை கட்டப்பட்டது. விரைவில் போர்த்துகீசியர்கள் உள்ளூர் ராஜ்ஜியங்களை கிறிஸ்தவமயமாக்கப்பட்ட பணிக்கர்களையும் மெஸ்டிசோக்களையும் கொண்டு கட்டுப்படுத்தினர். வள்ளிக்கடைப் பணிக்கர்கள் இனத்தால் நாடார்கள் ஆவர்.
மெனசஸ் மற்றும் உதயம்பேரூர்
1599 இல் கொச்சி மன்னர் கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாற வேண்டும் என்று பேராயர் மெனெசஸ் விரும்பினார். ஆனால் கொச்சி மன்னர் அவரைத் தவிர்த்துவிட்டு, மூத்த வில்லார்வட்டம் தலைவரை தம்பான் அல்லது தம்புரான் அந்தஸ்துக்கு உயர்த்த முன்வந்தார், இதனால் மெனெசஸ் அவரை கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற்றினார். வில்லார்வட்டம் மன்னர்கள் இந்துக்கள் அல்லது அதிகாரப்பூர்வமாக கிறிஸ்தவர்கள் அல்ல என்பதை இது மீண்டும் குறிக்கிறது. ஜோசப் சிமோனியஸ் அசெமனஸ் தனது பைப்ளியோதீக்கா ஓரியன்றாலிஸ் இல் குறிப்பிடுகையில், கடைசி அரசருக்கு ஆண் வாரிசு இல்லாதலால், பெலியார்தே ராஜ்யம் கிறிஸ்தவர்களிடமிருந்து டயம்பரின் கிறிஸ்தவர் அல்லாத மன்னர்களுக்குச் சென்றது என்று. எனவே அதே வில்லார்வட்டத்தில் அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கிறிஸ்தவர்கள் சேந்தமங்கலத்தில் இருந்தும், அவர்களின் இந்து உறவினர்கள் உதயம்பேரூரில் இருந்தும் ஆட்சி செய்தனர். ஆனால் வில்லார்வட்டம் குடும்பத்தின் மூத்த உறுப்பினரைச் சந்தித்த மெனெசஸ் அவர்கள் கத்தோலிக்கர்கள் இல்லையென்றாலும் ஆழ்ந்த மத நம்பிக்கை கொண்ட கிறிஸ்தவர்கள் என்று கூறுகிறார். உதயம்பேரூர் வில்லார்வட்டம் குடும்பத்தில் சிலர் நெஸ்டோரியர்களாகவும், மற்றவர்கள் இந்துக்களாகவும் இருந்திருகலாம்.
ஞானஸ்நானம்
1599இல் உதயம்பேரூரின் வில்லார்வட்டம் மன்னர் சேந்தமங்கலம் செமினரியில் பிஷப் மெனெசஸால் வில்லார்வட்டம் தோம ராஜாவு என ஞானஸ்நானம் பெற்றார். ஒருவேளை அவர் குடும்பத்தில் இருந்து முதல் ரோமன் கத்தோலிக்கராக இருக்கலாம்.
வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்
பதிலளிநீக்குடச்சு காலம்
1653 இல் டச்சுக்காரர்கள் வந்தபோது வில்லார்வட்டம் குடும்பம் கத்தோலிக்கர்களாயதினால் செயலிழந்தனர். உதயம்பேரூர் பரம்பரையின் கடைசி மன்னர் ராஜா தோமா ஆவார், அவர் 1701 இல் இறந்தார், அவர் தனது முன்னோர்களால் கட்டப்பட்ட பழைய தேவாலயமான உதயம்பேரூர் பழே பள்ளியில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.
பிற்கால வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள்
சில வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள் 18 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இருந்தனர். கிரந்தாவரியின் படி 1713 இல் வில்லார்வட்டம் அடூர் கிராமத்தைத் தாக்கி சூறையாடியது. அவர்கள் கோயிலை அழித்து, பிராமணர்களைத் துன்புறுத்தி, கோயிலின் படகைக் கைப்பற்றினர். பெருமுண்டமுக்கில் இருந்த நெடுங்கநாட்டு நம்பிடி அச்சன்களை அதிகாரத்திலிருந்து அகற்றினர். அவர்களுக்கு டச்சு ஆதரவு இருந்திருக்கலாம். அதன் பிறகு அவர்கள் வரலாற்றில் இருந்து மறைந்தனர்.
வில்லார்வெட்டம் வம்சத்தின் வேர்கள்.
சங்க காலத்தில் உதியன் சேரலாதன் வம்சம் குட்டநாட்டில் இருந்து ஆட்சி செய்தது. வேம்பநாட்டுக் காயலுக்கு அருகிலுள்ள உதயனாபுரம், உதியன் சேரலாதன் வழித்தோன்றல்களின் தலைநகராக இருந்திருக்கலாம். பிற்காலத்தில் உதயம்பேரூர் மற்றும் சேந்தமங்கலம் ஆகியவை வில்லார்வெட்டம் சமஸ்தானத்தின் தலைநகரங்களாக விளங்கின. உதய ஸ்வரூபம் என்பது வில்லவர்களின் வில்லார்வெட்டம் வம்சத்தின் மாற்றுப் பெயராகும்.
கொலம்பஸின் மருமகனுக்கும் கடைசி சேர இளவரசிக்கும் இடையிலான காதல்
பதிலளிநீக்குகி.பி. 1498 இல் போர்த்துகீசியர்கள் கொச்சிக்கு வந்தபோது, பழைய சேர வம்சத்தைச் சேர்ந்த சில உள்ளூர் ஆட்சியாளர்கள் கொச்சி மற்றும் கொடுங்களூரில் இருந்தனர்.
வில்லவர்-சேர சாம்ராஜ்யம் கி.பி 1102 இல் துளு-நேபாள படையெடுப்பாளர்களுக்கு பயந்து கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது, அதாவது துளு சாமந்த சத்திரிய, நம்பூதிரிகள் முதலியவர்கள். வில்லவர்களில் பெரும்பாலோர் கொல்லத்திற்கு குடிபெயர்ந்தனர். ஆனால் சில வில்லவர் கொடுங்களூரிலும் கொச்சியிலும் தொடர்ந்து ஆட்சி செய்தனர். வில்லார்வெட்டம் மன்னர்கள் சேந்தமங்கலத்தில் இருந்து ஆட்சி செய்தனர்.
நாடாவர்
கொடுங்களூரில் நாடாவர் என்ற பிரபுத்துவப் பெண்மணி ஒரு இந்துக் கோயிலையும் பள்ளியையும் வைத்திருந்தாள். கொடுங்களூர் கண்ணகி கோயில் சேர வம்சத்தின் குடும்பக் கோயிலாகும். நாடாவர் பெண்மணி தன் மூதாதையர் சொத்துக்களில் எஞ்சியவையை உடைமையாக வைத்திருந்தார்.
போர்த்துகீசியர் வருகை
போர்த்துகீசிய ஆய்வாளர் பெட்ரோ அல்வாரெஸ் கப்ரால் வாஸ்கோடகாமாவின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றி பத்து கப்பல்கள், 1500 பேர் மற்றும் துப்பாக்கிகள் மற்றும் கத்திகளின் சிறந்த சேகரிப்புடன் கிழக்கு நோக்கி தனது பயணத்தைத் தொடங்கினார். அவர் 1500 ஆம் ஆண்டு டிசம்பரில் கொச்சிக்கு வந்தார். மிகக் குறுகிய காலத்தில், போர்த்துகீசியர்கள் மேற்குக் கடற்கரையில் மிகப்பெரிய சக்தியாக தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொண்டனர்.
போர்த்துகீசியர்கள் முதன்முதலில் வந்தபோது, நகரம் சிறியதாகவும், அடக்கமாகவும் இருந்தது. வீடுகள் மண் சுவர்களாலும் கூரைகள் இலைகளாலும் கட்டப்பட்டிருந்தன. துளு-நேபாள நம்பியாத்ரி மன்னன் கூட புல்லால் ஆன பாயில் அமர்ந்திருந்தான். அரசன் இடுப்பில் சிறிய துணியை அணிந்திருந்தான், அவனது நாயர் படைவீரர்கள் கோவணங்களை மட்டுமே அணிந்திருந்தார்கள். போர்த்துகீசியர்கள் கொச்சியில் குடியேறினர், கோட்டைகள் மற்றும் தேவாலயங்களைக் கட்டினார்கள், பூர்வீகப் பெண்களை மணந்தனர் மற்றும் அவர்கள் மெஸ்டிகோஸ் என்று அழைக்கப்படும் கலப்பு இனத்தை உருவாக்கினர்.
போர்ச்சுகீசியப் பிரபுத்துவத்தின் பிலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோவுக்கும் கொடுங்களூரைச் சேர்ந்த பெண்மணியான டோனா பீட்ரிஸ் நாடாவருக்கும் அந்தக் காலத்தில் காதல் இருந்தது.
கொச்சி துறைமுகத்தில் அகழ்வாராய்ச்சி
பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1920 ஆம் ஆண்டில், பிரிட்டிஷ் வில்லிங்டன் என்ற அகழ்வாராய்ச்சி கப்பலைக் கொண்டு கொச்சியின் முகத்துவாரத்தை தோண்டி எடுக்க முயன்றனர்.
போர்த்துகீசிய சகாப்தத்தின் பல கல்லறைக் கற்கள் கடலில் இருந்து மீட்கப்பட்டன. ஒரு கல்லறைக் கல் சேதமடையாமல் இருந்தது: ஒரு பீடத்தின் மீது நிமிர்ந்து நிற்கும் ஒரு கம்பீரமான கிரானைட் தூண், போர்த்துகீசிய பிரபுத்துவம் பயன்படுத்திய சிக்கலான கோட்-ஆஃப்-ஆர்ம்ஸ் சின்னம் அதன் மேல் செதுக்கப்பட்டிரந்தது. 16 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் போர்த்துகீசிய எழுத்துக்களில் பொறிக்கப்பட்ட அலங்கார கல்வெட்டுகளுடன் இது இருந்தது. இருப்பினும், இந்த நினைவுச்சின்னம் கொச்சிக்கு வடக்கே உள்ள பண்டைய நகரமான கொடுங்கல்லூருக்கு அருகிலுள்ள ஒரு கிராமத்திலிருந்து வந்ததாக கருதப்பட்டது.
நாடாவர் பெண்மணியால் நிறுவப்பட்ட கல்லறை
ராஃபேல் மோரேரா - லிஸ்பனின் புதிய பல்கலைக்கழக வரலாற்றாசிரியர் ஸ்கிரிப்டைப் படித்து பெயர்களைப் புரிந்துகொண்டார். அப்படியே எஞ்சியிருக்கும் ஒரே தூணிலிருந்து தமிழாக்கம் பின்வருமாறு கூறுகிறது:
“பெலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோ டா மெஸ்கிதா, ஃபிடல்கோ [பிரபு] எங்கள் ஆண்டவரின் இல்லத்தின் ஃபிடல்கோ, டோனா பீட்ரிஸ் நாடாவரின் மசூதியின் [பள்ளி அல்லது வழிபாட்டுத் தலத்தின்] உறுதியான [உயர்ந்த] அவற்றில். மெஸ்ட்ரே எஸ்கோலா [பள்ளி ஆசிரியர்] மற்றும் அவரது விகாரி…”
இந்த கல்வெட்டு கிறிஸ்டோபர் கொலம்பஸின் மருமகனுக்கும் சேர பரம்பரையை சேர்ந்த ஒரு பெண்ணுக்கும் இடையிலான காதல் மற்றும் திருமணத்தை விவரிக்கிறது.
ஃபெலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோ மற்றும் டோனா பீட்ரிஸ், என்ற மலையாள ‘நாட்டாவர்’ பெண்மணி தம் கணவரான அரச இரத்தம் கொண்ட போர்த்துகீசிய ஃபிடல்கோவிற்காக எழுப்பிய கல்வெட்டில் இந்த அரிய மற்றும் அசாதாரண குறிப்பில் அவர் வரலாறு குறிப்பிடப்படுகிறது.
கொலம்பஸின் மருமகனுக்கும் கடைசி சேர இளவரசிக்கும் இடையிலான காதல்
பதிலளிநீக்குபெரெஸ்ட்ரெல்லோவின் வம்சாவளி
ஃபெலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோ பிரபலமான மாலுமிகளின் குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர். இன்று வடக்கு இத்தாலியில் உள்ள லோம்பார்டியில் உள்ள பியாசென்சா என்ற இடத்தில் இருந்து வந்த பிலிப்போ பல்லேஸ்ட்ரெல்லி என்பவரின் வம்சாவளியை அறியலாம். போர்த்துகீசிய மன்னரை மணந்த இளவரசி லியோனோர் டி அரகோனின் பரிவாரத்தில் 1437 இல் பல்லேஸ்ட்ரெல்லி லிஸ்பனுக்கு குடிபெயர்ந்தார்கள். அவரது சந்ததியினர் அறியப்பட்ட அனைத்து கடல்களிலும் பயணம் செய்தனர், போர்த்துகீசிய நீதிமன்றத்தில் உயர் பதவிகளை வகித்தனர், மேலும் தங்கள் சொந்த சின்னங்கள் மற்றும் பிரபுக்களின் பிற அடையாளங்களை கொண்டிருந்தனர்.
பிலிப்போவின் மகன்களில் ஒருவரான பர்த்தோலோமியூ பெரெஸ்ட்ரெலோ, புதிதாக கண்டுபிடிக்கப்பட்ட அட்லாண்டிக் தீவான மாடீராவின் கேப்டனாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
பார்டோலோமியுவின் நான்காவது மனைவி இசபெல் மோனிஸின் மகள் பிலிபா மோனிஸ் பெரெஸ்ட்ரெலோ, கிறிஸ்டோபர் கொலம்பஸ் என்ற இத்தாலிய மாலுமியை மணந்தார்.
பெரெஸ்ட்ரெலோக்கள் சிலர் கிழக்கே வந்து, கேப் ஆஃப் குட் ஹோப் முதல் கான்டன் வரையிலான பகுதியில் வர்த்தகம் மற்றும் கடல்வழியில் ஆதிக்கம் செலுத்தினர். அவர்களில் ஒருவரான மானுவல் டி மெஸ்கிடா பெரெஸ்ட்ரெலோ 1505 இல் கோவாவுக்கு வந்து 38 ஆண்டுகள் கிழக்குக் கடல்களைப் படித்து போர்த்துகீசியப் பேரரசை உருவாக்கினார். சிறந்த திறமையும் அனுபவமும் கொண்ட மாலுமியான அவர், மொரிஷியஸ், ரீயூனியன், ரோட்ரிக்ஸ், மயோட் மற்றும் கொமோரெஸ் போன்ற இந்தியப் பெருங்கடல் தீவுகளைக் கண்டுபிடித்தார்.
மற்றொரு குடும்ப உறுப்பினர், ராஃபேல் பெரெஸ்ட்ரெலோ, கிழக்கு கடல் பகுதியில் நன்கு அறியப்பட்ட வர்த்தகர். 1511 இல் மலாக்காவைக் கைப்பற்றுவதில் அல்போன்சோ டி அல்புகெர்கிக்கு ராஃபேல் உதவினார். அவரது சகோதரர் பார்டோலோமியு மலாக்காவில் நிர்வாகியாக நியமிக்கப்பட்டார், அங்கு ராஃபேல் அவருடன் சென்றார்.
பெரெஸ்ட்ரெலோ குலமானது போர்த்துகீசிய கடல் சக்தியை அதன் உச்சத்தில் உருவகப்படுத்தியது: மாடீராவின் முற்பிதா பார்த்தோலோமியு அட்லாண்டிக் கடலை ஆய்வு செய்தார், அவரது மருமகன் கிறிஸ்டோபர் கொலம்பஸ் அட்லாண்டிக் பெருங்கடலைக் கடந்து புதிய உலகத்தை அடைந்தார், மேலும் அவரது உறவினர் ராஃபேல் கான்டன் (குவாங்சோ) என்ற சீன துறைமுகத்திற்குள் நுழைந்த முதல் ஐரோப்பியரானார். பெரெஸ்ட்ரெலோ வம்சம் கிழக்கின் அனைத்து முக்கிய துறைமுகங்களிலும் ஆதிக்கம் செலுத்தியது - கோவா, கொச்சி, ஹோர்முஸ் மற்றும் மலாக்கா - உயர் பதவிகளை தக்க வைத்திருந்தது மற்றும் தனியார் வர்த்தகத்தின் பெரும்பகுதியைக் கட்டுப்படுத்தியது.
மீனா வம்சம்
பதிலளிநீக்குமீனா சாதி முக்கியமாக பின்வரும் வகுப்புகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஜமீன்தார் அல்லது புராணாவாசி மீனா(பண்டைய மீனவர்)
ஜமீன்தார் அல்லது புராணாவாசி மீனா என்பவர்கள் பல ஆண்டுகளாக விவசாயம் மற்றும் கால்நடை வளர்ப்பு செய்து வருபவர்கள். ராஜஸ்தானின் சவாய் மாதோபூர், கரௌலி, தௌசா மற்றும் ஜெய்ப்பூர் மாவட்டங்களில் இந்த மக்கள் அதிகம் வாழ்கிறார்கள்.
சௌக்கிதார் அல்லது நயாபசி மீனா
சௌக்கிதார் அல்லது நயாபசி மீனா அவர்கள் தமது சுதந்திரமான இயல்பு காரணமாக காவலாளிகளாக பணிபுரிந்த மீனாக்கள் ஆவர். அவர்களுக்கு நிலம் இல்லாததால் அவர்கள் விரும்பிய இடத்தில் குடியேறினர். இந்த காரணங்களால், அவர்கள் நயாபசி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள். இந்த மக்கள் சிகார், ஜுன்ஜுனு மற்றும் ஜெய்ப்பூர் மாவட்டங்களில் அதிக எண்ணிக்கையில் உள்ளனர்.
பிரதிஹாரா அல்லது பதிஹார் மீனா
பிரதிஹார் அல்லது பதிஹார் ஒரு கோத்ரா மற்றும் அது ஒரு தனி மீனா குலமல்ல. இந்த கோத்திரத்தின் மீனாக்கள் டோங்க், பில்வாரா மற்றும் பூண்டி மாவட்டங்களில் மிகுதியாகக் காணப்படுகின்றன. இந்த கோத்ரா அதன் ஆதிக்கத்தால் வேறுபட்ட அடையாளத்தைக் கொண்டுள்ளது. பிரதிஹாரா என்பதன் நேரடிப் பொருள் திருப்பித் தாக்குவது. இந்த மக்கள் கொரில்லா போர் திறன்களில் தேர்ந்தவர்கள், எனவே அவர்கள் பிரதிஹாராக்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
பில் மீனா: இந்த மக்கள் முக்கியமாக சிரோஹி, உதய்பூர், பான்ஸ்வாரா, துங்கர்பூர் மற்றும் சித்தோர்கர் மாவட்டங்களில் வசிக்கின்றனர்.(வில்லவர் மீனவர் வம்சம்)
தற்செயலாக எஸ்டி பட்டியலில் சேர்த்தல்
1954 ஆம் ஆண்டு தேசிய எஸ்சி/எஸ்டி ஆணையம் அமைக்கப்பட்டபோது, தென்கிழக்கு ராஜஸ்தான்,
மத்தியப்பிரதேசம் மற்றும் குஜராத்தை ஒட்டிய பகுதிகளில் வசிக்கும் "பில் மீனாக்கள்" பிரிவினரைப் பரிந்துரைக்க விரும்பியது. மீனாக்கள் ஜமீன்தார்களைக் கொண்ட ஒரு பணக்கார நிலத்தை உடைய வர்க்கம். இருப்பினும், தேசிய எஸ்சி/எஸ்டி கமிஷன் அறிக்கை வெளியிடப்பட்டபோது, தேவையில்லாமல் ஒரு கமாவைச் சேர்த்ததன் விளைவாக ஒரு எளிய அச்சுப் பிழை ஏற்பட்டது. "பில் மீனா" என்பதற்குப் பதிலாக தவறுதலாக "பில், மீனா" என்று அச்சிடப்பட்டு, மீனாக்களின் பணக்கார நில உடைமை வகுப்பினரும் எஸ்டி அந்தஸ்துக்கு தகுதி பெற்றனர்.
இதனால் அரசு வேலைகளில் பழங்குடியினருக்கான இடஒதுக்கீட்டில் மீனா குலத்தவர் பெரும் பங்கு பெற்றனர்.
இதனால்தான் ராஜஸ்தானின் மீனா சாதியினர் ராஜபுத்திரர்களாகவும் அதே மாநிலத்தில் பட்டியல் பழங்குடியினராகவும் கருதப்படுகிறார்கள்.
பின்வருபவை மீனா சாதியின் முக்கிய மாநிலங்கள் மற்றும் குலங்கள்
கோகாங்கின் சாந்தா வம்சம்(சான்றார் வம்சம்)
மன்ச் சிஹ்ரா அல்லது செரோ வம்சம்(சேர வம்சம்)
கேட்டர் மற்றும் ஜோத்வாராவின் நாடாலா வம்சங்கள் (நாடார், நாடாள்வார் வம்சங்கள்)
அமரின் சுசாவத் வம்சம்(ராஜபுத்திர வம்சம்)
நயாலா தியோத்வால் அல்லது தர்வால் வம்சத்தின் ராவ் பாகோ(ராஜபுத்திர வம்சம்)
நஹனின் கோமலாடு வம்சம்
ரன்தம்போரின் டாட்டூ வம்சம்
நாட்டாலா வம்சம் (நாடார் அல்லது நாடாள்வார் வம்சம்)
பூந்தியின் உஷாரா மற்றும் மோதிஷ் வம்சம்
மேவாரின் மீனா வம்சம் (மீனவர் வம்சம்)
மதசுல மற்றும் நரேத்கா பைட்வால்
நாட்டார்வால்(நாடார் அல்லது நாடாள்வார்)
வில்லவர் -மீனவர் பட்டங்கள் மற்றும் பில்-மீனா பட்டங்கள்
1. வில்லவர் = பில்
2. மலையர் = மெர், மெஹர், மெரோன்
3. வானவர்=பாணா, வாணா
4. மீனவர்=மீனா
5. நாடார், நாடாள்வார்=நாடாலா, நாட்டார்வால்
6. சான்றார், சாண்டார்=சாந்தா, சாண்தா
7. சேர = செரோ
____________________________________________
நாடார் மற்றும் மீனா குலங்கள் வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்தில் பிரிந்த சகோதரர்கள்
https://indianmeena.blogspot.com/2020/09/
______________________________________
ஆமர் கோட்டை
https://m.facebook.com/IndiaLostFound/photos/amer-was-originally-a-meena-kingdom-town-by-the-name-of-khagong-ruled-by-the-cha/1483561208493832/
ஆமர் கோட்டை
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Amber_Fort
________________________________________
மீனா குலங்கள்
http://meenawiki.com/index.php?title=Meenas&setlang=hi
___________________________________________
மீனா குலங்கள் ராஜபுத்திரர்களுக்கு சமம் ஆனால் அதே மாநிலத்தில் உள்ள பழங்குடியினரும் ஆவர்.
https://parliamentofindia.nic.in/ls/lsdeb/ls10/ses5/3027119201.htm