துப்பாக்கி பீரங்கி தமிழ்ச்சொல் வேர்ச்சொல்

aathi tamil <aathi1956@gmail.com>	14/2/16
பெறுநர்: எனக்கு

பூச்சரம் புறவம் , 2 புதிய படங்கள் ஐச் சேர்த்துள்ளார்.
துப்பாக்கி மற்றும் பீரங்கி ஆகியவை தமிழ்ச்சொற்களே
------------------------------------------------------------
--------------------
துப்பாக்கி மற்றும் பீரங்கி போன்றவை இராணுவத்தில் மிகவும் முதன்மையான
ஆயுதங்கள், இரண்டுமே வெவ்வேறான ஆயுதங்கள். இவற்றை சுமார் 1000வது பொது
ஊழி ஆண்டில் சீனர்கள் பயன்பாட்டில் கொண்டிருந்தனர் என்று வரலாற்று
அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். இந்த நுட்பமானது 12 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் ஆசிய
நாடுகளுக்கும், 13 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கும்
பரவியதாகச் அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர்.
9-அம் நூற்றாண்டில் வெடிமருந்துகளை கண்டுபிடித்து, மூங்கிலில் செய்யப்பட
எடுப்பு துப்பாக்கிகளை (Portable Gun) சீனர்கள் பயன்படுத்தியுள்
ளனர். வெடிமருந்துகள் மற்றும் வெடிகலன் நுட்பங்கள் சுமார் 15-அம்
நூற்றாண்டுகள் வாக்கில் மத்திய கிழக்கு நாடுகள் வழியாக இந்தியாவிற்குள்
வந்ததாக கூறுகின்றனர். அதாவது போர்த்துகீசியர்கள் இந்தியாவிற்கு
வருவதற்கு முன். இந்த நுட்பத்தை கொண்டு புணையப்பட்ட பல்வேறு ஆயுதங்களை
டெல்லியை ஆண்ட மொகலாய மன்னர்களால் பேரின்போது பயன்படுத்தியுள்
ளனர் என்றும் வரலாறுகள் கூறுகின்றன.
துப்பாக்கி நுட்பம் என்பது ஒரு தாழறையில் (சிறிய அறை)
வைக்கப்பட்டிருக்கும் வெடிமருந்தை வெடிக்கவைப்பதன் மூலம் ஏற்படும்
அழுத்தத்தை ஒரு உலோகக்குண்டின் மீது சடுதியாக (Sudden) செலுத்தும்போது
குண்டானது அதிவேகத்தில் வெளியேறி இலக்கைத் தாக்குவதாகும். இதே நுட்பம்
தான் பீரங்கியிலும் பயன்படுத்தப்படு
கிறது.
துப்பாக்கியில் சராசரியாக 2.5 கிலோமீட்டர் தொலைவுவரை எதிரியின் இலக்கைக்
குறிபார்த்து சுட முடியும். பீரங்கிகளில் பயன்படுத்தப்படும் குண்டுகள்
அளவு பெரியது, இதன் மூலம் சுமார் 30 - 40 கிலோமீட்டர் தொலைவுவரை
எதிரியின் இலக்கைத் தாக்க முடியும்.
தமிழர்களுக்கு வெடிகலன் நுட்பக்கருவிகள் என்பது புதியது. தமிழில்
துப்பாக்கி மற்றும் பீரங்கி என்ற இரு சொற்களும் துருக்கி மொழியிலிருந்து
வந்ததாக ஒரு நிலைப்பாடு உள்ளது, காரணம் துருக்கி மொழியில் துப்பாஞ்சி
என்றால் Gun னைக் குறிக்கிறது.
ஆனால் துப்பாக்கி மற்றும் பீரங்கி ஆகிய இரண்டு சொற்களையும் சொல்லாய்வு
செய்து பார்க்கும்போது அவை இயல்பாகவே தமிழ்ச்சொற்களாக உள்ளது. ஒருவேளை
இந்தக் காரணத்தால் தான் பண்டைய காலத்தில் இவைகளுக்கு புதிதாகச் சொற்களை
யாரும் உருவாக்கவில்லையோ எனவும் ஐயமுற செய்கிறது.
துப்பாக்கி என்றால் துப்பு (To spit ; துப்புதல் அல்லது உமிழ்தல்) +
அக்கி (Fire; தீ.) = துப்பக்கி > துப்பாக்கி என்று ஆனது.
அதாவது தீயை (குண்டு) துப்பும் கருவி என்று பொருள். நாம் எச்சிலை
துப்புவோம் அல்லவா! அதேபோல எச்சிலுக்கு பதில் குண்டைத் துப்புவது போன்றது
எனச் சொல்லலாம். துப்புதலில் ஒரு பொருள் குறைந்தளவு தொலைவே செல்லும்.
இதேபோலத் துப்பாக்கியிலும் குண்டு குறைந்தளவு தொலைவே பயணிக்கிறது.
பீரங்கி என்றால் பீர் (பீர்ச்சு - eject பீரிடுதல்-to stream out,
பாய்தல்) + அங்கி (Fire; நெருப்பு.) = பீரங்கி
அதாவது தீ (குண்டு) பீறிட்டு வெளியேறும் கருவி என்று பொருள். குருதி
பீறிட்டு வெளியேறியது என்று சொல்வோமல்லவா அதுபோல. இதில் பீறிடும் ஒரு
பொருள் அதிக தொலைவு பயணிக்கும். இதேபோலத் பீரங்கியில் குண்டு
நெடுந்தொலைவு பயணிக்கிறது.
துப்பாக்கி மற்றும் பீரங்கி போன்ற சொற்கள் தற்போதுள்ள நிலைபாட்டின்படி
வேற்றுமொழி சொல் என்று அறிஞர்கள் கூறினாலும், அதற்கு வலுவான ஆதாரங்கள்
இல்லை. ஆனால் சொல்லாய்வு மூலம் கிடைத்துள்ள வேர்ச்சொல் ஆதாரத்தைக் கொண்டு
அவை தமிழ்ச்சொற்களேயென இனம்காண முடிகிறது. சொல்லாய்வுகள் மூலம்
வேற்றுமொழி சொற்கள் எனக் கூறப்பட்ட பலச் சொற்களை அறிஞர்கள்
தமிழ்ச்சொற்களேயென ஒப்புக்கொண்டுள்ளனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.