|
24/8/15
 | | ||
| ||||
Nadesapillai Sivendran
சங்ககாலப் பார்ப்பனர்கள் யார்?என்னவானார்கள்?-தென்னிலப்
ஆய்வு அறிமுகம்
சங்ககாலப் பார்ப்பனர்கள் யார்?என்னவானார்கள் என்பது தமிழக வரலாற்றில்
தெளிவற்றதும் சர்ச்சைக்குரியதுமான பகுதிகளில் ஒன்றாகும்.தென்னிந்திய
மகாபாரதப் பிரதிகள்,பிராமணர் குடியேற்றம் மற்றும்பிராமி தொல் எழுத்துகள்
மீதான தென்னிலப்புரம் மகாதேவனின் ஆய்வுக்கட்டுரை(On the Southern
Recension of the Mahābhārata, Brahman Migrations, and Brāhmī
Paleography ) இந்தத் தெளிவற்ற பகுதிகளில் தர்க்கபூர்வமான ஒளியைப்
பாய்ச்சுகின்றது.
மீளமைக்கப்பட்ட மூல மகாபாரத பூனாப் பதிப்பை( Poona Critical Edition
-1933-70 ) உருவாக்கிய ஆசிரியர்களின் கருத்துகளின் அடிப்படையில் மகாதேவன்
மகாபாரதப் பிரதிகளுக்கும் பிராமணர் குடியேற்றங்களுக
்குமான தொடர்பை ஆராய்கிறார்.
மகாபாரதப் பிரதிகள் வெவ்வேறு பிரதேசங்களுக்குப் பரவியபோது மூலநூலில்
இருந்து கிளைகளாகவும் உட்கிளைகளாகவும் பிரிந்து தனித்துவமான பிரதிகளாக
உருவாக்கியுள்ளன.இவற்றில் இரண்டு பிரதான கிளைகள் வட இந்திய மகாபாரத
பிரதிகளும் தென்னிந்திய மகாபாரதப்பிரதிக
ளுமாகும்.
வட இந்திய பிரதிகள் எளிமையானவையாக இருக்க தென்னிந்தியப் பிரதிகள்
விரிவாக்கப்பட்டு மெருகேற்றப்பட்ட
வையாக அமைந்துள்ளன என்று மீளமைக்கப்பட்ட மூலமகாபாரதப் பதிப்பை உருவாக்கிய
ஆசிரியர்கள் குறித்துள்ளனர்.
வட இந்திய மகாபாரதப் பிரதிகளும் தென்னிந்திய மகாபாரதப் பிரதிகளும்
அவற்றின் மாற்றங்களின் அடிப்படையில் தம்முள் மேலும் இரண்டு கிளைகளாகப்
பிரிந்துள்ளன.வட இந்திய மகாபாரதவடிவம் வடமேற்கில் காஷ்மீர்
பிராந்தியத்தில் கிடைத்த சாரதா ஏட்டினைக்கொண்ட ஒரு கிளையாகவும் வடகிழக்கு
பிராந்தியத்தின் நேபாளி,மைதிலி,வங்காளி மொழியிலான ஏடுகளை உள்ளடக்கிய
இன்னுமொரு கிளையாகவும் பிரிந்துள்ளது.
இதில்வடமேற்குப் பிரதியான சாரதா ஏடு மேலும் சுருக்கமுடியாத எளிய
அடிப்படைப்பிரதியாகக் காணப்படுகின்றது.வடமேற்குப் பகுதியே மகாபாரதம்
உருவானதும் தொகுக்கப்பட்டது
மான பிரதேசமும் ஆகும்.மூலப்பிரதியானது தொலைவாகப் பயணிக்கும்போது அதில்
வேறுபாடுகள் அதிகரித்துக்கொண்டு செல்லும் என்பது வெளிப்படையானதாக
ும்.வட இந்தியா மகாபாரத கிளைகளுள் ஒன்றான வட கிழக்கின்
நேபாளி,மைதிலி,வங்காளி ஏடுகள் வடமேற்குப் பிரதேசத்தின் சாரதா
ஏட்டிலிருந்து விரிவடைந்துள்ளம
ை அவதானிக்கப்பட்டுள்ளது.
தென்னிந்திய மகாபாரதப் பிரதிகளும் இரண்டு கிளைகளாகக்
காணப்படுகின்றன.ஒன்று கேரளாவில் கிடைத்த மகாபாரதப் பிரதிகள்.மற்றையவை
தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு மகாபாரதப் பிரதிகள்.
மீளமைக்கப்பட்ட மூலப் பிரதியை உருவாக்கிய ஆசிரியர்களுக்கு பூனாவுக்கு
வந்த மகாபாரத ஏடுகளில் கேரளத்தில் இருந்து வந்த ஏடுகள் ஆச்சரியம்
அளித்துள்ளன.
வடமேற்கு இந்தியாவின் மறுமுனையில் இருக்கும் கேரளத்தில் கிடைத்த ஏடுகள்
மூலப்பிரதி உருவான இடத்திலிருந்து தொலைவு செல்லச்செல்ல பிரதிகளின்
வேறுபாடு அதிகரித்துச் செல்லும் என்னும் தர்க்கத்துக்கு முரணாக சாரதா
பிரதியை பல இடங்களில் ஒட்டிச் செல்லும் எளிய பிரதியாக அமைந்திருந்தது.
அதேவேளை அவை தென்னிந்திய மகாபாரதக் கிளையின் அடிப்படையம்சத்தைக் கொண்டும் இருந்தது.
மற்றைய தென்னிந்தியக் கிளையான தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு
மகாபாரதப் பிரதியானது நேபாளி,மைதிலி,வங்காளி போன்றவற்றை உள்ளடக்கிய வட
இந்தியாவின் வடகிழக்குப் பிரதேசப் பிரதிகளுக்கு நெருக்கமாக
அமைந்திருந்தது.தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு மகாபாரதப் பிரதி
வடகிழக்கு பிரதிகளின் அம்சங்களை உள்வாங்கி விரிவடைந்து வீங்கி
இருந்தாலும் அடிப்படையம்சத்தில் மலையாளப் பிரதியையே ஒத்திருந்தது.
மகாபாரதப் பிரதிகள் குறித்து மீளமைக்கப்பட்ட பூனாப் பதிப்பின்
ஆசிரியர்கள் தெரிவித்த கருத்துகளின் எளிமைப்படுத்தப்பட்ட கருத்துகளே
மேற்கூறப்பட்டவை
யாகும்.
இதனை அடிப்படையாகக்கொண்டு தென்னிலப்புரம் மகாதேவன் தனது ஆய்வினை தொடங்குகின்றார்
.குரு-பாஞ்சாலப் பிரதேசத்தில் ஆரம்பத்தில் சத்திரியர்கள் மத்தியில்
வீரப்பாடல்கள் வடிவில் இருந்த மகாபாரதம் சுமந்து,ஜைமினி,
வைசம்பாயனர்,பைல
ா போன்றவர்களின் காலகட்டத்தில் பிராமணர்களின் வட்டத்துக்குள்
உள்வாங்கப்பட்டு பின்னர் பிராமணர்களின் பரவலுடன் இணைந்து பரவியது.
மகாபாரதத்தின் வட இந்தியப் பிரதிகளினதும் தென்னிந்தியப் பிரதிகளினதும்
அடிப்படைப் பிரதிகள் அந்த இதிகாச உருவாக்கத்தின் ஆரம்ப கட்டத்திலேயே
தனித்துவமான இரண்டு கிளைகளாகப் பிரிந்திருக்க வேண்டும் என்று
மீளமைக்கப்பட்ட பூனா மூலப்பதிப்புகளின் ஆசிரியர்களில் ஒருவரான
சுக்தாங்கன் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
மகாபாரதம் உருவாகிய ஆரம்பகாலகட்டத்துக்கு(பொது ஆண்டுக்கு முன்னர்-அதாவது
கி.மு- 250-150) சற்றுப் பின்னர் தென்னிந்திய பிரதிகளின் மூலப் பிரதியான
மகாபாரதத்துடன் கங்கை-யமுனை சமவெளியைச்சேர்ந்த பிராமணர்கள் புறச்சூழ்
நிலைகள் காரணமாக தென்னிந்தியாவை நோக்கி இடம்பெயர்ந்திருக்கிறார்கள் என்று
கூறும் மகாதேவன் இவர்கள் முன்குடுமிப் பிராமணர்கள் என்று சங்க
இலக்கியங்களின் குறிப்புகளில் இருந்தும் அவர்களின் தனித்துவமான ஸ்ரௌத்த
மரபில் இருந்தும் அதற்கு அடிப்படையான அவர்களின் வேதக்கிளைகளின்(வேத
சாகைகளின்) கூட்டுகளிலிருந்
தும் நிறுவுகின்றார்.
இந்த முன்குடுமிப் பிராமணர்களே சங்க இலக்கியங்களில் குறிக்கப்படும்
பார்ப்பனர்கள் என்றும் ஏனைய தமிழ் குடிகளுடன் பண்பாட்டுக் கலப்படைந்த
இவர்களில் இருந்தே சங்கப்பாடல்களை உருவாகியவர்களில் ஏறத்தாழ பத்து
சதவீதமான புலவர்கள் உருவாகினார்கள் என்றும் காட்டுகிறார்.அத்துடன்
அவர்களுடன் வந்த தென்னிந்திய பிரதிகளுக்கு அடிப்படையான மகாபாரதப்
பிரதியில் இருந்து தமிழில் பெருந்தேவன் பாடிய பாரதம் உருவாகி
இருக்கவேண்டும் என்றும் கூறுகிறார்.
பொது ஆண்டுக்கு முன்னர் மூன்றாம் நூற்றாண்டில் இருந்து முதலாம்
நூற்றாண்டு வரையான( (கி.மு.3-1ஆம் நூற்றாண்டு) காலப்பகுதியைச் சேர்ந்த 86
தமிழ் பிராமிக் கல்வெட்டுகள் காணப்படும் 30 இடங்களில் பெரும்பாலானவை
பாண்டிய நாட்டில் மதுரையைச் சுற்றிய பகுதிகளிலேயே உள்ளன.இவற்றில் 84
கல்வெட்டுகளும் 28 இடங்களும் சமணர்களுக்கு உரியவையாகும் என்பதை
சுட்டிக்காட்டும் மகாதேவன் இதற்கு மாறாக சங்க இலக்கியத்தில்
பிராமணர்களின் செல்வாக்கு வெளிப்படையாக வளர்ச்சியடைந்திருக்க சமணர்களின்
செல்வாக்கு ஏறத்தாழ இல்லை என்று சொல்லுமளவிலேயே காணப்படுகின்றது என்பதைக்
குறிப்பிட்டு இது முன்குடுமிப் பிராமணர்கள் சமணர்களைத் தாண்டி
செல்வாக்குப் பெறத்தொடங்கியதற
்கு அறிகுறி என்கிறார்.
முன்குடுமிப் பிராமணர்களுக்கு முன்னரே தமிழகத்துக்கு வந்து
மன்னர்களிடமும் மக்களிடமும் செல்வாக்குப் பெற்றிருந்த சமணர்கள் கர்நாடக
சமண மையங்களுடன் வலுவான தொடர்பை பேணிவந்துள்ளனர்.தமிழகத்தில் சமணர்களின்
நிலை பாதிக்கப்பட்டதே களப்பிரர்களின் படையெடுப்புக்கு தூண்டுதலாக
அமைந்தது.களப்பி
ரர்களால் சிதறடிக்கப்பட்ட முன்குடுமிப் பிராமணர்களில் ஒரு பிரிவினர்
பாலக்காட்டு கணவாய் வழியாக சென்று பரதப்புழா ஆற்றின் இரு கரையோரமாகவும்
குடியேறி காலப்போக்கில் நம்பூதிரிப் பிராமணர்களாக உருவெடுத்தனர் என்றும்
இன்றைய தமிழகத்தில் எஞ்சியவர்கள் பல்வேறு உட்பிரிவுகளுள்ள சோழியப்
பிராமணர்களாகவும்,சிதம்பரம் தீக்சிதர்களாகவும்,திருச்செந்தூ
முக்காணிகளாகவும் தனித்துவமான குழுக்களாக மாறினார்கள் என்றும் மகாதேவனின்
ஆய்வு காட்டுகின்றது.
பாலக்காட்டுக் கணவாய் வழியாக குடியேறிய நம்பூதிரிப் பிராமணர்களின்
முன்னோர்கள் தம்முடன் எடுத்துச்சென்ற மகாபாரதப் பிரதி புவியியல்ரீதியாக
தனிமைப்படுத்தப்பட்ட கேரளத்தில் வெளிமாற்றங்களுக்கு உட்படாது உறைநிலையில்
இருந்து பூனாவை அடைந்தது என்றும் தமிழகத்தில் தங்கிவிட்ட சோழியப்
பிராமணர்களிடம் இருந்த பிரதி ஆழ்வார் வைணவத்துக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது
என்றும் மகாதேவன் குறிப்பிடுகின்ற
ார்.கிருஷ்ணரைப் பற்றிய ஆழ்வார் பாடல் குறிப்புகளுக்கு மகாபாரதமும் அதன்
பிற்சேர்க்கையான ஹரிவம்சமுமே பங்களித்துள்ளன எனவும் பொது ஆண்டு இரண்டாம்
நூற்றாண்டளவில்(
கி.பி இரண்டாம் நூற்றாண்டு) வட இந்தியாவில் உருவாகத்தொடங்கிய
புராணங்களின் பங்கு ஆழ்வார் பாடல்களில் இல்லையென்றும் முன்குடுமிப்
பிராமணர்கள் அக்காலகட்டத்துக்கு முன்னரே வட இந்தியாவை விட்டு
தமிழகத்துக்கு வந்துவிட்டார்கள் என்பதே அதற்குக் காரணம் என்கிறார்.
தமிழகத்தில் எஞ்சிய முன்குடுமிப்பிராமணர்களில் ஒரு பிரிவினரான சோழியப்
பிராமணர்களினதும் ஏனைய தமிழ்க்குடிகளினதும் பண்பாட்டுக்கலப்பு
தமிழகத்தில் வரலாற்றுபோக்கை மாற்றிய பக்தி இயக்கத்தை
உருவாக்கியது.ஆழ்வார் வைணவத்தினதும் நாயன்மார் சைவத்தினதும்
உருவாக்கத்துக்குப் பங்களித்த பிராமணர்கள் அனைவருமே சோழியப் பிராமணர்கள்
என்றும் இந்த ஆய்வு கூறுகின்றது.
தமிழகத்தின் இரண்டாவது பிராமணர் குடியேற்றம் பல்லவ,சோழப் பேரரசுகளின்
காலத்தில் ஏற்பட்டதாகும்.இவர்கள் பின்குடுமிப்
பிராமணர்களாவார்கள்.பிரிகச்சரணம
்,அஷ்டசகஸ்ரம்,வடமா,வாத்திமா போன்றோரின் முன்னோர்கள் இவர்களாவர்.நவீன
காலத்துக்கு முற்பட்ட மனிதக் குடியேற்றங்களுட
ைய வரலாற்றில் துல்லியமான விபரங்களுடன் பதியப்பட்டுள்ள குடியேற்றங்கள்
இவையாகும்.பல்லவ,சோழ செப்புப் பட்டயங்களில் குடியேறிய ஒவ்வொருவரினதும்
பெயர்,அவரின் குடும்பத்துக்கு வழங்கப்பட்ட நிலத்தின் பங்குகள்,அவரின்
வேதக்கிளைகள் அவற்றின் சூத்திரங்களின் அடிப்படையில்,கோ
த்திரம்,வேதம் கற்றுக்கொண்டதின் அடிப்படையிலான பட்டம்,மிக முக்கியமாக
தமிழகத்துக்கு வரமுன்னர் அவரின் வசிப்பிடம் போன்ற தகவல்கள்
குறிக்கப்பட்டுள
்ளன.
பல்லவர் காலத்தில் வேங்கட மலைக்கு வடக்கே இன்றைய ஆந்திராவின்
தென்பகுதியில் குடியேறிய பின்குடுமிப் பிராமணர்கள் சோழப் பேரரசு
காலத்தில் காவிரி நதிக்கரையோரமாகக் குடியமர்த்தப்பட்டனர்.செப்புப்
பட்டயங்களிலிருந்து இவர்கள் யமுனா நதியின் மதுராப் பிரதேசங்களைப்
பூர்விகமாகக் கொண்டிருந்தனர் என்பதை அறியக்கூடியதாக உள்ளது.அத்துடன்
அவர்களின் பூர்வீகப் பிரதேசங்கள் மல்வா பிரதேசத்தை முழுமையாக உள்ளடக்கி
வடமத்திய இந்தியாவெங்கும் பரந்து அமைந்திருந்தன.
பின்குடுமிப் பிராமணர்களின் செப்புப் பட்டயங்களில் அடிக்கடி தசபுரியான்
என்ற பெயர் காணப்படுகின்றது.இது பட்டயத்தில் குறிக்கப்படுபவர் தசபுரியை
சேர்ந்தவர் என்பதாகும்.இந்த தசபுரி மல்வா பிரதேசத்திலுள்ள ஒரு
நகராகும்.இந்த நகரம் மண்டஸோர் என்றும் அறியப்படுகின்றத
ு.பின்குடுமிப் பிராமணர்களின் வெளியேற்றத்துக்கு இந்தப் பிரதேங்கள் 5
ஆம்,6 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் ஹூணர்களின் படையெடுப்புக்கு உட்பட்டதும்
அதனைத்தொடர்ந்த முஸ்லிம் படையெடுப்புகளும
ே காரணங்களாக இருக்கவேண்டும்.
பின்குடுமிப் பிராமணர்களுடன் வந்திருக்கக்கூடிய வட கிழக்கு இந்திய
மகாபாரதப் பிரதிகளுக்கு நெருக்கமான பிரதி ஏற்கனவே தமிழகத்தில் சோழியப்
பிராமணர்களிடம் இருந்த தென்னிந்திய மகாபாரதப் பிரதியுடன் இணைந்து
தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு மகாபாரதப் பிரதிகளை
உருவாக்கியிருக்கவேண்டும் என்றும் இது நாயக்கர் காலகட்டத்தில்
முழுமையடைந்திருக்கவேண்டும் என்றும்மகாதேவனின் ஆய்வு கூறுகின்றது.
அத்துடன் பின்குடுமிப் பிராமணர்கள் ஆழ்வார் வைணவத்தினை அடுத்த
கட்டத்துக்கு வளர்த்தெடுத்துள
்ளனர்.இந்தக் கட்டம் பின்குடுமிப் பிராமணரான நாதமுனி நாலாயிரம் திவ்யபிரபந்தத்த
ை தொகுத்தளித்ததில் இருந்து ஆரம்பமாகியது.ஆழ்வார் வைணவம் ஆச்சாரிய
மட்டத்திலான வைணவமாக இராமானுஜர் காலத்தில் முழுமையடைந்தது.
சங்க காலத்தில் செல்வாக்குடன் விளங்கி தமிழகத்தின் பக்தி இயக்கத்தை
உருவாக்குவதில் முக்கிய பங்களித்த சோழியப் பிராமணர்களின் சமூக நிலை
பின்குடுமிப் பிராமணர்களின் வருகையுடன் வீழ்ச்சியடைந்தத
ு இக்காலகட்டத்தின் முக்கிய சமூக மாற்றமாகும்.நாதமுனியின் மாணவரான
சோழியப் பிராமணரான உய்யக்கொண்டார் நாதமுனியின் மனைவியினால்
நடத்தப்பட்டவிதமும் இராமானுஜரின் குருவான பெரியநம்பி இராமானுஜரின்
மனைவியால் நடத்தப்பட்ட விதமும் இதற்கு எடுத்துக்காட்டுகளாகும்.
மேலும், மகாதேவனால் மகாபாரதப் பிரதிகளின் பரவலினூடாக ஆராயப்படும்
பிராமணர்கள் இடப்பெயர்வு அம்மகாபாரதப் பிரதிகள் எழுதப்பட்டிருக்கக்கூடிய
பிராமித்தொல் எழுத்துகள் அடிப்படையிலும் இவ்வாய்வுக்கட்ட
ுரையின் இறுதிப்பகுதியில் சரி பார்க்கப்படுகின்றது.
தமிழக வரலாற்றினை புரிந்துகொள்வதற்கு பங்களிக்கும் தென்னிலப்புரம்
மகாதேவனின் இந்த ஆய்வுக்கட்டுரையும்,The Riṣi index of the Vedic
Anukramaṇī system and the Pravara lists: Toward a Prehistory of the
Brahmans என்ற அவரின் மற்றைய கட்டுரையும் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு
நூல்வடிவில் கொண்டு வரப்படவேண்டியவையாகும்.
1.On the Southern Recension of the Mahābhārata, Brahman Migrations,
and Brāhmī Paleography
http://www.ejvs.
SouthernRec.pdf
2.The Riṣi index of the Vedic Anukramaṇī system and the Pravara lists:
Toward a Prehistory of the Brahmanshttp://www.ejvs.
anukramani.pdf
சங்ககாலப் பார்ப்பனர்கள் யார்?என்னவானார்கள்?-தென்னிலப்
ஆய்வு அறிமுகம்
சங்ககாலப் பார்ப்பனர்கள் யார்?என்னவானார்கள் என்பது தமிழக வரலாற்றில்
தெளிவற்றதும் சர்ச்சைக்குரியதுமான பகுதிகளில் ஒன்றாகும்.தென்னிந்திய
மகாபாரதப் பிரதிகள்,பிராமணர் குடியேற்றம் மற்றும்பிராமி தொல் எழுத்துகள்
மீதான தென்னிலப்புரம் மகாதேவனின் ஆய்வுக்கட்டுரை(On the Southern
Recension of the Mahābhārata, Brahman Migrations, and Brāhmī
Paleography ) இந்தத் தெளிவற்ற பகுதிகளில் தர்க்கபூர்வமான ஒளியைப்
பாய்ச்சுகின்றது.
மீளமைக்கப்பட்ட மூல மகாபாரத பூனாப் பதிப்பை( Poona Critical Edition
-1933-70 ) உருவாக்கிய ஆசிரியர்களின் கருத்துகளின் அடிப்படையில் மகாதேவன்
மகாபாரதப் பிரதிகளுக்கும் பிராமணர் குடியேற்றங்களுக
்குமான தொடர்பை ஆராய்கிறார்.
மகாபாரதப் பிரதிகள் வெவ்வேறு பிரதேசங்களுக்குப் பரவியபோது மூலநூலில்
இருந்து கிளைகளாகவும் உட்கிளைகளாகவும் பிரிந்து தனித்துவமான பிரதிகளாக
உருவாக்கியுள்ளன.இவற்றில் இரண்டு பிரதான கிளைகள் வட இந்திய மகாபாரத
பிரதிகளும் தென்னிந்திய மகாபாரதப்பிரதிக
ளுமாகும்.
வட இந்திய பிரதிகள் எளிமையானவையாக இருக்க தென்னிந்தியப் பிரதிகள்
விரிவாக்கப்பட்டு மெருகேற்றப்பட்ட
வையாக அமைந்துள்ளன என்று மீளமைக்கப்பட்ட மூலமகாபாரதப் பதிப்பை உருவாக்கிய
ஆசிரியர்கள் குறித்துள்ளனர்.
வட இந்திய மகாபாரதப் பிரதிகளும் தென்னிந்திய மகாபாரதப் பிரதிகளும்
அவற்றின் மாற்றங்களின் அடிப்படையில் தம்முள் மேலும் இரண்டு கிளைகளாகப்
பிரிந்துள்ளன.வட இந்திய மகாபாரதவடிவம் வடமேற்கில் காஷ்மீர்
பிராந்தியத்தில் கிடைத்த சாரதா ஏட்டினைக்கொண்ட ஒரு கிளையாகவும் வடகிழக்கு
பிராந்தியத்தின் நேபாளி,மைதிலி,வங்காளி மொழியிலான ஏடுகளை உள்ளடக்கிய
இன்னுமொரு கிளையாகவும் பிரிந்துள்ளது.
இதில்வடமேற்குப் பிரதியான சாரதா ஏடு மேலும் சுருக்கமுடியாத எளிய
அடிப்படைப்பிரதியாகக் காணப்படுகின்றது.வடமேற்குப் பகுதியே மகாபாரதம்
உருவானதும் தொகுக்கப்பட்டது
மான பிரதேசமும் ஆகும்.மூலப்பிரதியானது தொலைவாகப் பயணிக்கும்போது அதில்
வேறுபாடுகள் அதிகரித்துக்கொண்டு செல்லும் என்பது வெளிப்படையானதாக
ும்.வட இந்தியா மகாபாரத கிளைகளுள் ஒன்றான வட கிழக்கின்
நேபாளி,மைதிலி,வங்காளி ஏடுகள் வடமேற்குப் பிரதேசத்தின் சாரதா
ஏட்டிலிருந்து விரிவடைந்துள்ளம
ை அவதானிக்கப்பட்டுள்ளது.
தென்னிந்திய மகாபாரதப் பிரதிகளும் இரண்டு கிளைகளாகக்
காணப்படுகின்றன.ஒன்று கேரளாவில் கிடைத்த மகாபாரதப் பிரதிகள்.மற்றையவை
தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு மகாபாரதப் பிரதிகள்.
மீளமைக்கப்பட்ட மூலப் பிரதியை உருவாக்கிய ஆசிரியர்களுக்கு பூனாவுக்கு
வந்த மகாபாரத ஏடுகளில் கேரளத்தில் இருந்து வந்த ஏடுகள் ஆச்சரியம்
அளித்துள்ளன.
வடமேற்கு இந்தியாவின் மறுமுனையில் இருக்கும் கேரளத்தில் கிடைத்த ஏடுகள்
மூலப்பிரதி உருவான இடத்திலிருந்து தொலைவு செல்லச்செல்ல பிரதிகளின்
வேறுபாடு அதிகரித்துச் செல்லும் என்னும் தர்க்கத்துக்கு முரணாக சாரதா
பிரதியை பல இடங்களில் ஒட்டிச் செல்லும் எளிய பிரதியாக அமைந்திருந்தது.
அதேவேளை அவை தென்னிந்திய மகாபாரதக் கிளையின் அடிப்படையம்சத்தைக் கொண்டும் இருந்தது.
மற்றைய தென்னிந்தியக் கிளையான தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு
மகாபாரதப் பிரதியானது நேபாளி,மைதிலி,வங்காளி போன்றவற்றை உள்ளடக்கிய வட
இந்தியாவின் வடகிழக்குப் பிரதேசப் பிரதிகளுக்கு நெருக்கமாக
அமைந்திருந்தது.தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு மகாபாரதப் பிரதி
வடகிழக்கு பிரதிகளின் அம்சங்களை உள்வாங்கி விரிவடைந்து வீங்கி
இருந்தாலும் அடிப்படையம்சத்தில் மலையாளப் பிரதியையே ஒத்திருந்தது.
மகாபாரதப் பிரதிகள் குறித்து மீளமைக்கப்பட்ட பூனாப் பதிப்பின்
ஆசிரியர்கள் தெரிவித்த கருத்துகளின் எளிமைப்படுத்தப்பட்ட கருத்துகளே
மேற்கூறப்பட்டவை
யாகும்.
இதனை அடிப்படையாகக்கொண்டு தென்னிலப்புரம் மகாதேவன் தனது ஆய்வினை தொடங்குகின்றார்
.குரு-பாஞ்சாலப் பிரதேசத்தில் ஆரம்பத்தில் சத்திரியர்கள் மத்தியில்
வீரப்பாடல்கள் வடிவில் இருந்த மகாபாரதம் சுமந்து,ஜைமினி,
வைசம்பாயனர்,பைல
ா போன்றவர்களின் காலகட்டத்தில் பிராமணர்களின் வட்டத்துக்குள்
உள்வாங்கப்பட்டு பின்னர் பிராமணர்களின் பரவலுடன் இணைந்து பரவியது.
மகாபாரதத்தின் வட இந்தியப் பிரதிகளினதும் தென்னிந்தியப் பிரதிகளினதும்
அடிப்படைப் பிரதிகள் அந்த இதிகாச உருவாக்கத்தின் ஆரம்ப கட்டத்திலேயே
தனித்துவமான இரண்டு கிளைகளாகப் பிரிந்திருக்க வேண்டும் என்று
மீளமைக்கப்பட்ட பூனா மூலப்பதிப்புகளின் ஆசிரியர்களில் ஒருவரான
சுக்தாங்கன் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
மகாபாரதம் உருவாகிய ஆரம்பகாலகட்டத்துக்கு(பொது ஆண்டுக்கு முன்னர்-அதாவது
கி.மு- 250-150) சற்றுப் பின்னர் தென்னிந்திய பிரதிகளின் மூலப் பிரதியான
மகாபாரதத்துடன் கங்கை-யமுனை சமவெளியைச்சேர்ந்த பிராமணர்கள் புறச்சூழ்
நிலைகள் காரணமாக தென்னிந்தியாவை நோக்கி இடம்பெயர்ந்திருக்கிறார்கள் என்று
கூறும் மகாதேவன் இவர்கள் முன்குடுமிப் பிராமணர்கள் என்று சங்க
இலக்கியங்களின் குறிப்புகளில் இருந்தும் அவர்களின் தனித்துவமான ஸ்ரௌத்த
மரபில் இருந்தும் அதற்கு அடிப்படையான அவர்களின் வேதக்கிளைகளின்(வேத
சாகைகளின்) கூட்டுகளிலிருந்
தும் நிறுவுகின்றார்.
இந்த முன்குடுமிப் பிராமணர்களே சங்க இலக்கியங்களில் குறிக்கப்படும்
பார்ப்பனர்கள் என்றும் ஏனைய தமிழ் குடிகளுடன் பண்பாட்டுக் கலப்படைந்த
இவர்களில் இருந்தே சங்கப்பாடல்களை உருவாகியவர்களில் ஏறத்தாழ பத்து
சதவீதமான புலவர்கள் உருவாகினார்கள் என்றும் காட்டுகிறார்.அத்துடன்
அவர்களுடன் வந்த தென்னிந்திய பிரதிகளுக்கு அடிப்படையான மகாபாரதப்
பிரதியில் இருந்து தமிழில் பெருந்தேவன் பாடிய பாரதம் உருவாகி
இருக்கவேண்டும் என்றும் கூறுகிறார்.
பொது ஆண்டுக்கு முன்னர் மூன்றாம் நூற்றாண்டில் இருந்து முதலாம்
நூற்றாண்டு வரையான( (கி.மு.3-1ஆம் நூற்றாண்டு) காலப்பகுதியைச் சேர்ந்த 86
தமிழ் பிராமிக் கல்வெட்டுகள் காணப்படும் 30 இடங்களில் பெரும்பாலானவை
பாண்டிய நாட்டில் மதுரையைச் சுற்றிய பகுதிகளிலேயே உள்ளன.இவற்றில் 84
கல்வெட்டுகளும் 28 இடங்களும் சமணர்களுக்கு உரியவையாகும் என்பதை
சுட்டிக்காட்டும் மகாதேவன் இதற்கு மாறாக சங்க இலக்கியத்தில்
பிராமணர்களின் செல்வாக்கு வெளிப்படையாக வளர்ச்சியடைந்திருக்க சமணர்களின்
செல்வாக்கு ஏறத்தாழ இல்லை என்று சொல்லுமளவிலேயே காணப்படுகின்றது என்பதைக்
குறிப்பிட்டு இது முன்குடுமிப் பிராமணர்கள் சமணர்களைத் தாண்டி
செல்வாக்குப் பெறத்தொடங்கியதற
்கு அறிகுறி என்கிறார்.
முன்குடுமிப் பிராமணர்களுக்கு முன்னரே தமிழகத்துக்கு வந்து
மன்னர்களிடமும் மக்களிடமும் செல்வாக்குப் பெற்றிருந்த சமணர்கள் கர்நாடக
சமண மையங்களுடன் வலுவான தொடர்பை பேணிவந்துள்ளனர்.தமிழகத்தில் சமணர்களின்
நிலை பாதிக்கப்பட்டதே களப்பிரர்களின் படையெடுப்புக்கு தூண்டுதலாக
அமைந்தது.களப்பி
ரர்களால் சிதறடிக்கப்பட்ட முன்குடுமிப் பிராமணர்களில் ஒரு பிரிவினர்
பாலக்காட்டு கணவாய் வழியாக சென்று பரதப்புழா ஆற்றின் இரு கரையோரமாகவும்
குடியேறி காலப்போக்கில் நம்பூதிரிப் பிராமணர்களாக உருவெடுத்தனர் என்றும்
இன்றைய தமிழகத்தில் எஞ்சியவர்கள் பல்வேறு உட்பிரிவுகளுள்ள சோழியப்
பிராமணர்களாகவும்,சிதம்பரம் தீக்சிதர்களாகவும்,திருச்செந்தூ
முக்காணிகளாகவும் தனித்துவமான குழுக்களாக மாறினார்கள் என்றும் மகாதேவனின்
ஆய்வு காட்டுகின்றது.
பாலக்காட்டுக் கணவாய் வழியாக குடியேறிய நம்பூதிரிப் பிராமணர்களின்
முன்னோர்கள் தம்முடன் எடுத்துச்சென்ற மகாபாரதப் பிரதி புவியியல்ரீதியாக
தனிமைப்படுத்தப்பட்ட கேரளத்தில் வெளிமாற்றங்களுக்கு உட்படாது உறைநிலையில்
இருந்து பூனாவை அடைந்தது என்றும் தமிழகத்தில் தங்கிவிட்ட சோழியப்
பிராமணர்களிடம் இருந்த பிரதி ஆழ்வார் வைணவத்துக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது
என்றும் மகாதேவன் குறிப்பிடுகின்ற
ார்.கிருஷ்ணரைப் பற்றிய ஆழ்வார் பாடல் குறிப்புகளுக்கு மகாபாரதமும் அதன்
பிற்சேர்க்கையான ஹரிவம்சமுமே பங்களித்துள்ளன எனவும் பொது ஆண்டு இரண்டாம்
நூற்றாண்டளவில்(
கி.பி இரண்டாம் நூற்றாண்டு) வட இந்தியாவில் உருவாகத்தொடங்கிய
புராணங்களின் பங்கு ஆழ்வார் பாடல்களில் இல்லையென்றும் முன்குடுமிப்
பிராமணர்கள் அக்காலகட்டத்துக்கு முன்னரே வட இந்தியாவை விட்டு
தமிழகத்துக்கு வந்துவிட்டார்கள் என்பதே அதற்குக் காரணம் என்கிறார்.
தமிழகத்தில் எஞ்சிய முன்குடுமிப்பிராமணர்களில் ஒரு பிரிவினரான சோழியப்
பிராமணர்களினதும் ஏனைய தமிழ்க்குடிகளினதும் பண்பாட்டுக்கலப்பு
தமிழகத்தில் வரலாற்றுபோக்கை மாற்றிய பக்தி இயக்கத்தை
உருவாக்கியது.ஆழ்வார் வைணவத்தினதும் நாயன்மார் சைவத்தினதும்
உருவாக்கத்துக்குப் பங்களித்த பிராமணர்கள் அனைவருமே சோழியப் பிராமணர்கள்
என்றும் இந்த ஆய்வு கூறுகின்றது.
தமிழகத்தின் இரண்டாவது பிராமணர் குடியேற்றம் பல்லவ,சோழப் பேரரசுகளின்
காலத்தில் ஏற்பட்டதாகும்.இவர்கள் பின்குடுமிப்
பிராமணர்களாவார்கள்.பிரிகச்சரணம
்,அஷ்டசகஸ்ரம்,வடமா,வாத்திமா போன்றோரின் முன்னோர்கள் இவர்களாவர்.நவீன
காலத்துக்கு முற்பட்ட மனிதக் குடியேற்றங்களுட
ைய வரலாற்றில் துல்லியமான விபரங்களுடன் பதியப்பட்டுள்ள குடியேற்றங்கள்
இவையாகும்.பல்லவ,சோழ செப்புப் பட்டயங்களில் குடியேறிய ஒவ்வொருவரினதும்
பெயர்,அவரின் குடும்பத்துக்கு வழங்கப்பட்ட நிலத்தின் பங்குகள்,அவரின்
வேதக்கிளைகள் அவற்றின் சூத்திரங்களின் அடிப்படையில்,கோ
த்திரம்,வேதம் கற்றுக்கொண்டதின் அடிப்படையிலான பட்டம்,மிக முக்கியமாக
தமிழகத்துக்கு வரமுன்னர் அவரின் வசிப்பிடம் போன்ற தகவல்கள்
குறிக்கப்பட்டுள
்ளன.
பல்லவர் காலத்தில் வேங்கட மலைக்கு வடக்கே இன்றைய ஆந்திராவின்
தென்பகுதியில் குடியேறிய பின்குடுமிப் பிராமணர்கள் சோழப் பேரரசு
காலத்தில் காவிரி நதிக்கரையோரமாகக் குடியமர்த்தப்பட்டனர்.செப்புப்
பட்டயங்களிலிருந்து இவர்கள் யமுனா நதியின் மதுராப் பிரதேசங்களைப்
பூர்விகமாகக் கொண்டிருந்தனர் என்பதை அறியக்கூடியதாக உள்ளது.அத்துடன்
அவர்களின் பூர்வீகப் பிரதேசங்கள் மல்வா பிரதேசத்தை முழுமையாக உள்ளடக்கி
வடமத்திய இந்தியாவெங்கும் பரந்து அமைந்திருந்தன.
பின்குடுமிப் பிராமணர்களின் செப்புப் பட்டயங்களில் அடிக்கடி தசபுரியான்
என்ற பெயர் காணப்படுகின்றது.இது பட்டயத்தில் குறிக்கப்படுபவர் தசபுரியை
சேர்ந்தவர் என்பதாகும்.இந்த தசபுரி மல்வா பிரதேசத்திலுள்ள ஒரு
நகராகும்.இந்த நகரம் மண்டஸோர் என்றும் அறியப்படுகின்றத
ு.பின்குடுமிப் பிராமணர்களின் வெளியேற்றத்துக்கு இந்தப் பிரதேங்கள் 5
ஆம்,6 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் ஹூணர்களின் படையெடுப்புக்கு உட்பட்டதும்
அதனைத்தொடர்ந்த முஸ்லிம் படையெடுப்புகளும
ே காரணங்களாக இருக்கவேண்டும்.
பின்குடுமிப் பிராமணர்களுடன் வந்திருக்கக்கூடிய வட கிழக்கு இந்திய
மகாபாரதப் பிரதிகளுக்கு நெருக்கமான பிரதி ஏற்கனவே தமிழகத்தில் சோழியப்
பிராமணர்களிடம் இருந்த தென்னிந்திய மகாபாரதப் பிரதியுடன் இணைந்து
தமிழ்(கிரந்தம்) மற்றும் தெலுங்கு மகாபாரதப் பிரதிகளை
உருவாக்கியிருக்கவேண்டும் என்றும் இது நாயக்கர் காலகட்டத்தில்
முழுமையடைந்திருக்கவேண்டும் என்றும்மகாதேவனின் ஆய்வு கூறுகின்றது.
அத்துடன் பின்குடுமிப் பிராமணர்கள் ஆழ்வார் வைணவத்தினை அடுத்த
கட்டத்துக்கு வளர்த்தெடுத்துள
்ளனர்.இந்தக் கட்டம் பின்குடுமிப் பிராமணரான நாதமுனி நாலாயிரம் திவ்யபிரபந்தத்த
ை தொகுத்தளித்ததில் இருந்து ஆரம்பமாகியது.ஆழ்வார் வைணவம் ஆச்சாரிய
மட்டத்திலான வைணவமாக இராமானுஜர் காலத்தில் முழுமையடைந்தது.
சங்க காலத்தில் செல்வாக்குடன் விளங்கி தமிழகத்தின் பக்தி இயக்கத்தை
உருவாக்குவதில் முக்கிய பங்களித்த சோழியப் பிராமணர்களின் சமூக நிலை
பின்குடுமிப் பிராமணர்களின் வருகையுடன் வீழ்ச்சியடைந்தத
ு இக்காலகட்டத்தின் முக்கிய சமூக மாற்றமாகும்.நாதமுனியின் மாணவரான
சோழியப் பிராமணரான உய்யக்கொண்டார் நாதமுனியின் மனைவியினால்
நடத்தப்பட்டவிதமும் இராமானுஜரின் குருவான பெரியநம்பி இராமானுஜரின்
மனைவியால் நடத்தப்பட்ட விதமும் இதற்கு எடுத்துக்காட்டுகளாகும்.
மேலும், மகாதேவனால் மகாபாரதப் பிரதிகளின் பரவலினூடாக ஆராயப்படும்
பிராமணர்கள் இடப்பெயர்வு அம்மகாபாரதப் பிரதிகள் எழுதப்பட்டிருக்கக்கூடிய
பிராமித்தொல் எழுத்துகள் அடிப்படையிலும் இவ்வாய்வுக்கட்ட
ுரையின் இறுதிப்பகுதியில் சரி பார்க்கப்படுகின்றது.
தமிழக வரலாற்றினை புரிந்துகொள்வதற்கு பங்களிக்கும் தென்னிலப்புரம்
மகாதேவனின் இந்த ஆய்வுக்கட்டுரையும்,The Riṣi index of the Vedic
Anukramaṇī system and the Pravara lists: Toward a Prehistory of the
Brahmans என்ற அவரின் மற்றைய கட்டுரையும் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு
நூல்வடிவில் கொண்டு வரப்படவேண்டியவையாகும்.
1.On the Southern Recension of the Mahābhārata, Brahman Migrations,
and Brāhmī Paleography
http://www.ejvs.
SouthernRec.pdf
2.The Riṣi index of the Vedic Anukramaṇī system and the Pravara lists:
Toward a Prehistory of the Brahmanshttp://www.ejvs.
anukramani.pdf
| பதிலளி | முன்அனுப்பு |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக