|
22/8/15
 | | ||
| ||||
இரா கார்த்திகேய அந்தணன் உடன்
Sundaralingam Kudumban
சான்றோர் யார்?
===========
சான்றோன் என்பதற்கு வீரன் என்று பொருள் என்பதை மயிலை சேனி வேங்கடசாமி
அவர்கள் நிரூபித்திருக்கிறார். அத்துடன் சொல்லாராய்சி அறிஞர் தேவனேயப்
பாவாணர் சான்றோன் என்பது ஐரோப்பாவில் இருந்த நைட்ஹூட் என்பதற்குச் சமம்
என்கிறார்.
"சான்றோனாக்குதல் தந்தைக்குக் கடனே" புறம் 312: வரி 2
பழைய உரை:
"தன்குலத்துக்குரிய படைக்கலப் பயிற்சியாகிய கல்வி, அதற்குரிய அறிவு,
அதற்குரிய செய்கைகள் ஆகிய இவற்றால் நிறைந்தவனாகச் செய்தல் தகப்பனுகுக்
கடமையாம்"
"தேர்தர வந்த சான்றோரெல்லாம்" புறம் 63 என்பதும், சான்றோர் மெய்ம்மறை
பதிற்றுப்பத்து 14:12 என்னுமிடத்து "ஈண்டுச் சான்றோர் என்பது போரில்
அமைதியுடைய வீரரை" என்றும் அதன் உரையும் அறியற்பாலன"
புறனாநூற்றுப் பாடல்:
சேரமான் குடக்கோ கொடுஞ்சேரலாதனுக்கும் வேல்பஃறடக்கை பெருவிரற்கிள்ளி
சோழனுக்கும் நிகழ்ந்த போர் பற்றி அவைக்களத்தில் பரணர் பாடுகிறார்:
..... எனைப் பல்
யானையு மம்பொடு துலங்கி
விலைக்கும் வினையின்றி படையொழிந்தனவே.
விறல்புகல் மாண்ட புரவியெல்லாம்
மறத்தகை மைந்தரோடு மாண்டு பட்டனவே.
தேர்தர வந்த சான்றோரெல்லாம்
தோள் கண் மறைப்ப ஒருங்கு மாய்ந்தனரே.
பொருள்: யானைகள் அம்புகளினால் வீழ்த்தப்பட்டு மாண்டு ஒழிந்தன. குதிரைப்
படை குதிரைகளெல்லாம் அதில் இருந்த வீரருடன் மாண்டன. தேரில் வந்து போரிட்ட
சான்றோர்கள் மொத்தமாக மாய்ந்தனர் என்பதாகும்.
போர்க் களத்தில் தேரில் வந்து மாய்ந்து போக வேண்டும் என்பது அறிஞரின் கடமையா?
Sundaralingam Kudumban
சான்றோர் யார்?
===========
சான்றோன் என்பதற்கு வீரன் என்று பொருள் என்பதை மயிலை சேனி வேங்கடசாமி
அவர்கள் நிரூபித்திருக்கிறார். அத்துடன் சொல்லாராய்சி அறிஞர் தேவனேயப்
பாவாணர் சான்றோன் என்பது ஐரோப்பாவில் இருந்த நைட்ஹூட் என்பதற்குச் சமம்
என்கிறார்.
"சான்றோனாக்குதல் தந்தைக்குக் கடனே" புறம் 312: வரி 2
பழைய உரை:
"தன்குலத்துக்குரிய படைக்கலப் பயிற்சியாகிய கல்வி, அதற்குரிய அறிவு,
அதற்குரிய செய்கைகள் ஆகிய இவற்றால் நிறைந்தவனாகச் செய்தல் தகப்பனுகுக்
கடமையாம்"
"தேர்தர வந்த சான்றோரெல்லாம்" புறம் 63 என்பதும், சான்றோர் மெய்ம்மறை
பதிற்றுப்பத்து 14:12 என்னுமிடத்து "ஈண்டுச் சான்றோர் என்பது போரில்
அமைதியுடைய வீரரை" என்றும் அதன் உரையும் அறியற்பாலன"
புறனாநூற்றுப் பாடல்:
சேரமான் குடக்கோ கொடுஞ்சேரலாதனுக்கும் வேல்பஃறடக்கை பெருவிரற்கிள்ளி
சோழனுக்கும் நிகழ்ந்த போர் பற்றி அவைக்களத்தில் பரணர் பாடுகிறார்:
..... எனைப் பல்
யானையு மம்பொடு துலங்கி
விலைக்கும் வினையின்றி படையொழிந்தனவே.
விறல்புகல் மாண்ட புரவியெல்லாம்
மறத்தகை மைந்தரோடு மாண்டு பட்டனவே.
தேர்தர வந்த சான்றோரெல்லாம்
தோள் கண் மறைப்ப ஒருங்கு மாய்ந்தனரே.
பொருள்: யானைகள் அம்புகளினால் வீழ்த்தப்பட்டு மாண்டு ஒழிந்தன. குதிரைப்
படை குதிரைகளெல்லாம் அதில் இருந்த வீரருடன் மாண்டன. தேரில் வந்து போரிட்ட
சான்றோர்கள் மொத்தமாக மாய்ந்தனர் என்பதாகும்.
போர்க் களத்தில் தேரில் வந்து மாய்ந்து போக வேண்டும் என்பது அறிஞரின் கடமையா?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக