|
28/10/16
| |||
*வேதம் தமிழ்ச் சொல்லா?*
'வேதம்' என்பது நாம் நினைப்பதுபோல் சமசுகிருதச் சொல் அல்ல.
'வே' என்ற ஒற்றைத் தமிழெழுத்து அல்லது தமிழ்ச் சொல்லிற்கு 'மறை'
(மறைத்து வைத்தல்) என்பது பொருளாகும்.
இதே வேதத்தைக்கூட 'மறை' என்றுதான் தனித்தமிழிலே கூறுகிறோம் என்பதும்
இங்கே கவனத்திற் கொள்ள வேண்டியது.
தாவரங்களின் வேரானது, மண்ணுக்குள்ளோடி மறைந்து கிடப்பதாலேயே அஃது 'வே'ர்
எனப்பட்டது.
மறைந்திருந்து தாக்குவதாலேயே அவன் 'வே'டன் எனப்பட்டான். வேட்டையும் அப்படித்தான்.
சுற்றிலுமிட்டு மறைத்துப் பாதுகாப்பதாலேயே 'வே'லி எனப்பட்டது. வேய்தலும்
அப்படித்தான்.
சுடுநீரில் மூலிகைகளையிட்டு, அடர்த்துணி கொண்டு நம்மை மூடிமறைத்து, அதனை
முகர்ந்து நோய்போக்கும் நிகழ்வு 'வே'து பிடித்தல் எனப்பட்டது.
'வே'ய்ங்குழல் எனச் சங்க இலக்கியங்கள் முதல் போற்றும் பெண்ணில்
அடர்க்கூந்தல், அப்படியே அவளது முழுவுடலையும் கவிழ்ந்து மறைக்கக்
கூடியதாகையால் அவ்வாறு கூறப்பட்டது.
நம்முடலின் பாகங்களையும், மானத்தையும் மறைத்துக் காப்பாற்றுவதாலேயே
அவ்வுடை 'வே'ட்டி எனப்பட்டது. பின்னர் அதிலும் ஒரு 'ஷ்' சேர்த்து, அதனை
வேஷ்டியாக்கி அதன்மூலம் நம் மானத்தையும் பறித்துக் கொண்டான் இந்த
வந்தேறி!
நம் ஆடையையே பறித்து நம்மை அம்மணமாக்கிவிட்டுக் கைகொட்டிச்
சிரித்திருக்கும் இந்த வந்தேறிச் சமைத்த மொழி, எழுதிடவெனத் தனியாயொரு
எழுத்துமில்லாத இந்தக் காட்டு மொழி, இன்று ஏனைய வேற்று மண்ணைச் சார்ந்த
மொழிகளையும் தன்னோடு சேர்த்துக் கிளறி உப்புமா கிண்டி வந்து, இந்தியெனும்
பெயரில் நம்மை அடக்கியாளவெனத் திணிக்கப் படுகிறது.
தமிழா...
உனக்குச் சளிபிடித்துறுமிக் காறிக்காறித் துப்பிச் செய்த உப்புமா வேண்டுமா ?
அல்லது அமிழ்தெடுத்துத் தேனொடு கலந்து தினை மாவிலிட்டுப் பிசைந்த
செந்தமிழ் வேண்டுமா?
'வேதம்' என்பது நாம் நினைப்பதுபோல் சமசுகிருதச் சொல் அல்ல.
'வே' என்ற ஒற்றைத் தமிழெழுத்து அல்லது தமிழ்ச் சொல்லிற்கு 'மறை'
(மறைத்து வைத்தல்) என்பது பொருளாகும்.
இதே வேதத்தைக்கூட 'மறை' என்றுதான் தனித்தமிழிலே கூறுகிறோம் என்பதும்
இங்கே கவனத்திற் கொள்ள வேண்டியது.
தாவரங்களின் வேரானது, மண்ணுக்குள்ளோடி மறைந்து கிடப்பதாலேயே அஃது 'வே'ர்
எனப்பட்டது.
மறைந்திருந்து தாக்குவதாலேயே அவன் 'வே'டன் எனப்பட்டான். வேட்டையும் அப்படித்தான்.
சுற்றிலுமிட்டு மறைத்துப் பாதுகாப்பதாலேயே 'வே'லி எனப்பட்டது. வேய்தலும்
அப்படித்தான்.
சுடுநீரில் மூலிகைகளையிட்டு, அடர்த்துணி கொண்டு நம்மை மூடிமறைத்து, அதனை
முகர்ந்து நோய்போக்கும் நிகழ்வு 'வே'து பிடித்தல் எனப்பட்டது.
'வே'ய்ங்குழல் எனச் சங்க இலக்கியங்கள் முதல் போற்றும் பெண்ணில்
அடர்க்கூந்தல், அப்படியே அவளது முழுவுடலையும் கவிழ்ந்து மறைக்கக்
கூடியதாகையால் அவ்வாறு கூறப்பட்டது.
நம்முடலின் பாகங்களையும், மானத்தையும் மறைத்துக் காப்பாற்றுவதாலேயே
அவ்வுடை 'வே'ட்டி எனப்பட்டது. பின்னர் அதிலும் ஒரு 'ஷ்' சேர்த்து, அதனை
வேஷ்டியாக்கி அதன்மூலம் நம் மானத்தையும் பறித்துக் கொண்டான் இந்த
வந்தேறி!
நம் ஆடையையே பறித்து நம்மை அம்மணமாக்கிவிட்டுக் கைகொட்டிச்
சிரித்திருக்கும் இந்த வந்தேறிச் சமைத்த மொழி, எழுதிடவெனத் தனியாயொரு
எழுத்துமில்லாத இந்தக் காட்டு மொழி, இன்று ஏனைய வேற்று மண்ணைச் சார்ந்த
மொழிகளையும் தன்னோடு சேர்த்துக் கிளறி உப்புமா கிண்டி வந்து, இந்தியெனும்
பெயரில் நம்மை அடக்கியாளவெனத் திணிக்கப் படுகிறது.
தமிழா...
உனக்குச் சளிபிடித்துறுமிக் காறிக்காறித் துப்பிச் செய்த உப்புமா வேண்டுமா ?
அல்லது அமிழ்தெடுத்துத் தேனொடு கலந்து தினை மாவிலிட்டுப் பிசைந்த
செந்தமிழ் வேண்டுமா?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக